Ο Desmond Child παρουσίασε κάποιες από τις μεγαλύτερες επιτυχίες που έχει γράψει για διάσημους καλλιτέχνες σε μια βραδιά με ντίσκο – ποπ αισθητική που δεν εναρμονιζόταν με το χώρο που τη φιλοξενούσε.

Η μουσική είναι μια παγκόσμια γλώσσα που έχει την δύναμη να περνά και να διαδίδει μηνύματα. Βασιζόμενος σε αυτή την αρχή ο διάσημος Αμερικανός συνθέτης - παραγωγός μεγάλων επιτυχιών και φανατικός λάτρης της Ελλάδας, Desmond Child, πήρε την πρωτοβουλία να διοργανώσει μια μεγάλη συναυλία στο Ηρώδειο για την επανένωση των Γλυπτών του Παρθενώνα. Και στην πρόκλησή του ανταποκρίθηκαν χιλιάδες κόσμου που γέμισαν ασφυκτικά χθες βράδυ το Ηρώδειο.

Κάποιοι ήρθαν για να συνδράμουν το σκοπό της βραδιάς και κάποιοι άλλοι για να δουν και να ακούσουν ζωντανά τους προσκεκλημένους καλλιτέχνες, συνεργάτες όλοι, κατά καιρούς, με τον Desmond Child αλλά πολύ διαφορετικοί μεταξύ τους ως προς τις μουσικές τους καταβολές. Γιατί προφανώς υπάρχουν μεγάλες μουσικές αποσπάσεις ανάμεσα στους Alice Cooper και Bonnie Tyler και τους Σάκη Ρουβά και Γιώργο Λεμπέση, την Rita Wilson και τους The Rasmus, Lena Hall, Kip Winger, Chris Willis, Tabitha Fair, Justin Benlolo και Andreas Carlsson. Εξ ου και το κοινό ήταν ανομοιογενές.

Ανομοιογενές όμως ήταν και το ρεπερτόριο καθώς ο Desmond Child έχει γράψει πάρα πολλά καλά τραγούδια, σε διάφορα όμως στυλ που έχουν ερμηνεύσει διαφορετικοί καλλιτέχνες, από τους Kiss, τους Bon Jovi, τους Aerosmith, τον Alice Cooper και τη Cher μέχρι τον Ricky Martin, την Katy Perry και τον Σάκη Ρουβά.,, Κάποια από αυτά, όπως τα «Livin’ On A Prayer», «You Give Love A Bad Name», «Bad Medicine», «Born To Be My Baby», «I Was Made For Lovin' You», «I Hate Myself for Loving You», «Poison», «Bed of Nails», «Vida Loca», τα ακούσαμε χθες στο Ηρώδειο.

 

 

 

Ο οικοδεσπότης της βραδιάς, Desmond Child, καθισμένος στο πιάνο συνόδευε όλους τους τραγουδιστές ενώ δεν μπορούσε να κρύψει τον ενθουσιασμό του για το μοναδικό, γεμάτο ιστορία σκηνικό που απλωνόταν μπροστά του, με την κατάμεστες κερκίδες του Ρωμαϊκού Ωδείου και ψηλά, στο βάθος, τον φωτισμένο Παρθενώνα να λάμπει κάτω από τον έναστρο αττικό ουρανό. «Αθήνα σ΄ αγαπώ. Είναι υπέροχο που βρίσκομαι εδώ» είπε απευθυνόμενος στον κόσμο για να εξομολογηθεί λίγο αργότερα: «Αυτό που ζω είναι εμπειρία ζωής». Αναφέρθηκε επίσης στον Παρθενώνα, που όπως είπε μεταφορικά «κάνει διαρκώς μια προσευχή να επιστρέψουν τα Γλυπτά του»!

 

 

Ως προς το μουσικό κομμάτι της βραδιάς, μεγάλος πρωταγωνιστής αναδείχτηκε ο αεικίνητος Alice Cooper o οποίος ερμήνευσε, προς το τέλος της συναυλία, δύο τραγούδια, με ιδιαίτερα θεατρικό τρόπο, ξεσηκώνοντας τον κόσμο και λαμβάνοντας, δικαιωματικά, το πιο δυνατό χειροκρότημα.

Η θρυλική Bonnie Tyler, αν και κουρασμένη πλέον φωνητικά με το πέρασμα του χρόνου, έκανε μια αξιοπρεπή ροκ εμφάνιση ενώ η Rita Wilson, απέδειξε πως εκτός από υποκριτικές έχει και φωνητικές ικανότητες.

Η εμφάνιση του Σάκη Ρουβά, με επίσημο ένδυμα αυτή τη φορά, δεν έκρυβε εκπλήξεις καθώς τραγούδησε δύο κομμάτια από τον παλαιότερο δίσκο του «Όλα Καλά», την παραγωγή του οποίου είχε κάνει ο Desmond Child σε συνεργασία με τον Φοίβο που είχε αναλάβει την καλλιτεχνική επιμέλεια της χθεσινής εκδήλωσης. Ο τραγουδιστής αναφέρθηκε στον σημαντικό σκοπό για τον οποίο διοργανώθηκε η συναυλία και οι φανατικοί θαυμαστές του φώναξαν το κλασικό πλέον «Σάκη….»

 

 

 

 

Το σημείο ωστόσο που καταφανώς αδίκησε το τελικό αποτέλεσμα ήταν η μεγάλη αντίφαση που υπήρχε ανάμεσα στην παλιακή ντίσκο - ποπ αισθητική της και τον χαρακτήρα του χώρου που την φιλοξενούσε. Υπερβολικές οι ενδυματολογικές επιλογές, με πολύ στρας και παγιέτα, στο όριο του γραφικού οι χορευτές που ήταν ντυμένοι αρχαίοι Έλληνες πολεμιστές, ατυχής η προβολή στίχων κάποιων τραγουδιών στο σκηνικό οικοδόμημα του Ρωμαϊκού Ωδείου…

Αν έπρεπε να επιλέξει κανείς μια μόνον σκηνή από αυτή τη συναυλία, θα ήταν, εκτός από την εξαιρετική εμφάνιση του Alice Cooper, το φινάλε, με τα λευκοντυμένα παιδιά που κρατούσαν φαναράκια να έχουν απλωθεί πέριξ της σκηνής αλλά και κατά μήκος των διαζωμάτων και όλους τους καλλιτέχνες, επίσης ντυμένους στα λευκά, να ενώνουν τις φωνές τους για έναν σκοπό ιερό, την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα.