Η πολιτική ηγεσία της χώρας θα πρέπει συνολικά να συνέλθει πριν μία Ελλάδα συνταξιούχων και ανέργων καταρρεύσει.
Ο Πούτιν, ο Άσσαντ, οι μουλάδες του Ιράν και ο νέος σύμμαχός τους, η Τουρκία του Ερντογάν, διαπράττουν στην Συρία έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Μόνον σε μία ημέρα, την Τρίτη 20 Φεβρουαρίου, πάνω από 100 παιδιά βρήκαν τραγικό θάνατο μετά από βομβαρδισμούς του συριακού στρατού και των συμμάχων του.
Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Από την άλλη πλευρά, η ισλαμική κτηνωδία επιχειρεί και αυτή με την σειρά της να ομηροποιήσει και να χρησιμοποιήσει ως ασπίδες άμαχους πολίτες, τους οποίους εν γνώσει της στέλνει σε βέβαιο θάνατο.
Απέναντι σε αυτή την βαρβαρότητα, Ευρώπη και Αμερική παρακολουθούν τις εξελίξεις, που πλέον ξεφεύγουν από τον έλεγχό τους. Παράλληλα, όμως, ισχυρά πλήγματα δέχεται και η διεθνής φιλελεύθερη τάξη, αφήνοντας πεδίον δόξης λαμπρόν στο τρίο του νέου αυταρχισμού, ήτοι στον Ερντογάν, στον Πούτιν και στον Ιρανό Χασάν Ρουχανί.
Αν δε στο τρίο αυτό προσθέσουμε τον Βορειοκορεάτη ανισόρροπο δικτάτορα Κιμ-Γιονγκ-Ουν και τους αυταρχικούς ηγέτες Αφρικής, Λατινικής Αμερικής και Κεντρικής Ασίας, σε συνδυασμό με το προελαύνον κομμουνιστικό καθεστώς της Κίνας, τότε τα νέα για το μέλλον του κόσμου μας είναι εξόχως σκοτεινά.
Δυστυχώς, η ζοφερή αυτή εικόνα γίνεται ακόμα εντονότερη αν λάβουμε υπ’ όψιν την ραγδαία διάδοση του λαϊκισμού και την αντιδημοκρατική ρητορική που κερδίζει έδαφος στις χώρες της Ευρώπης, καθώς και στην Αμερική του Ντόναλντ Τραμπ. Είναι δε μοναδικός ο τρόπος με τον οποίον τα αυταρχικά αντιφιλελεύθερα καθεστώτα διεισδύουν στην Δύση, δηλητηριάζοντας κυριολεκτικά θεσμούς και αντιλήψεις.
Όπως προκύπτει από έρευνες και αναλύσεις διεθνών Μέσων, όπως η εφημερίδα Νιου Γιορκ Τάϊμς, το περιοδικό Φόρεϊν Αφφαίρς και η εφημερίδα Γκάρντιαν, σε Ευρώπη και ΗΠΑ η Ρωσία διατηρεί στενούς χρηματοδοτικούς και άλλους δεσμούς με ακροδεξιές οργανώσεις, τις οποίες δεν δημιούργησε η ίδια αλλά τις αξιοποιεί για λογαριασμό της. Κυρίως, όμως, για υπονόμευση θεσμών και φιλελεύθερων αντιλήψεων.
Έδωσε και δίνει, έτσι, οικονομική στήριξη σε ακροδεξιά κόμματα όπως το Εθνικό Μέτωπο της Γαλλίας και το Jobbik της Ουγγαρίας, έδωσε την πολιτική της υποστήριξη στο ακροδεξιό Εναλλακτική Για Την Γερμανία, και υπέγραψε συμφωνίες συνεργασίας με το αυστριακό Κόμμα Της Ελευθερίας και την Βόρεια Λίγκα της Ιταλίας.
Η Κίνα, από την πλευρά της, δεν περιορίζεται σε ομάδες με τις οποίες μοιράζεται ιδεολογικές θέσεις. Επιδιώκει επιρροή μεταξύ των κομμάτων της κύριας τάσης, ώστε να ακολουθήσουν πολιτικές ευνοϊκότερες για τα συμφέροντά της.
Για παράδειγμα, στην Αυστραλία ξέσπασε μία μεγάλη διαμάχη σχετικά με Αυστραλο-κινέζους επιχειρηματίες που συνδέονταν με το Κομμουνιστικό Κόμμα και έχουν διοχετεύσει εκατομμύρια δολλάρια σε δωρεές στα μεγάλα πολιτικά κόμματα της χώρας.
Όπως αναφέρει ο αναλυτής για την Κίνα, Christopher Johnson, στην εφημερίδα Φαϊνάνσιαλ Τάϊμς, η πρόσφατη έρευνα της Νέας Ζηλανδίας σχετικά με ένα μέλος του κοινοβουλίου που γεννήθηκε στην Κίνα και εκπαιδεύτηκε σε κορυφαία ακαδημία για Κινέζους αξιωματικούς των στρατιωτικών υπηρεσιών πληροφοριών, έστρεψε τα φώτα στις προσπάθειες του Πεκίνου να «καλλιεργήσει ανθρώπους σε λαϊκά πολιτικά επίπεδα των δυτικών δημοκρατιών και να τούς βοηθήσει να φτάσουν σε θέσεις επιρροής».
Εν τω μεταξύ, ορισμένοι Γάλλοι παρατηρητές ισχυρίστηκαν ότι η Ένωση Για Ένα Λαϊκό Κίνημα του πρώην προέδρου Νικολά Σαρκοζύ έλαβε παράνομη υποστήριξη από την Λιβύη και το Κατάρ κατά την διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας τού 2007. (Έλεγχος των ισχυρισμών αυτών βρίσκεται σε εξέλιξη).
«Η καλλιέργεια συμμαχιών με Δυτικούς πολιτικούς μπορεί να εξασφαλίσει προτιμησιακή μεταχείριση, ακόμα και όταν δεν εμπλέκεται άμεση στήριξη. Περισσότερο από κάθε άλλη μορφή αυταρχικής επιρροής, οι παρεμβάσεις αυτές εξαρτώνται από το ίδιο ενδιαφέρον Δυτικών αξιωματούχων για την επιδίωξή τους. Στην Ιταλία, για παράδειγμα, η Ρωσία έχει φλερτάρει με στοιχεία από όλο το κομματικό φάσμα που αναζητούν στενότερους δεσμούς μεταξύ Ρώμης και Μόσχας.
Αυτό φαίνεται να συνέβαλε στην διασφάλιση ότι η Ιταλία έχει ενεργήσει ως κύριος επικριτής των κυρώσεων της ΕΕ κατά της Ρωσίας», γράφει στο Φόρεϊν Αφφαίρς ο Τόρστεν Μπένερ, διευθυντής του Παγκόσμιου Ινστιτούτου Δημόσιας Πολιτικής στο Βερολίνο.
Βεβαίως, από το παιχνίδι αυτό δεν μπορούσε να απουσιάζει η Ελλάδα, στην οποία ο αντιδυτικισμός έχει ισχυρά ερείσματα και καθημερινή προβολή, με ή χωρίς χρηματοδότηση. Τον τελευταίο καιρό, μπόλικο ρωσικό χρήμα κυκλοφορεί στην αγορά και καλύπτει ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων –από επιχειρήσεις και συνεταιρισμούς έως ποδοσφαιρικές ομάδες, εφημερίδες και τηλεοπτικά κανάλια.
Κυρίαρχο είναι έτσι στην χώρα το φιλορωσικό κλίμα, παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν έχει καμμία απολύτως ευνοϊκή μεταχείριση από την Ρωσία, πέρα από φραστικά φληναφήματα άνευ ουσίας.
Αντιθέτως, η άτυπη συμμαχία τριών πρώην αυτοκρατοριών, που εκ παραδόσεως ήσαν εχθρικές προς τον Ελληνισμό, θα έπρεπε να προβληματίζει τους ιθαγενείς της χώρας μας.
Το ίδιο θα πρέπει να συμβεί και με την ελληνική πολιτική ηγεσία, η οποία συνολικά οφείλει να εγκαταλείψει τις μικροκομματικές γελοιότητες και να δει πώς ιχνογραφείται το αύριο. Πριν η Ελλάδα γίνει η χώρα των 65 ετών και άνω κατοίκων…
Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
