«Δεύτερη ευκαιρία» στα νοικοκυριά, στις βιώσιμες επιχειρήσεις και την οικονομία, έρχεται να δώσει η Νέα Δημοκρατία με την πρότασή της για τη ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους απέναντι σε τράπεζες, εφορία και Ασφαλιστικά Ταμεία, που παρουσίασαν σήμερα, Τρίτη 25 Οκτωβρίου, ο Αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Κωστής Χατζηδάκης και η Υπεύθυνη του Τομέα Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Β’ Αθηνών κυρία Άννα – Μισέλ Ασημακοπούλου και ο Γραμματέας Προγράμματος κ. Γιώργος Στεργίου.
Όπως τονίσθηκε, χιλιάδες συμπολίτες μας παραμένουν σήμερα σε καθεστώς παρατεταμένης ανασφάλειας χωρίς να γνωρίζουν πότε και με ποιον τελικά τρόπο θα ρυθμιστεί η αποπληρωμή των οφειλών τους, αλλά και πώς τελικά θα διασώσουν την κύρια κατοικία τους.
Με την πρόταση της Νέας Δημοκρατίας:
- Επιταχύνεται η διαδικασία διευθέτησης καθυστερούμενων οφειλών
- Παρέχεται η δυνατότητα ουσιαστικής ελάφρυνσης χρεών για νοικοκυριά και επιχειρήσεις που επλήγησαν από την κρίση
- Αντιμετωπίζονται οι στρατηγικοί κακοπληρωτές που λειτουργούν σε βάρος όσων συναλλάσσονται με συνέπεια
- Τονώνεται η ρευστότητα στην αγορά και διοχετεύεται κατά προτεραιότητα σε όσους παραμένουν συνεπείς κατά τη διάρκεια της κρίσης.
• Για τα νοικοκυριά η πρόταση της Νέας Δημοκρατίας περιλαμβάνει:
1. Διαχωρισμό όλων των υποθέσεων σε 3 βασικές κατηγορίες:
- οφειλέτες χωρίς περιουσιακά στοιχεία
- οφειλέτες με μοναδικό περιουσιακό στοιχείο την κύρια κατοικία τους
- οφειλέτες με επιπλέον περιουσιακά στοιχεία πέραν της κύριας κατοικίας τους
και εκδίκαση κατά προτεραιότητα των υποθέσεων της τρίτης κατηγορίας, όπου ενδεχομένως βρίσκονται οι στρατηγικοί κακοπληρωτές.
2. Ενίσχυση των Ειρηνοδικείων των μεγάλων αστικών κέντρων (Αθήνας και Θεσσαλονίκης) με Ειρηνοδίκες από γειτονικές περιοχές.
3. Ανάθεση κατά αποκλειστικότητα της εκδίκασης των παλαιών υποθέσεων του Ν. 3869/10 σε αυξημένο αριθμό ειρηνοδικών αστικών κέντρων.
Επίσης, η πρόταση της Νέας Δημοκρατίας από τη μία διευκολύνει επιχειρήσεις που λειτουργούν, να διαχειριστούν τις οφειλές τους και να αναπτυχθούν και από την άλλη, για όσους δεν τα κατάφεραν, δίνει μια δεύτερη ευκαιρία να επιστρέψουν στην οικονομική δραστηριότητα, ακολουθώντας τις καλύτερες ευρωπαϊκές πρακτικές και χωρίς δημοσιονομική επιβάρυνση.
• Για τις επιχειρήσεις η πρόταση της Νέας Δημοκρατίας περιλαμβάνει:
1. Απλοποιημένη εξωδικαστική επίλυση για επιχειρήσεις με τζίρο μέχρι 2.500.000 ευρώ
Προτείνεται η θεσμοθέτηση μίας απλοποιημένης εξωδικαστικής επίλυσης καθυστερούμενων οφειλών, όπου τα πιστωτικά ιδρύματα υποχρεώνονται να προτείνουν αναδιάρθρωση των χρεών του οφειλέτη με βάση τις προβλέψεις που έχουν ήδη γίνει από τις ίδιες τις τράπεζες. Εφόσον στη συμφωνία που θα επιτευχθεί μεταξύ του οφειλέτη και της τράπεζας προβλέπεται και διαγραφή χρέους αυτή θα συμπαρασύρει αυτόματα και αναλογικά τις προσαυξήσεις και τα πρόστιμα προς το Δημόσιο και τα Ασφαλιστικά Ταμεία (εξαιρούνται πρόστιμα που αφορούν φοροδιαφυγή ή απάτη σε βάρος του Δημοσίου ή Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης). Η κύρια οφειλή προς το Δημόσιο και τα Ασφαλιστικά Ταμεία θα ρυθμίζεται σε δόσεις ανάλογα με την τραπεζική ρύθμιση.
2. Ταχεία δικαστική επίλυση για όλες τις επιχειρήσεις
Για μεγάλες επιχειρήσεις καθώς και για εκείνες που δεν καλύπτονται από την εξωδικαστική επίλυση χρειάζεται άμεσα και για προσδιορισμένο χρονικό διάστημα να θεσμοθετηθεί μια ταχεία δικαστική διαδικασία ρύθμισης οφειλών πριν την προσφυγή στις διατάξεις του Πτωχευτικού Κώδικα. Αρκεί απλά η αναβίωση του κεφ. 3 του Νόμου 4307/2014 (Δένδια). Προϋποθέτει πρωτοβουλία του οφειλέτη και κατόπιν, προκειμένου να υποβληθεί προς το αρμόδιο δικαστήριο η σχετική αίτηση, απαιτείται η συναίνεση των πιστωτών που εκπροσωπούν τουλάχιστον το 50,1% του συνόλου των απαιτήσεων.
3. Αναμόρφωση της πτωχευτικής διαδικασίας
Η Νέα Δημοκρατία επιδιώκει οι προτεινόμενες αναδιαρθρώσεις των επιχειρηματικών δανείων να λειτουργήσουν υπέρ της επιχείρησης και των εργαζομένων, αλλά όχι υπέρ των μετόχων που έχουν ευθύνες για κακοδιοίκηση. Και αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις. Η πτωχευτική διαδικασία από τη μία θα αντιμετωπίζει αυστηρότερα τους στρατηγικούς κακοπληρωτές και από την άλλη θα διευκολύνει όσους «έπεσαν» να ξανασηκωθούν και να γίνουν πάλι παραγωγικοί.
Στόχος της παρέμβασης είναι η διαδικασία ρευστοποίησης της πτωχευτικής περιουσίας και η εξόφληση των πιστωτών να ολοκληρώνεται εντός 24 μηνών και η παρέλευση τριετίας από την πτώχευση να απαλλάσσει τον οφειλέτη από όλα τα χρέη του, εκτός εάν εν τω μεταξύ έχει διαπιστωθεί δόλος κατά την πτώχευση, ώστε να μπορεί να επανέλθει ταχύτερα στην οικονομική δραστηριότητα.
Τέλος η πρόταση της Νέας Δημοκρατίας αναφέρει πως οι τράπεζες πρέπει να υποχρεωθούν ώστε να κινηθούν γρήγορα και αποφασιστικά στην αντιμετώπιση των κόκκινων δανείων. Στελέχη και οργανισμοί θα κρίνονται με βάση την αποτελεσματική διευθέτηση των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Σε αυτήν την κατεύθυνση κινείται η σύνδεση της χρήσης του αναβαλλόμενου φόρου με τις αναδιαρθρώσεις των κόκκινων δανείων και η επιβολή ποινών εποπτικού χαρακτήρα εφόσον δεν επιτυγχάνονται οι προσυμφωνημένοι στόχοι κάθε τρίμηνο.
Εισήγηση κ. Κωστή Χατζηδάκη για την παρουσίαση των προτάσεων της ΝΔ για το ιδιωτικό χρέος
Το θέμα των κόκκινων δανείων είναι ένα τεράστιο πρόβλημα για την ελληνική οικονομία. Μεγαλύτερο από όσο φανταζόμαστε. Το επίπεδο των δανείων αυτών ήταν ήδη πολύ υψηλό, όμως με τον ΣΥΡΙΖΑ πήγε ακόμη ψηλότερα. Για να καταστεί φανερή η έκταση του ζητήματος, αρκεί να δούμε τους αριθμούς: Το πρώτο τρίμηνο του 2016, στην Ελλάδα το ποσοστό των κόκκινων δανείων έφτασε το 37%. Στην Πορτογαλία το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 12%, στην Ιρλανδία 9%, ενώ στην Ισπανία μόλις 6%!
Αυτό έχει, προφανώς, έντονα δυσμενείς επιπτώσεις σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις που δεν μπορούν να αποπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους.
Έχει όμως και άλλες, λιγότερο φανερές, διαστάσεις:
• Οι τράπεζες δεν μπορούν να επιστρέψουν σε κανονική λειτουργία, καθώς το αρνητικό ρεκόρ που κατέχει η Ελλάδα σήμερα στα κόκκινα δάνεια είναι ένα μεγάλο βαρίδι στα πόδια τους. Κατά συνέπεια, δεν μπορούν να δώσουν δάνεια σε υγιείς επιχειρήσεις οι οποίες έχουν τη δυνατότητα να δημιουργήσουν πλούτο και θέσεις εργασίας.
• Μαζί με αυτούς που έχουν πραγματική ανάγκη έχουμε και τους στρατηγικούς κακοπληρωτές, οι οποίοι εκμεταλλεύονται τις συνθήκες για να μην αποπληρώσουν τα δάνειά τους μολονότι έχουν τη δυνατότητα να το κάνουν. Το αποτέλεσμα είναι πως το πρόβλημα οξύνεται και εγκαθιδρύεται ένα καθεστώς αδικίας σε βάρος τόσο των συνεπών οφειλετών, όσο και των συμπολιτών μας που βρίσκονται σε πραγματική αδυναμία αποπληρωμής.
Το πρόβλημα όμως είναι ακόμα οξύτερο, καθώς εκτός από τα κόκκινα δάνεια υπάρχουν και οι διαρκώς αυξανόμενες οφειλές προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία. Ενδεικτικά, το ληξιπρόθεσμο υπόλοιπο οφειλών προς το Δημόσιο αυξήθηκε από τα 75,2 δισ. ευρώ το 2014 στα 91,6 δισ. ευρώ τον Αύγουστο του 2016, ενώ τα ληξιπρόθεσμα οφέλη προς τα ασφαλιστικά ταμεία έφτασαν τα 16,6 δισ. τον Ιούνιο του 2016, από 15,3 το 2014.
Δεν μπορούμε να μείνουμε απαθείς μπροστά σε αυτό το πρόβλημα. Οφείλουμε να το αντιμετωπίσουμε άμεσα, με τρόπο σφαιρικό. Ως Νέα Δημοκρατία έχουμε μιλήσει επανειλημμένως για την ανάγκη να υπάρξει μείωση φόρων ώστε να μπορέσει η οικονομία να πάρει μπροστά. Παράλληλα, όμως, πρέπει να αντιμετωπιστεί και το βαρύτατο πρόβλημα του ιδιωτικού χρέους. Για αυτό και είναι απαραίτητο να υπάρξει ολοκληρωμένη λύση στο πρόβλημα των κόκκινων δανείων και των οφειλών.
Κατά την περίοδο 2012 – 2014 είχαν μπει οι βάσεις για αντιμετώπιση του ζητήματος. Με σημαντικές πρωτοβουλίες όπως τον Νόμο Δένδια και μια σειρά από παρεμβάσεις που η σημερινή Κυβέρνηση, παρά τις αρχικές της αντιδράσεις, σήμερα αναγνωρίζει στην πράξη την αξία τους. Ενδεικτικά αναφέρω το Κυβερνητικό Συμβούλιο Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους, τον Κώδικα Δεοντολογίας, καθώς και τις έννοιες των εύλογων δαπανών και του συνεργάσιμου δανειολήπτη.
Τους τελευταίους 21 μήνες, όμως, τα πράγματα παραμένουν παγωμένα. Μολονότι προωθούνται κάποιες νομοθετικές διατάξεις, αυτές καταλήγουν να μένουν γράμμα κενό, με αποτέλεσμα το πρόβλημα να μεγεθύνεται περαιτέρω.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης τόνισε στη Δ.Ε.Θ. πως η διευθέτηση του ιδιωτικού χρέους αποτελεί προτεραιότητά μας, ώστε να δώσουμε ουσιαστική ανακούφιση στα νοικοκυριά και δεύτερη ευκαιρία στις βιώσιμες επιχειρήσεις και στους επαγγελματίες.
Σήμερα ερχόμαστε να εξειδικεύσουμε τη δέσμευση αυτή, παρουσιάζοντας συγκεκριμένες προτάσεις σε τρεις άξονες:
1. Στήριξη των επιχειρήσεων με τη θέσπιση ολοκληρωμένης και απλοποιημένης εξωδικαστικής λύσης, καθώς και την επιτάχυνση της δικαστικής διαδικασίας ρύθμισης υποχρεώσεων. Η παρέμβαση αυτή βρίσκεται στον αντίποδα της γραφειοκρατικής προσέγγισης που παρουσίασε πρόσφατα η κυβέρνηση. Παράλληλα, είναι μια οριζόντια λύση, καθώς καλύπτει και τις οφειλές σε Δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία.
2. Αναμόρφωση της πτωχευτικής διαδικασίας ώστε να είναι πιο εύκολο για όσους έπεσαν να ξανασηκωθούν και να έχουν μια δεύτερη ευκαιρία να γίνουν παραγωγικοί.
3. Επιτάχυνση της εκδίκασης των εκκρεμών υποθέσεων του νόμου Κατσέλη, ώστε να δοθεί τέλος στην ομηρία των εμπλεκομένων συμπολιτών μας. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στο ξεκαθάρισμα μεταξύ αυτών που έχουν όντως ανάγκη και αυτών που με δόλο προσποιούνται ότι έχουν ανάγκη.
Οι παρεμβάσεις αυτές, οι οποίες δεν έχουν επιπλέον δημοσιονομικό κόστος, θα απελευθερώσουν ρευστότητα για τις τράπεζες και την αγορά, αλλά θα προσφέρουν και αναπτυξιακή ώθηση, δημιουργώντας πρόσθετα φορολογικά έσοδα, καθώς και έσοδα για τα ασφαλιστικά ταμεία.
Δεν εθελοτυφλούμε. Αναγνωρίζουμε πλήρως ότι σήμερα υπάρχει μια μερίδα συμπολιτών μας που πλήττονται και μια άλλη που πιθανόν να λέει «κι εγώ τι φταίω που δεν χρωστάω». Είναι σημαντικό, λοιπόν, να ξεκαθαρίσουμε πως η παρέμβασή μας δεν έχει σκοπό να χαϊδέψει αυτιά, ούτε να μας βάλει σε μια διαδικασία πλειοδοσίας με την Κυβέρνηση για το ποιος θα χαρίσει τα περισσότερα δάνεια.
Ειδικά για την αναδιάρθρωση των επιχειρηματικών δανείων, η λύση που προτείνουμε θέλουμε να λειτουργήσει υπέρ της επιχείρησης και των εργαζομένων, αλλά όχι υπέρ των μετόχων που έχουν ευθύνες για κακοδιοίκηση. Και αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις.
Σκοπός μας είναι να εξουδετερώσουμε μια ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια της οικονομίας μας. Να αντιμετωπίσουμε ένα επικίνδυνο ζήτημα προσφέροντας μια λύση που είναι σφαιρική, αλλά και γρήγορη. Οικονομικά βιώσιμη, αλλά, φυσικά, και κοινωνικά δίκαιη. Και η λύση αυτή είναι θετική και για τις τρεις εμπλεκόμενες πλευρές: τις Τράπεζες που εισπράττουν μέρος του δανείου, το Δημόσιο που μπορεί να εισπράξει αυτό που πράγματι θα μπορούσε να περιμένει και όχι τρελές προσαυξήσεις και πρόστιμα, αλλά και τους ίδιους τους οφειλέτες που μπορούν να κάνουν μια καινούρια αρχή.