Περιοχή που την ξέχασε ο «εκσυγχρονισμός και η ανάπτυξη» μετατράπηκε τα τελευταία χρόνια η Πάτρα και ευρύτερα ο νομός Αχαϊας, καθώς έκλεισαν, το ένα μετά το άλλο τα εργοστάσια της περιοχής. Η άλλοτε κραταιά βιομηχανική περιοχή της Δυτικής Ελλάδας σήμερα φαντάζει ένα απέραντο γκέτο ανέργων και υποαπασχολουμένων.
Από το 1990 και μετά, μια ατέλειωτη σειρά κερδοφόρων επιχειρήσεων έκλεισαν, βυθίζοντας την περιοχή στην ανεργία και τη φτώχεια.
Τα στοιχεία προκαλούν θλίψη και μελαγχολία.
Στην Πάτρα έκλεισαν: Η «Πειραϊκή – Πατραϊκή», η οποία απασχολούσε 4.000 εργαζόμενους. Η χαρτοβιομηχανία «Λαδόπουλου» με 1.200 εργαζόμενους. Το εργοστάσιο ελαστικών της πολυεθνικής «Πιρέλι», με 500 εργαζόμενους.
Η καλτσοβιομηχανία «Μάντισον», με 250 εργαζόμενους. Το εργοστάσιο οινοποιίας «ΒΕΣΟ», με 300 εργαζόμενους. Το εργοστάσιο ιματισμού «Ντρέσκο» με 200 εργαζόμενους. Το εργοστάσιο ζυμαρικών «ΜΙΣΚΟ», με 150 εργαζόμενους. Η χαρτοποιία «Delica», με 70 εργαζόμενους.
Στο Αίγιο έκλεισαν: Η «Χαρτοποιεία Αιγίου», που απασχολούσε 550 εργαζόμενους. Το εργοστάσιο ενδυμάτων «Ρετσίνα», με 300 εργαζόμενους και μια σειρά άλλες μικρότερες επιχειρήσεις.
Εσβησαν ιστορικές βιομηχανίες όχι μόνο της περιοχής, αλλά ολόκληρης της Ελλάδας, αφήνοντας πίσω τους μόνο εκαταλελειμμένα κουφάρια, να θυμίζουν την άλλοτε ανθούσα βιομηχανία στο νομό.