«Αναμένεται να δούμε στην πράξη εάν ο γάιδαρος του Χότζα θα μάθει να ζει νηστικός». Με αυτή τη φράση ο ΣΕΒ εγκαλεί την κυβέρνηση για την επιλογή της να «φορτώσει» με φόρους 2,6 δις ευρώ τους συνεπείς φορολογούμενους, ρίχνοντας λάδι στη φωτιά της αντιπαράθεσης που μαίνεται εδώ και εβδομάδες.
Αναλύοντας τα στοιχεία του Προσχεδίου του Προϋπολογισμού, ο ΣΕΒ στο εβδομαδιαίο του δελτίο αναδεικνύει την ανισορροπία στο μίγμα μέτρων που εφαρμόζει η κυβέρνηση, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου εξάντλησης και των τελευταίων αντοχών των συνεπών φορολογούμενων.
Στη σκιά των δυσμενών προβλέψεων του ΔΝΤ για αδύναμα πλεονάσματα, παρά το μπαράζ φόρων, ο ΣΕΒ επισημαίνει ότι πρόκειται για ένα φορολογικό τσουνάμι που θα αφαιρέσει αγοραστική δύναμη ύψους 2,512 δισ το 2017 πέραν των 591,9 εκατ. που αφαιρέθηκαν το 2016, ενώ στα ποσά αυτά θα πρέπει να προστεθεί η αφαίρεση αγοραστικής δύναμης ύψους 949,8 εκατ. λόγω περικοπής δαπανών σε παλαιούς δικαιούχους, πέραν των 795,4 εκατ. που αφαιρέθηκαν το 2016.
Σε κάθε περίπτωση, επισημαίνεται ότι η δημοσιονομική προσαρμογή 2016-2017 στο επίπεδο των δαπανών είναι συνολικά 874,2 εκατ. ευρώ ενώ στο επίπεδο των φόρων ανέρχεται σε 3,104 δισ δηλαδή για κάθε 2 ευρώ σε δαπάνες αντιστοιχούν 7 ευρώ σε φόρους.
«Πρόκειται για μία μη ισορροπημένη προσπάθεια προσαρμογής όπου το κύριο βάρος πέφτει στα συνήθη υποζύγια, με εξάντληση των παραγωγικών δυνατοτήτων των συνεπών φορολογουμένων και με άρωμα πελατειακών σχέσεων όσον αφορά στις κοινωνικές δαπάνες και επιδόματα», σημειώνουν οι αναλυτές του δελτίου, προσθέτοντας ότι αν δεν εφαρμοστούν αυστηρά και αποτελεσματικά εισοδηματικά κριτήρια, που να καταγράφουν την πραγματική οικονομική κατάσταση των δικαιούχων, το τοπίο της ανακατανομής των κοινωνικών επιδομάτων προσφέρεται για άκρατη και άμετρη πολιτική πελατειακής μηχανικής.
Ο ΣΕΒ παίρνει θέση και για το πολυσυζητημένο πόρισμα της Επιτροπής για τα εργασιακά, χαρακτηρίζοντας ακατανόητη παραφωνία το γεγονός ότι η Επιτροπή παραγνώρισε τον καθοριστικό ρόλο που παίζει στο σύστημά μας μία θεμελιώδης στρέβλωση, η μονομερής προσφυγή στη Διαιτησία που, σύμφωνα με το ΣΕΒ, ακυρώνει στην πράξη αυτήν την ίδια την ελευθερία σύναψης συλλογικών συμβάσεων εργασίας, αποτελώντας διεθνή πρωτοτυπία για ανεπτυγμένη οικονομία.
Ως προς το μοντέλο που θα μπορούσε να υιοθετήσει η Ελλάδα, οι οικονομολόγοι του ΣΕΒ κάνουν μια μακροσκελή ανάλυση του Σουηδικού μοντέλου, όπως αυτό εξελίχθηκε μετά από το 1980, προκειμένου να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα, δίνοντας έμφαση στην υπερίσχυση των κλαδικών και των επιχειρησιακών συλλογικών διαπραγματεύσεων έναντι των εθνικών, τουλάχιστον στο πεδίο των μισθών.
Ερωτήματα εγείρει η ανάδειξη εκ μέρους του ΣΕΒ της σουηδικής ιδιαιτερότητας ως προς την προκήρυξη των απεργιών. Σύμφωνα με τους αναλυτές του Συνδέσμου, στις συμφωνίες συνεργασίας εργοδοτών- συνδικάτων περιλαμβάνονται συνήθως και ρήτρες εργασιακής ειρήνης (απαγόρευση απεργίας) κατά τη διάρκεια ισχύος της συλλογικής σύμβασης εργασίας.
Σύμφωνα με τις ρυθμίσεις αυτές, δεν μπορεί να κηρυχθεί απεργία 1) χωρίς να υπάρχει σύννομη απόφαση του εργατικού συνδικάτου 2) εάν η απεργία παραβιάζει τους όρους μίας ισχύουσας συλλογικής σύμβασης που περιλαμβάνει ισχυρότερη ρήτρα εργασιακής ειρήνης από αυτήν που προβλέπει ο νόμος 3) εάν ο σκοπός της απεργίας είναι α) να ασκηθεί πίεση σε περίπτωση νομικής διαμάχης που αφορά σε μία συλλογική σύμβαση ή στον συνδικαλιστικό νόμο β) να αλλάξουν οι όροι της ισχύουσας συλλογικής σύμβασης γ) να υιοθετηθεί μία νέα ρύθμιση προς εφαρμογή αφού εκπνεύσει η ισχύουσα συλλογική σύμβαση, και, δ) να εκφρασθεί συμπαράσταση σε άλλο συνδικάτο που δεν μπορεί να απεργήσει.