Ο Χειμώνας, ένας μάγος με παλτό από κρύσταλλα,
ξετυλίγει νύχτες με χρώματα της σιωπής.
Ο ουρανός, καθρέφτης από γυαλί που ραγίζει,
ψιθυρίζει στα κλαδιά το μυστικό της παγωνιάς.
Χιονονιφάδες σαν όνειρα που χάθηκαν,
χορεύουν στους ρυθμούς του ανέμου.
Κάθε σπίθα πάγου κρύβει έναν κόσμο,
έναν κήπο όπου οι σκιές ανθίζουν.
Πουλιά από αλάτι διαγράφουν τροχιές
στον λευκό καμβά της γης.
Η ανάσα του χρόνου παγώνει στις πέτρες,
και τα δέντρα φοράνε τη σιωπή σαν μανδύα.
Μέσα στη νύχτα, οι λύκοι ουρλιάζουν
στην καρδιά ενός φεγγαριού από στάχτη.
Μα ο Χειμώνας γελά, με μια φωνή από χιόνι,
κι ο κόσμος κοιμάται, δεμένος στα όνειρά του.
@ Γιάννης Παρασκευόπουλος