Μια σημαντική αρχαιολογική ανακάλυψη έκανε ομάδα ερευνητών με επικεφαλής το Πανεπιστήμιο της Ισπανίας UNED). Η ερευνητική ομάδα ανακάλυψε αρχαίο ιερό 2.700 ετών στον χώρο «La Bienvenida-Sisapo», στο Almodóvar del Campo, Ciudad Real.

Τα ευρήματα επαναπροσδιορίζουν την κατανόησή μας σχετικά με την επέκταση του πολιτισμού των Ταρτησσίων στο εσωτερικό της Ιβηρικής Χερσονήσου κατά την Εποχή του Σιδήρου.

Οι ανασκαφές, οι οποίες πραγματοποιούνται στο πλαίσιο της πρόσφατης ερευνητικής πρωτοβουλίας για την αρχαιολογική κληρονομιά στην Castilla-La Mancha, έχουν φέρει στο φως τα ερείπια ενός επιβλητικού, θρησκευτικού κτιρίου της Ανατολικής παράδοσης, η ανέγερση του οποίου ανάγεται στον 7ο αιώνα π.Χ.

Αυτή η ανακάλυψη όχι μόνο επιβεβαιώνει την παρουσία των Ταρτησσίων στην περιοχή, αλλά παρέχει επίσης στοιχεία για την αναζήτηση νέων ορυκτών πόρων από τους Ταρτησσίους πέρα από τον παραδοσιακό πυρήνα της επικράτειάς τους.

Το ιερό, βρίσκεται σε στρατηγική τοποθεσία σε ένα ανυψωμένο σημείο, κοντά σε έναν ηφαιστειακό σχηματισμό, γνωστό ως ανατολικό «καστράκι» της La Bienvenida, και έχει ένα σύνολο αρχιτεκτονικών και τελετουργικών χαρακτηριστικών που το συνδέουν άμεσα με άλλα θρησκευτικά κέντρα της σφαίρας των Φοινίκων και των Ταρτησσίων.

Ανάμεσα στα πιο αξιοσημείωτα στοιχεία, είναι ένας τελετουργικός βωμός σε σχήμα τεντωμένου δέρματος ταύρου, χαρακτηριστικό γνώρισμα των ιερών των Ταρτησσίων, που έχει καταγραφεί και σε άλλες σημαντικές τοποθεσίες στην Σεβίλλη και την Μάλαγα.

Ο χρόνος λειτουργίας του ιερού

Η αρχαιολογική εργασία, έχει δώσει στους ερευνητές τη δυνατότητα να αναγνωρίσουν τις διαφορετικές φάσεις της χρήσης του κτιρίου, οι οποίες ξεκινούν από τα μέσα του 7ου και φτάνουν μέχρι τα μέσα του 6ου αιώνα π.Χ.

Τα ευρήματα καταγράφουν τις διαδοχικές ανακαινίσεις που υπέστη ο ιερός χώρος, οι οποίες ακολουθούσαν πάντα, μια προσεκτική διεργασία αποσυναρμολόγησης, καθαρισμού και προετοιμασίας για νέες κατασκευές – αντανακλώντας τον βαθύ σεβασμό και τη σημασία του ιερού σημείου για εκείνους που το χρησιμοποιούσαν.

Το αρχαιολογικό υλικό ανακαλύφθηκε, παρείχε ένα εξαιρετικό σύνολο στοιχείων, τα οποία επιβεβαιώνουν τόσο τη θρησκευτική λειτουργία του κτιρίου, όσο και τις συνδέσεις του με τον μεσογειακό κόσμο.

Ανάμεσα στις σημαντικότερες ανακαλύψεις, είναι τα θραύσματα πρωτοκορινθιακής ελληνικής κεραμικής, που χρησιμοποιούνταν σε τελετουργικά συμπόσια και τα μεγάλα δοχεία που συνδέονται με τη λατρεία της φοινικικής θεάς Αστάρτης.

Επίσης, βρέθηκαν βαίτυλοι (ιερές πέτρες) από βασάλτη, οι οποίοι αναπαριστούν θεότητες, μαζί με διάφορα στοιχεία που παραπέμπουν σε μεταλλουργικές δραστηριότητες, όπως χοάνες, φυσητήρες και σκωρίες από χαλκό και μόλυβδο.

Μία από τις πιο αποκαλυπτικές πτυχές της ανακάλυψης, ήταν η αναγνώριση μίας τελετουργικής αποθήκης η οποία περιείχε οστά διαφόρων ζώων που είχαν τύχει πολύ ιδιαίτερης μεταχείρισης, μαζί με στοιχεία – σύμβολα, όπως κογχύλια και τροποποιημένους αστραγάλους από κατσίκα, οι οποίοι είχαν ενδεχομένως χρησιμοποιηθεί σε πρακτικές μαντείας.

Το σύνολο αυτό παρέχει πολύτιμες πληροφορίες για τις τελετουργικές πρακτικές και τα οικονομικά θεμέλια του πρωτοϊστορικού πληθυσμού του Sisapo.