Ούτε δόση, ούτε ρύθμιση χρέους, ούτε συμφωνία. Ξανά στην αναμονή.Ξανά στην μόνιμη κατάσταση της ελλειπτικής επιθυμίας για ανάκαμψη, για αναγέννηση της ζωή μας.Έχουμε υπογράψει οτι παραιτηθήκαμε απο κούρεμα χρέους (βλ ΦΕΚ,φ. 80,τ.1ο, της 16/7/2015) και εμείς το κάνουμε παντιέρα για αντίβαρο στα μέτρα που ψηφίστηκαν στη Βουλή προληπτικά για τα επόμενα χρόνια.
Του Ηλία Καραβόλια
Καθεστώς αυταπάτης και εξαπάτησης, καθεστώς παραπληροφόρησης και καλλιέργειας ψεύτικων προσδοκιών.Η Ελλάδα κάθεται ως νευρωτικό υποκείμενο στο ντιβάνι,λόγω μαζοχιστικής απόλαυσης. Την ίδια ώρα ο ισχυρός χρηματοπιστωτικός καπιταλισμός την έχει τοποθετήσει στην κλίνη του προκρούστη.
Ανεύθυνες μικρο-ηγεσίες που προ-συμφωνούν και προ-υπογράφουν, που καταλύουν εργασιακά δικαιώματα και συλλογικές συμβάσεις, με ρητορική κοινωνικής μηχανικής, με δήθεν φιλολαική πολιτική στόχευση.
Ντροπή. Η Ιστορία του τόπου γράφεται εδώ και 7 χρόνια απο ψέμματα που φόρεσαν την στολή του καθήκοντος, την κατάσταση εξαίρεσης λόγω εκτάκτου ανάγκης (Agamben).
Η Οικονομία σκεπάστηκε απο την Βιοπολιτική της βίαιης καθίζησης ψυχισμού, ελευθερίας, επιλογής. Δύσκολες εποχές για αλληλέγγυα δράση.Οι πλατείες δεν ξαναγεμίζουν. Ο Έλληνας καθηλώθηκε απο τα αφηγήματα των πολιτικών του εκπροσώπων.
Πρόθυμοι μεσάζοντες του γερμανικού νεοφιλελεύθερου μοντέλου δημοσιονομικής προσαρμογής, οι ηγέτες μας έγιναν η αιτία της πλήρους παθητικοποίησης της κοινωνίας. Η ελπίδα στο πρόσωπο του 40άρη που καθοδηγούσε προς την ανατροπή, διαψεύστηκε τόσο γρήγορα, τόσο εύκολα.
Μπορεί το μακροοικονομικό περιβάλλον να βελτιωθεί, μπορεί οι δείκτες υγείας της Οικονομίας να σταθεροποιηθούν, όμως η καθημερινότητα θα συνεχίζεται με τα καρκινώματα των ατομικών χρεών, των οικογενειακών δυσκολιών, του θανάτου του εμποράκου.
Προμνησία(deja vu).Όλα θα τα ξαναζούμε ως μνημονικά ίχνη που έχουν εντυπωθεί στο συλλογικό ασυνείδητο με μοναδικό σκοπό την μή τραυματική επανάληψη του βιώματος: το ακούς, το διαβάζεις, αλλά επειδή το έζησες ως θλιβερό και κακό μαντάτο, δεν σε σπρώχνει πιο κάτω, δεν σε καθηλώνει, όντας μόνιμα καθηλωμένος. Μια διαστροφική κοινωνική "απόλαυση" του συμπτώματος, του άγχους, της απόγνωσης, της έλλειψης επιθυμίας για δημιουργία και παραγωγή.
Η Ελλάδα δεν θα καταφέρει,σύντομα τουλάχιστον,να κατεβεί απο την τραμπάλα της εσωτερικής υποτίμησης,απο το σπιράλ της ανοδοκαθοδικής μεγέθυνσης, εγκλωβισμένη σε μια ιδιότυπη κατάσταση σταθερής ανισορροπίας.
Οι δανειστές το κατάλαβαν, το έχουν συνειδητοποιήσει πλήρως. Η ζωή των Ελλήνων δεν επιδέχεται διόρθωση αφού έχει αυτοεγκλωβιστεί σε ένα διαρκές πλαίσιο μόνιμου ετεροπροσδιορισμού: προαπαιτούμενα, αξιολόγηση,συμφωνία,εκταμίευση.
Ο απόκρυφος "τόκος" του μονεταρισμού, η καλυμμένη πρόσοδος της νομισματικοποιημένης σφαίρας της καθημερινότητας, περιορίζει την κίνηση του χρήματος, την κινητικότητα της δημιουργικότητας, την κυκλοφορία των ιδεών και των στόχων.
Η Ελληνική κοινωνία έχει ενσωματώσει στο DNA της, για τις επόμενες γενιές, άρρητες συμβάσεις αυτουποτίμησης του πολίτη, νόρμες προσαρμογής σε ένα συλλογικό υπερεγώ που τιμωρεί και περιθωριοποιεί όσους δεν αντέχουν την βάναυση πραγματικότητα.
Οι στρεβλώσεις στο δημοσιονομικό μας σύστημα είναι το σύμπτωμα και οχι η αιτία των στρεβλώσεων στην εθνική Οικονομία.
Είναι το αποτέλεσμα της βίαιης περιπλάνησης της χώρας στα αβαθή και αχαρτογράφητα νερά της μεγάλης πλάνης περί σύγκλισης των ευρωπαικών οικονομιών...
Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
