Με τα καμώματα της σημερινής... ανεπανάληπτης συγκυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ζούμε καθημερινά τη γελοιοποίηση του αυτονόητου και της κοινής λογικής.
Δεν μιλάμε για πολιτικές... κανονικής δυτικής χώρας που εφαρμόζει ένα σχέδιο έστω με κάποιες πινελιές ιδεολογικού χαρακτήρα, αλλά για καθημερινά τερατουργήματα που προσβάλλουν τον αξιακό, θεσμικό και πολιτισμικό κώδικα της...
Μια ομάδα... καταληψιών της εξουσίας που "επένδυσε" στο ψέμα και στην απάτη, στηριζόμενη στην απόγνωση σημαντικής μερίδας αφελών πολιτών επιδίδεται σε μια ανεπανάληπτη δημαγωγία έχοντας ως... άξιους συμπαραστάτες ανεύθυνους δημοσιογράφους και... "τρόλια" του Διαδικτύου.
Του Λουκά Αθ. Γεωργιάδη
Η ζημιά που γίνεται καθημερινά όχι μόνο στην οικονομία αλλά στους βασικούς τομείς που καθορίζουν την ευρυθμία της πολιτικής και κοινωνικής ζωής του τόπου είναι ανυπολόγιστη. Ο χρόνος που θα απαιτηθεί για να αποκατασταθεί η βλάβη του 2015 μπορεί να είναι μικρός ή και μεγαλύτερος, ανάλογα με τον χρόνο αντίδρασης και αποτελεσματικότητας της επόμενης κυβέρνησης.
Η... θεία δίκη για τη σημερινή συγκυβέρνηση είναι η εφαρμογή όλων αυτών των πολιτικών για τις οποίες είχε ανέβει στα... κάγκελα προ του 2015 καθοδηγώντας επαγγελματίες διαδηλωτές, καταληψίες και τραμπούκους που έφεραν την κωδική ονομασία "Αγανακτισμένοι".
Κάνοντας το ταμείο σήμερα, βλέπουμε ότι μόνο το πρώτο εξάμηνο διακυβέρνησης από τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μας κοστίζει άμεσα ή έμμεσα πάνω από 100 δισ. ευρώ, ενώ σε τουλάχιστον 60 δισ. ευρώ υπολογίζεται το διαφυγόν ΑΕΠ σε βάθος δεκαετίας λόγω της αναξιοπιστίας, της ασχετοσύνης, της ανεπάρκειας και της.... παράνοιας!
Η σημερινή συγκυβέρνηση έχει ψηφίσει το τρίτο και αχρείαστο μνημόνιο και εφαρμόζει πολιτικές οι οποίες έχουν ξεκάθαρο στόχο την πλήρη φτωχοποίηση της ελληνικής κοινωνίας κατά τα πρότυπα της Βενεζουέλας. Θα υπάρχει δηλαδή η ικανοποίηση στους πολλούς και εξαθλιωμένους, ότι η σημερινή συγκυβέρνηση στέλνει χιλιάδες μικρομεσαίους και μεσαίους αστούς να τους κάνουν... παρέα.
Αυτή είναι η χειρότερη ζημιά που έχει γίνει σήμερα και αποτελεί "βόμβα" για τις οικονομικοκοινωνικές δομές της χώρες. Γιατί μια οικονομία που έχει το σημαντικότερο τμήμα των παραγωγικών και δημιουργικών της δυνάμεων σε αδράνεια ή υπό πίεση, δεν πρόκειται ποτέ να σηκώσει κεφάλι.
Σε λίγες εβδομάδες αρχίζει η τρίτη αξιολόγηση που με βάση το περιεχόμενο και το ιδεολογικό στίγμα του ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένας... χορός με τους κολασμένους. Καλούνται να εφαρμόσουν την τελευταία παρτίδα μέτρων που στη δική τους γλώσσα αποκαλούνται "νεοφιλελεύθερα".
Κυρίως δε, η σημερινή συγκυβέρνηση καλείται να απελευθερώσει αγορές και επαγγέλματα, να αλλάξει τα πάντα στο Δημόσιο και να κάνει μαζικές ιδιωτικοποιήσεις, Δηλαδή καλούνται να υπογράψουν όλα αυτά για τα οποία είχαν ανέβει στα... κάγκελα!
Όλα εδώ πληρώνονται μπορεί να ισχυριστεί κάποιος! Εάν δεν τα υπογράψουν και παραιτηθούν, τότε είναι σίγουρο ότι θα τους ξαναβρούμε στους δρόμους. Μόνο που σε μια τέτοια περίπτωση, τα πράγματα δεν θα είναι ίδια όπως προ του 2015...
Μετά λοιπόν από τις γερμανικές εκλογές, η σημερινή συγκυβέρνηση καλείται να αναμετρηθεί με τα ψέματά της. Ταυτόχρονα, θα φανεί στην πράξη εάν η... λύσσα για παραμονή στην εξουσία θα οδηγήσει τον σημερινό ένοικο του Μαξίμου να βάλει ταφόπλακα στο αριστερό αφήγημα και να δαμάσει το τέρας του... κρατισμού. Γιατί η μεγάλη παθογένεια της μεταπολίτευσης είναι η εμμονή στον κρατισμό, ο οποίος έφερε τα γνωστά αποτελέσματα.
Ακόμη και αν κάποιοι ισχυρίζονται ότι δεν κυβέρνησαν, εντούτοις, η νοοτροπία τους και οι διαδηλώσεις επί... 40 χρόνια για μεγαλύτερες αυξήσεις και μεγαλύτερο δημοσιονομικό ξεσάλωμα τους κατατάσσει σχεδόν στην ίδια βαθμίδα ευθυνών. Επιπλέον, αυτοί που ανήκαν στα κόμματα που κυβερνούσαν σαράντα χρόνια και τώρα έχουν μετακινηθεί στον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ δεν δικαιούνται να δείχνουν τους άλλος με τον δείκτη, γιατί άλλα τρία δάκτυλα δείχουν τους ίδιους!
Αυτοί που μιλάνε για τον... Μινώταυρο του Φιλελευθερισμού είναι οι ίδιοι που ευθύνονται για το κατάντημα της Ελλάδας που χρεοκόπησε λόγω του κρατισμού.
Ο σημερινός αριστερός πρωθυπουργός (;;:) καλείται πλέον να αποκαταστήσει την τάξη: να βάλει τέλος στο αριστερό... παραμύθι καταφέροντας καίριο χτύπημα στον κρατισμό ή να αποχωρήσει και να αφήσει την εφαρμογή όσων έχει υπογράψει και θα υπογράψει, στους επόμενους.
Γιατί πολύ απλά, εδώ που έχουμε φτάσει, αν δεν δαμάσουμε το... τέρας του κρατισμού, επόμενη μέρα δεν υπάρχει γι αυτόν τον... έρμο τόπο!