Στα αεροδρόμια της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης συνεχίζουν να καταφθάνουν Έλληνες που βρίσκονταν στο Ισραήλ όπου ξέσπασε πόλεμος. Πρόκειται κυρίως για γυναίκες και μικρά παιδιά που κατάφεραν να αποδράσουν από την φρίκη του πολέμου. Περιγράφουν τη ζωή μέσα στα καταφύγια, τις ασταμάτητες σειρήνες και μιλούν για τους συμμαθητές των παιδιών τους που έχασαν τη ζωή τους.
Μία γυναίκα που αντίκρυσε τους ανθρώπους της ξανά ασφαλείς, μακριά από την φρίκη του απάνθρωπου πολέμου στο Ισραήλ ξεσπάει με έναν λυγμό.
«Σκοτώνουν παππούδες, παιδιά, ό,τι βλέπουν. Είναι απίστευτο» λέει ένας νεαρός που επαναπατρίσθηκε από το Ισραήλ, ενώ μία κοπέλα αναφέρει ότι «ακόμα έχουμε τον ήχο από τις ρουκέτες ακόμα στα αφτιά μας»,
Έμειναν για μέρες σε ένα στενό καταφύγιο με τις ρουκέτες να σφυρίζουν από πάνω τους. «Τώρα που ήμασταν στο αεροδρόμιο για να πάρουμε το εισιτήριο, ακούγαμε τις ρουκέτες από πάνω και λέγαμε “τώρα θα έρθουν, τώρα θα έρθουν», σοκάρουν τα λόγια μιας γυναίκας που επέστρεψε ασφαλής στη χώρα.
Η Δέζι Βαρσάμ έφτασε στο αεροδρόμιο Μακεδονία μαζί με τα τρία παιδιά της, έπειτα από τρία μερόνυχτα που έμειναν μέσα σε ένα καταφύγιο για να σωθούν. «Ο μεγαλύτερος είναι τεσσάρων άρα δεν πολυκαταλάβαινε ακόμα τι συμβαίνει. Κάθε φορά που ακούγονταν οι σειρήνες, νόμιζε ότι είναι ασθενοφόρο και έτσι συνεχίσαμε να λέμε και εμείς».
Άλλοι ξεφεύγουν από εκεί που παραμονεύει ο θάνατος. Άλλοι όμως παλεύουν να φτάσουν εκεί. Όπως μια Ισραηλινή παντρεμένη με Έλληνα, που έχει δύο παιδιά και φεύγει για την δεύτερη πατρίδα της που δοκιμάζεται, όπως η ίδια λέει. «Δεν πηγαίνω εκεί για να πολεμήσω. Πηγαίνω για να προστατέψω την πατρίδα μου και να κάνω κάτι που οι άνθρωποι πρέπει να καταλάβουν. Δεν θέλουμε να πολεμήσουμε, δεν διδάσκω τα παιδιά μου ότι χρειαζόμαστε τον πόλεμο».
Τα παιδιά στο Ισραήλ είναι τα μεγαλύτερα θύματα του πολέμου. Ο Μάκης Λεβή που επέστρεψε στην Ελλάδα με την οικογένειά του, κόβει την ανάσα όταν μιλάει για την τύχη των συμμαθητών των παιδιών του. «Υπάρχουν παιδάκια που δεν θα τα ξαναδούμε. Ο μικρός έχει στην τάξη του 30 παιδιά, σήμερα που μιλάμε είναι 15».
Με λύπη παρακολουθεί τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος. «Συμπαραστεκόμαστε στις οικογένειες των θυμάτων και προσευχόμαστε για την ταχεία ανάρρωση των τραυματιών και την επιστροφή των ομήρων στις οικογένειές τους», λέει ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου, Ιερόθεος. Σε αυτούς που βρίσκονται ήδη στον πόλεμο, ο φόρος αίματος είναι βαρύς.
Η Παναγιώτα Πέτρου, γιατρός στα Ιεροσόλυμα αναφέρει σε εκπομπή της ΕΡΤ: «Έχουν ανοίξει χειρουργεία για κλίνες για όλα αυτά τα επείγοντα αλλά σε άλλα νοσοκομεία είναι ακόμα πιο δύσκολα. Πριν από λίγο έβλεπα από ένα νοσοκομείο στο Νότο που συνάδελφοι που τους είχαν επιτάξει, έχουν χάσει τη ζωή τους».
«Δεν έχω ξαναζήσει μια τέτοια αγριότητα. Έχω ζήσει τρεις πολέμους, ίσως και παραπάνω, δεν μπορώ να τους μετρήσω πια. Ήμουν ενάμιση μήνα στο Ισραήλ, όταν ξέσπασε ο πόλεμος του Γιομ Κιπούρ. Τους άλλους πολέμους τους έζησα και ενεργά και από κοντά. Έχω το γιο μου αυτή τη στιγμή επιστρατευμένο» αναφέρει ο ξεναγός – μεταφραστής, Άγγελος Ραφαήλ.
Αργά το βράδυ της Τετάρτης, αναμένεται να προσγειωθεί στο αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» ειδική πτήση που θα μεταφέρει περίπου 100 Έλληνες που μένουν μόνιμα στο Ισραήλ και επιθυμούν να επαναπατριστούν.