Στην πρόσφατη συνέντευξή του στον Χρήστο Χωμενίδη στα «Νέα», ο διοικητής της ΤτΕ τονίζει τί πρέπει να προσέξουμε πριν η χώρα μπει σε νέες περιπέτειες.
Ανθρώπινη, αλλά ψυχρά απολιτική, η συνέντευξη του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος στον συγγραφέα Χρήστο Χωμενίδη στα Νέα Σαββατοκύριακο της 17ης–18ης Μαρτίου, δυστυχώς δεν έτυχε μεγάλης προβολής – όπως, εξάλλου, συμβαίνει στην χώρα με κάθε σοβαρή προσέγγιση ζωτικών θεμάτων.
Η σοβαρότητα θεωρείται «ύποπτη». Αντιθέτως, συναρπάζουν οι άναρθρες κραυγές γελωτοποιών της δημοσιογραφίας και της πολιτικής, που βγάζουν μάτι με την αγραμματοσύνη και την χυδαιότητά τους.
Ευτυχώς, όμως, υπάρχουν και δημοσιογράφοι όπως ο Γιάννης Μαρίνος, 88 ετών, που με πείσμα επιμένουν να τιμούν ένα επάγγελμα το οποίο οι προαναφερόμενοι γελωτοποιοί διασύρουν. Έγραψε έτσι ο πρώην διευθυντής του Οικονομικού Ταχυδρόμου στο Βήμα της Κυριακής που πέρασε:
«Μία έγκυρη και πολύ ανθρώπινη συζήτηση, την οποία θα άξιζε να διαβάσει κάθε Έλληνας που ενδιαφέρεται για ουσιαστικά θέματα, για το προβληματικό παρόν και το αβέβαιο μέλλον, σε ό,τι αφορά τουλάχιστον την ελληνική οικονομία και όχι μόνο ποδόσφαιρο, ανταλλαγή κατηγοριών και ύβρεων και εμφυλιοπολεμικές αντεγκλήσεις, ενώ καραδοκεί ο αδίστακτος Ερντογάν. Περιορίζομαι να συστήσω να προσεχθούν ιδιαίτερα τα όσα υπογράμμισε ψύχραιμα ο κ. Στουρνάρας (συμπυκνώνω ερωτήσεις και απαντήσεις μαζί):
»*Τα μνημόνια, με όλα τα στραβά τους, όχι μόνον βοήθησαν αλλά και έσωσαν την ελληνική οικονομία (με διακομματική ευτυχώς συνεννόηση, προσθέτω).
»*Ξεκινήσαμε από γιγαντιαία δίδυμα ελλείμματα και σήμερα έχουμε ισορροπία και στον προϋπολογισμό και στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών.
»*Η ελληνική οικονομία είχε πάρει λανθασμένη πορεία εδώ και πολλές δεκαετίες. Από τα πρώτα σχεδόν χρόνια της Μεταπολίτευσης, ολοταχώς προς τα βράχια κατευθυνθήκαμε με τα τεράστια ελλείμματα τού 2008 και τού 2009. Αργά ή γρήγορα το παραγωγικό μοντέλο της Ελλάδας θα κατέρρεε. Με την διεθνή κρίση του 2008 επιταχύνθηκε απλώς το μοιραίο. Στην ρίζα του κακού βρισκόταν η κρατούσα τότε αντίληψη ότι όλοι έχουν απεριόριστα σχεδόν δικαιώματα, όχι όμως και αντίστοιχες υποχρεώσεις.
»*Η γενναιοδωρία του κράτους προς τους μη προνομιούχους ήταν ιστορική υποχρέωση. Το μεγάλο όμως λάθος είναι ότι οι κυβερνήσεις το έπραξαν με υπερδανεισμό. Θα μπορούσε να γίνει σταδιακά μεν, δίχως όμως να σωρεύονται υποχρεώσεις, οι οποίες έσκασαν το 2010.
»*Τί πληρώνουμε τα τελευταία χρόνια; Την έλλειψη ισχυρών θεσμών στην χώρα μας, οι οποίοι θα την προφύλασσαν από εκτροχιασμούς. Το πιο ανησυχητικό δε είναι ότι, εν έτει 2018, ενώ έχουμε κάνει πρόοδο στα δημοσιονομικά, έχουμε διολισθήσει πίσω στο 2009 σε ό,τι αφορά την ποιότητα των θεσμών και του κράτους δικαίου. Το διαπιστώνουμε και το πληρώνουμε καθημερινά.
»*Δεν διαβλέπω κίνδυνο της Ελλάδας να γίνει Πολωνία. Η διολίσθηση όμως των θεσμών με προβληματίζει.
»*Το πρόβλημά μας είναι η γραφειοκρατία, οι ιδεολογικές αγκυλώσεις... Πρέπει να διδαχθούμε από τα παραδείγματα άλλων χωρών. Το Ισραήλ, η Νότια Κορέα, έχουν κάνει θαύματα! Με το Ισραήλ κάποτε ήμασταν στο ίδιο επίπεδο. Τώρα μάς έχει αφήσει πάρα πολύ πίσω. Ειδικά στην διασύνδεση της επιστήμης με την παραγωγή …».
Σε μία μάλιστα εποχή όπου η γνώση παίζει καθοριστικό ρόλο ως συντελεστής δημιουργίας πλούτου. Κατά συνέπεια, απαιτούνται τομές στην εκπαίδευση αλλά με παράλληλη αναβάθμιση της επιχειρηματικότητας.
Επίσης, επειδή κάποιοι «ανησυχούν» γι’ αυτό, ο διοικητής της ΤτΕ απαντώντας σε σχετική ερώτηση σπεύδει να τονίσει με έμφαση ότι δεν σκοπεύει να ασχοληθεί με την πολιτική. Αναφερόμενος δε στην περίφημη υπόθεση Novartis και τις καταγγελίες ότι δήθεν διετέλεσε έμμισθος σύμβουλός της, ο κ. Γιάννης Στουρνάρας είπε: «Πρόκειται για ανοησίες. Προτού να γίνω υπουργός Οικονομικών, και για πολλά χρόνια, εργαζόμουν στον ιδιωτικό τομέα. Ήμουν καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και η τελευταία μου θέση στον ιδιωτικό τομέα ήταν γενικός διευθυντής του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ).
Το ΙΟΒΕ είναι ένα think tank αμιγώς του ιδιωτικού τομέα. Μεταξύ των κλάδων που παρακολουθούσαμε στο ΙΟΒΕ ήταν και η φαρμακοβιομηχανία. Στο πλαίσιο αυτό, η Νovartis μού ζήτησε να κάνω δύο ή τρεις παρουσιάσεις στην Αθήνα, η τελευταία εκ των οποίων το 2011, σχετικά με την πορεία της ελληνικής οικονομίας. Για τις παρουσιάσεις αυτές υπογράψαμε συμβάσεις. Το αντίτιμο ήταν το σύνηθες που λαμβάνουν οι καθηγητές Οικονομικών. Ουδέποτε υπήρξα, όπως το παρουσιάζουν, έμμισθος σύμβουλος της Νovartis».
Τέλος, ο διοικητής της ΤτΕ τονίζει ότι θα παραμείνει στην θέση του έως την λήξη της θητείας του, το 2020, κα μετά θα δει τί θα κάνει. Όσον αφορά δε την κίτρινη εναντίον του δημοσιογραφία, υπογραμμίζει ότι αυτός και η σύζυγός του πάλεψαν στην ζωή και κανείς δεν τούς χάρισε τίποτα.
«Συνιστώ», γράφει ο Γιάννης Μαρίνος, «από του ύψους των 88 χρόνων μου, να προσέξουμε όλες αυτές τις σχεδόν μέχρι κεραίας αλήθειες να τις συνειδητοποιήσουμε ανεξάρτητα από κομματικές εντάξεις, ιδεολογικές διαφορές και ευτελείς και επιπόλαιες αντιπαλότητες, όλα τα κόμματα και ιδιαίτερα το κυβερνών που έχει σήμερα και την ευθύνη να αποφασίζει για την τύχη της χώρας. Προτού είναι πάρα πολύ αργά για όλους μας και ιδιαίτερα για τους νέους μας, που φταίνε λιγότερο, αλλά όχι και καθόλου».
Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
