Στην προκυμαία του νησιού έτυχε θερμής υποδοχής από τους κατοίκους, τους μαθητές, τη λιμενική αρχή αλλά και τους σπουδαστές της Ακαδημίας Εμπορικού Ναυτικού Οινουσσών.
Απευθυνόμενος στους Αιγνουσιώτες εξήρε το έργο τους, αναγνωρίζοντας την προσφορά των Αιγνουσιωτών στην Εμπορική Ναυτιλία, χαρακτηρίζοντάς τους μάλιστα ως πρωτοπόρους του μεγάλου κράτους της θαλάσσης.
Ο Αρχιεπίσκοπος εστίασε στο νόημα των μνημονίων, σημειώνοντας ότι η Ελλάδα δεν θα πρέπει να φοβηθεί, αφού η λέξη «μνημόνιο» δεν είναι πρωτάκουστη. Όπως σημείωσε ο Μακαριώτατος, και στο παρελθόν αρκετή προσπάθησαν να υποθηκεύσουν τη χώρα όμως οι Έλληνες δεν το έβαλαν κάτω.
«Είναι ένα μικρό σύννεφο, όπως αυτά που στο παρελθόν το έθνος μας έχει ξεπεράσει. Έτσι θα ξεπεράσουμε κι αυτό και θα συνεχίσουμε να αντιστεκόμαστε και να ζούμε», ανέφερε ο κ. Ιερώνυμος.
Κράτος και εκκλησία
Αναφερόμενος στο ζήτημα του διαχωρισμού του κράτους και της εκκλησίας ο Αρχιεπίσκοπος σημείωσε με νόημα ότι ενώ παλαιότερα δεν νοήτο εκπαίδευση μακριά από τη θρησκεία, στην εποχή μας αυτό αποτελεί βασική επιδίωξη ορισμένων.
«Υπάρχουν προτάσεις, όχι μόνο από ένα πολιτικό κόμμα αλλά από πολλά, να απαλειφθεί από τον τίτλο του Υπουργείου το «θρησκευμάτων», να λέγεται κάτι άλλο, όπως Υπουργείο Πολιτισμού. Ας το τολμήσουν, ας το κάνουν, θα υποφέρουμε, εμείς και τα παιδιά μας. Η εκκλησία θα πορευθεί αλλά το έθνος θα ταλαιπωρηθεί.
Χρειάζεται προσοχή γιατί όλα αυτά είναι σχεδιασμένα και εν πολλοίς αποφασισμένα. Ο σκοπό είναι αυτός ο λαός να αλλοιωθεί, και στην πίστη και στην ιστορία και στις παραδόσεις για να μπορούν εύκολα να μας διαφεντεύουν», είπε ο ίδιος.
Τα ασημικά της εκκλησίας
Από τον λόγο του Ιερωνύμου δεν ξέφυγαν ούτε οι φήμες για την εκκλησιαστική περιουσία. Στην ομιλία του προς τους Αιγνουσιώτες ανέλυσε τη διαχρονικά προσφορά της Εκκλησίας στο έθνος και στους Έλληνες, λέγοντας ότι όποτε χρειάστηκε να συνεισφέρει το έκανε και με το παραπάνω.
Ανέφερε μάλιστα την προτροπή του πρώτου Υπουργού των Εκκλησιαστικών του νεοσύστατου ελληνικού κράτους Ιωσήφ Ανδρούση, προς εκκλησίες και μοναστήρια, προκειμένου να λιώσουν τα ασημικά και τα χρυσαφικά, ώστε να δοθούν στον αγώνα για την επανάσταση και τους πεινασμένους Έλληνες.