Οι ρίζες ψιθυρίζουν μυστικά στ’ αστέρια,
και το φεγγάρι φυτρώνει σε ελιάς κλαδί
Τα σύννεφα στάζουν γέλιο στις μαργαρίτες,
κι ο άνεμος χορεύει με φτερά από γυαλί.
Στο λιβάδι, ρολόγια ανθίζουν αντί για παπαρούνες,
με δείκτες που δείχνουν μονάχα τη στιγμή
Τα ποτάμια ρέουν ανάποδα στον ουρανό,
και ο ήλιος, χρυσός χαρταετός, κελαηδεί
Σε τοίχους αόρατους, σκιές φυτρώνουν,
κρατώντας στα χέρια τους μπλε πεταλούδες.
Κι η άνοιξη, ντυμένη με φως και ψευδαίσθηση,
διαλύει του άχρονου νου τις πλεξούδες
@ Γιάννης Παρασκευόπουλος