Το 2011 ανακαλύφθηκε ο εξωπλανήτης WASP-69 b, που βρίσκεται σε απόσταση 163 ετών φωτός από τη Γη. Είναι ένας πλανήτης αέριου που ολοκληρώνει μια περιστροφή γύρω από το μητρικό του άστρο σε 96 ώρες.
Ο WASP-69 b έχει αποκτήσει χαρακτηριστικά κομήτη αφού η ατμόσφαιρα διαρρέεται στο Διάστημα δημιουργώντας μια εντυπωσιακή κοσμική ουρά στον εξωπλανήτη.
Τα παραπάνω αναφέρει σε δημοσίευση της στην επιθεώρηση «The Astrophysical Journal» ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες.
Τα ολοένα και πιο προηγμένα τεχνικά μέσα που έχουν στη διάθεση τους οι αστρονόμοι σε συνδυασμό με νέες μεθόδους παρατήρησης του Διαστήματος έχουν οδηγήσει σε μια επανάσταση στον τομέα της ανακάλυψης εξωπλανητών, πλανητών έξω από το ηλιακό μας σύστημα. Έχουν ανακαλυφθεί περισσότεροι από πέντε χιλιάδες εξωπλανήτες και έχει υποδειχθεί η ύπαρξη άλλων πέντε χιλιάδων και απομένει η επιβεβαίωση με νέες παρατηρήσεις.
Αυτές οι ανακαλύψεις κατέρριψαν την άποψη που υπήρχε για δεκαετίες στην επιστημονική κοινότητα ότι οι τύποι πλανητών στο Σύμπαν είναι σε γενικές γραμμές όσοι τύποι πλανητών υπάρχουν στο ηλιακό μας σύστημα. Όμως αποδείχτηκε ότι η ποικιλομορφία των πλανητών στο Σύμπαν είναι και πολύ μεγάλη αλλά και ιδιαίτερα εντυπωσιακή όσον αφορά τα πραγματικά εξωτικά ή απόκοσμα χαρακτηριστικά που διαθέτουν πολλοί εξωπλανήτες και μια ακόμη ιδιαίτερη περίπτωση εξωπλανήτη βρίσκουν μπροστά τους οι επιστήμονες με τον WASP-69 b. Προηγούμενες παρατηρήσεις στον WASP-69 b είχαν υποδείξει την ύπαρξη αυτού του φαινομένου αλλά η νέα μελέτη πιστοποιεί την ύπαρξη του και αποκαλύπτει μια σειρά από στοιχεία γύρω από αυτό.
Ο WASP-69 b ανήκει στην κατηγορία πλανητών που αποκαλούνται «θερμός Δίας». Πρόκειται για υπερ-θερμούς γίγαντες αερίων που περιφέρονται σε κοντινή απόσταση γύρω από τα μητρικά τους άστρα. Όταν η ακτινοβολία που προέρχεται από ένα άστρο θερμαίνει την εξωτερική ατμόσφαιρα ενός πλανήτη, ο πλανήτης μπορεί να βιώσει το φαινόμενο της φωτοεξάτμισης, μια διαδικασία κατά την οποία ελαφριά αέρια όπως το υδρογόνο και το ήλιο θερμαίνονται από αυτήν την ακτινοβολία και εκτοξεύονται προς τα έξω στο Διάστημα. Ουσιαστικά το άστρο του WASP-69 b αφαιρεί αέριο από την εξωτερική ατμόσφαιρα του πλανήτη με την πάροδο του χρόνου.
Έπειτα ο αστρικός άνεμος μπορεί να διαμορφώσει αυτό το αέριο που διαφεύγει σε μια εξωπλανητική ουρά. Ο αστρικός άνεμος είναι ένα συνεχές ρεύμα φορτισμένων σωματιδίων που ρέουν από το άστρο προς το Διάστημα. Στη Γη ο αστρικός άνεμος του Ήλιου αλληλεπιδρά με το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη μας και δημιουργεί φαινόμενα όπως το σέλας αλλά επηρεάζει επίσης τη λειτουργία των δορυφόρων και ενίοτε των επίγειων υποδομών ηλεκτροδότησης.
Στο WASP-69 b ο αστρικός άνεμος δεν επιτρέπει στο αέριο που διαφεύγει από την ακτινοβολία να διαχυθεί ομοιόμορφα στο Διάστημα αλλά το περιορίζει έτσι ώστε να απομακρύνεται με τρόπο τέτοιο που να φαίνεται έτσι ώστε να μοιάζει με μια ουρά παρόμοια με αυτή των κομητών. Οι ερευνητές βάση των παρατηρήσεων αναφέρουν ότι η ουρά έχει μήκος περίπου 500 χιλιάδων χλμ. αλλά εκτιμούν ότι μπορεί να είναι ακόμη μεγαλύτερη.
Εκτίμηση αναφέρει ότι ο WASP-69 b χάνει 200 χιλιάδες τόνους αερίου το δευτερόλεπτο που ακούγεται μεν γιγάντια ποσότητα αλλά οι ερευνητές αναφέρουν ότι είναι στη πραγματικότητα αμελητέα ποσότητα και δεν πρόκειται ποτέ να απογυμνωθεί από τα αέρια του.