Οι άνθρωποι που δεν άκουσαν ποτέ «σ’ αγαπώ» ως παιδιά, αναπτύσσουν αυτά τα χαρακτηριστικά

Οι άνθρωποι που μεγαλώνουν χωρίς να ακούσουν το πολυπόθητο «σ’ αγαπώ» από τους γονείς τους, διαμορφώνουν κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας.

Σύμφωνα με την ψυχολογία, οι άνθρωποι αποκτούν κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που μαρτυρούν πως δεν έχουν δεχτεί τη λεκτική επιβεβαίωση και αποδοχή των γονέων τους όταν μεγάλωναν.

Τα έξι χαρακτηριστικά της προσωπικότητας των ανθρώπων που δεν άκουσαν «σ’ αγαπώ» ως παιδιά:

• Έντονη ανεξαρτησία
• Βαθιά συμπόνοια
• Συναισθηματική αυτονομία
• Δεν θέλουν να δείχνουν ευάλωτοι
• Ανάγκη για αυθεντικότητα
• Εκτιμούν πολύ τη χαρά
• Έντονη ανεξαρτησία

Η παιδική ηλικία σε ένα περιβάλλον που δεν εκφράζει την τρυφερότητα και τη στοργή, οδηγεί τα παιδιά στο να γίνονται υπερβολικά ανεξάρτητα. Η ανεξαρτησία που αποκτούν, είναι για τα παιδιά αναγκαία, από τη στιγμή που δεν έχουν αρκετή συναισθηματική στήριξη.

Αυτοί οι άνθρωποι έχουν καταλάβει από νωρίς ότι είναι οι μόνοι που μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες τους. Η πεποίθηση αυτή καταλήγει να δημιουργεί υπερβολική αυτονομία, με αποτέλεσμα, οι άνθρωποι να δυσκολεύονται να ζητήσουν βοήθεια όταν τη χρειάζονται στην ενήλικη ζωή τους.

Οι ψυχολόγοι ονομάζουν το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό «πειθαναγκαστική αυτονομία», δηλαδή μία έντονη ανάγκη να φροντίζουν μόνοι τους τον εαυτό τους η οποία συχνά προέρχεται από τον φόβο της εξάρτησης από άλλους.

Βαθιά συμπόνοια

Ένα ακόμη στοιχείο που παρατηρείται σε ανθρώπους που δεν άκουσαν το «σ’ αγαπώ» ως παιδιά, είναι η έντονη συμπόνοια. Η απουσία επιβεβαίωσης της αγάπης από τους γονείς, κάνει τους ανθρώπους ικανούς να συντονίζονται καλά με τα συναισθήματα και τις ανάγκες των άλλων.

Ξέρουν πως είναι να νιώθεις αόρατος και, για τον λόγο αυτό προσπαθούν παραπάνω να καταλάβουν και να αναγνωρίσουν τα συναισθήματα των γύρω τους.

Η βαθιά τους συμπόνοια, τους κάνει ξεχωριστούς φίλους, καταπληκτικούς συντρόφους, ικανούς ηγέτες. Διέπονται από την μοναδική ικανότητα να συνδέονται σε ένα βαθύτερο επίπεδο με τους άλλους, αντιλαμβανόμενοι τις συναισθηματικές αποχρώσεις που μπορεί να διαφεύγουν από άλλους.

Ωστόσο, η ίδια ευαισθησία,  μπορεί να γίνει δίκοπο μαχαίρι, αφού ενδέχεται να επιφορτιστούν με πολύ συναισθηματικό βάρος. Είναι λοιπόν αναγκαίο, να μάθουν πως να προστατεύουν τη συναισθηματική τους ευημερία, χωρίς να χάνουν από την ευαισθησία και τη συμπόνοια τους.

Ο διάσημος ψυχολόγος o Carl Rogers, είχε πει πως: «Είναι πολύ όμορφο να σε ακούει κάποιος χωρίς κριτική, χωρίς να προσπαθεί να μοιράσει ευθύνες, χωρίς να προσπαθεί να  σε περιορίσει».

Συναισθηματική αυτονομία

Άνθρωποι που έχουν μεγαλώσει σε περιβάλλον το οποίο τους στέρησε το «σ’ αγαπώ», διακρίνονται για μία μοναδική μορφή συναισθηματικής αυτονομίας. Το γνώρισμα αυτό εκφράζεται μέσα από την ικανότητά τους να διαχειρίζονται αυτόνομα τα συναισθήματά τους, χωρίς την ανάγκη επιβεβαίωσης ή έγκρισης από τρίτους.
Μαθαίνουν δηλαδή, όταν αγχώνονται ή στεναχωριούνται, να ηρεμούν οι ίδιοι τον εαυτό τους, συχνά έχοντας αναπτύξει ισχυρή διαίσθηση και κατανόηση του συναισθηματικού τους κόσμου. Την ίδια στιγμή, θεωρώντας ότι μπορούν να διαχειριστούν μόνοι τους τα συναισθήματά τους, μπορεί να καταλήξουν να τα καταπνίγουν.

Δεν θέλουν να δείχνουν ευάλωτοι

Η απουσία συναισθηματικής επιβεβαίωσης, οδηγεί στην πεποίθηση ότι, η συναισθηματική έκφραση μαρτυρά αδυναμία. Ως αποτέλεσμα, τα άτομα που μεγάλωσαν χωρίς να ακούσουν «σ’ αγαπώ», χτίζουν τείχη για να προστατευθούν από τη συναισθηματική ευαλωτότητα.

Πρόκειται κυρίως για έναν μηχανισμό προστασίας που έχει δημιουργηθεί κατά την παιδική ηλικία. Είναι το αποτέλεσμα της μοναχικής τους πορείας σε ένα περιβάλλον που δεν παρείχε τη συναισθηματική ασφάλεια που είναι αναγκαία για την έκφραση της ευαλωτότητας.

Ωστόσο, η ευαλωτότητα χρειάζεται θάρρος και αυθεντικότητα. Απαιτεί ρίσκο επειδή σημαίνει ότι εκδηλώνεις τα συναισθήματά σου, χωρίς να ξέρεις ποιο θα είναι το αποτέλεσμα.

Ανάγκη για αυθεντικότητα

Άνθρωποι που μεγαλώνουν χωρίς να ακούν «σ’ αγαπώ», δείχνουν μία έντονη επιθυμία να περιβάλλονται από αυθεντικούς ανθρώπους. Στην παιδική τους ηλικία, έχουν βιώσει τη συναισθηματική απόσταση, κάτι που τους έχει δημιουργήσει την επιτακτική ανάγκη να δημιουργούν αγνές και ειλικρινείς σχέσεις.

Εκτιμούν την αυθεντικότητα, στον εαυτό τους και τους άλλους, αναζητούν σχέσεις και περιβάλλοντα όπου μπορούν να είναι ο εαυτός τους, χωρίς κριτική ή υποκρισία. Την ίδια στιγμή, η ανάγκη για αυθεντικότητα μπορεί να τους δυσκολεύει, αφού σε τυπικές κοινωνικές περιστάσεις αισθάνονται «έξω από τα νερό τους», ενώ άλλοι μπορεί να έχουν προβλήματα με την αμφισβήτηση του εαυτού τους ή και φόβο απόρριψης.

Η ανάγκη τους να περιβάλλονται από αυθεντικούς ανθρώπους, είναι απόδειξη της ψυχικής τους δύναμης και της αποφασιστικότητάς τους να ζήσουν μία ζωή που είναι εναρμονισμένη με τις αληθινές τους αξίες. Έχουν αποδεχτεί τις μοναδικές τους εμπειρίες και προσπαθούν να ζήσουν μία ζωή σύμφωνη με τις βαθύτερες επιθυμίες τους.

Εκτιμούν πολύ τη χαρά

Μπορεί να μοιάζει παράδοξο, όμως το να μεγαλώνεις σε ένα περιβάλλον χωρίς έκφραση αγάπης και τρυφερότητας, μπορεί να κάνει και τις μικρότερες συναισθηματικές εκδηλώσεις να μοιάζουν σπουδαίες.

Οι άνθρωποι που μεγάλωσαν χωρίς να ακούσουν «σ’ αγαπώ», νιώθουν βαθιά ευγνωμοσύνη και για τις πιο μικρές στιγμές χαράς που συναντούν στην καθημερινή ζωή. Άλλωστε, η χαρά δεν είναι για αυτούς δεδομένη ούτε αυτονόητη.

Πολλές φορές δεν περιμένουν κάποια εξωτερική αφορμή για να αισθανθούν εκπλήρωση και ικανοποίηση.
Στο ίδιο μήκος κύματος, ευτυχία δεν σημαίνει διαρκής ευφορία, αλλά αναγνώριση και εκτίμηση των ιδιαίτερων στιγμών χαράς στην καθημερινότητα.

Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις