Ο Ευάγγελος το αποφάσισε χθες, με πληροφορούν, σε σύσκεψη με τους στενούς συνεργάτες του.
«Τον Σεπτέμβριο κατεβάζει σχήμα», όπως μου το είπε περιχαρής ένας εκ των συμμετασχόντων στη σύσκεψη, με τρόπο ελαφρώς παρεξηγήσιμο, καθότι η έκφραση «σχήμα» παραπέμπει στον κόσμο της λαϊκής πίστας.
Βεβαίως, το ότι πήρε την απόφαση δεν σημαίνει απαραιτήτως ότι θα την πραγματοποιήσει· αφενός, διότι δεν είναι απλό το εγχείρημα, αφετέρου, διότι οι εχθροί του (και έχει πολλούς) θα τον περάσουν από τη μηχανή του κιμά. Υποθέτω, όμως, ότι όλα αυτά τα έχει σκεφθεί και τα έχει σταθμίσει καλά – στο κάτω κάτω, αν ο Βενιζέλος διαθέτει ένα πλεονέκτημα, αυτό είναι το μυαλό του.
Του Στέφανου Κασιμάτη
Εφόσον η απόφασή του γίνει πράξη, η Δημοκρατική Συμπαράταξη τελείωσε. Πρώτοι θα φύγουν, υποθέτω, οι εκσυγχρονιστές, διότι αυτοί συμμετέχουν υπό την προϋπόθεση του «όλοι μαζί». Το ορατό πρόβλημα της ΔΗ.ΣΥ. είναι ότι το «όλοι μαζί» μπορεί να δημιουργεί ψυχολογική ασφάλεια στους συμμετέχοντες, αλλά πολιτικά δεν σημαίνει τίποτε.
Τουναντίον, η προϋπόθεση του «όλοι μαζί» εξασθενίζει κάθε δυνατότητα διαμόρφωσης σύγχρονων πολιτικών θέσεων, διότι οι διαφορές στους κόλπους της Κεντροαριστεράς είναι τεράστιες ανάμεσα σε εκείνους που έχουν καταλάβει τι συνέβη στη χώρα (όπως ο Βενιζέλος) και στους άλλους, τους γνήσιους πασόκους, οι οποίοι ονειρεύονται μια μαγική επιστροφή στο παρελθόν.
Εξαιτίας αυτής της αφύσικης συνύπαρξης η ΔΗ.ΣΥ. σήμερα δεν έχει καν πολιτικό στίγμα. Και το ακόμη χειρότερο είναι ότι τέτοιου είδους βεβιασμένη ενότητα μπορεί να διατηρηθεί μόνον εφόσον στρογγυλοκάθεται στην κορυφή ένα μηδενικό που δεν ενοχλεί και πολύ, επειδή δεν έχει τη δυνατότητα να ενοχλήσει, όπως η Φώφη.
Με άλλα λόγια, όπως εξελίσσεται το πείραμα της ΔΗ.ΣΥ., όταν φθάσει η ώρα των εκλογών, το μόνο μήνυμα που θα μπορεί να προβάλει προς τους ψηφοφόρους θα είναι: ψηφίστε το φάντασμα του ΠΑΣΟΚ, για να έχει μεθαύριο έναν αβέβαιο και γκρινιάρη κυβερνητικό εταίρο η Ν.Δ. Υπό αυτές τις συνθήκες, γιατί να μην ψηφίσεις κατευθείαν Ν.Δ.;
Είναι αστείο να συζητούμε για ένα κόμμα ή, μάλλον, για κάτι σαν κόμμα, του οποίου ως επίδοξοι ηγέτες φέρονται η Φώφη, ο Μανιάτης και ο Κωνσταντινόπουλος. Αν είναι τόσο απελπιστική η κατάσταση, τότε γιατί όχι και ο Πρωτόπαπας;
Ποιοι θα ακολουθήσουν, όμως, τον Βενιζέλο στον δρόμο του; Βλέπετε, το πρώτο που θα σκεφθεί κάποιος είναι ότι ο Βενιζέλος δεν είναι γενικώς «συμπαθής». Δεν νομίζω, όμως, ότι αυτό είναι πραγματικό πρόβλημα, εφόσον το αντισταθμίσει με τα προτερήματά του. Μπουχτίσαμε πια από συμπαθείς και ασπόνδυλους γλείφτες! Ο Βενιζέλος είναι εξαίρετος κοινοβουλευτικός και διαθέτει πολιτικό λόγο.
Οι θέσεις του είναι ρεαλιστικές και διαμορφώθηκαν με τον σκληρότερο τρόπο, όταν ήταν υπουργός Οικονομικών του ΓΑΠ και αργότερα αντιπρόεδρος στην κυβέρνηση Σαμαρά.
Ο Βενιζέλος έμαθε από τα λάθη του και έγινε καλύτερος πολιτικός – αν επίσης έγινε καλύτερος άνθρωπος δεν ενδιαφέρει καθόλου. Αν κάτι μπορεί να προσφέρει στον διάσπαρτο κόσμο της Κεντροαριστεράς είναι γνώση και ηγεσία. Τα λοιπά είναι φρου-φρου κι αρώματα...
ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
