Δεν είναι λίγες οι φορές που αναρωτιέται κανείς παρακολουθώντας τους διαξιφισμούς πολιτικών από τα τηλεοπτικά παράθυρα, για πόσο θα υποτιμούν αυτοί οι άνθρωποι τη νοημοσύνη μας.
Του Τάσου Παπαδόπουλου
Για πόσο καιρό θα μας λένε πληρώστε με άμεσους και έμμεσους φόρους, προκειμένου να συντηρηθεί το σπάταλο, δυσλειτουργικό, πελατειακό κράτος.
Για πόσο καιρό θα εισπράττουν από όλους μας, πάνω από το 50% των αμοιβών μας, χωρίς να μας ανταποδίδουν αναλογικά βασικές υπηρεσίες όπως αυτές της Παιδείας, της Υγείας, της Ασφάλειας.
Για πόσο καιρό θα διατηρούν για τον εαυτό τους τις παχυλότατες αμοιβές των έξι και πλέον χιλιάδων για κάθε βουλευτή, συν τις άλλες παροχές, από αυτοκίνητα μέχρι τους τρεις δημοσίους συν δύο δικούς τους υπαλλήλους, που πληρώνει αγκομαχώντας ο φορολογούμενος πολίτης.
Μέχρι πότε θα κατασπαταλούν το δημόσιο χρήμα για ενοίκια την ώρα που το δημόσιο έχει στην κατοχή του πάνω από 80.000 ακίνητα και ων ουκ έστι αριθμός οικόπεδα, που κατά καιρούς γίνονται βορά αετονύχηδων, όταν έχει χαρτογραφηθεί το 50% των δασικών εκτάσεων και έχει δημοσιοποιηθεί μόλις το 2%.
Για πόσο καιρό θα μας κοροϊδεύουν, λέγοντας ότι θα ανασυγκροτήσουν το κράτος, ενώ στην πράξη κάνουν το αντίθετο, φτιάχνοντας νέα επίπεδα διοίκησης, ανάμεσα στον καθ’ ύλη αρμόδιο υπουργό και τους γενικούς διευθυντές των δημοσίων υπηρεσιών.
Για πόσο καιρό θα καλούνται οι πολίτες να πληρώνουν τα σπασμένα ενός αναποτελεσματικού δημόσιου τομέα, που αυξάνει το κόστος λειτουργίας του τη ώρα που όλοι καλούνται να συνεισφέρουν, για να σταθεί στα πόδια του το πτωχευμένο κράτος.
Όλα αυτά που μπορεί να αποτελούν εύλογες απορίες κάθε λογικά σκεπτόμενου πολίτη, δεν αγγίζουν τους ανθρώπους της εξουσίας χθεσινούς και σημερινούς.
Και για να ξεκινήσουμε το δούλεμα από την αρχή. Ο Α. Τσίπρας, εκτός των πολλών άλλων που υποσχέθηκε και δεν υλοποίησε και τώρα μας λέει ότι ξεπλύθηκε με τις εκλογές του περασμένου Σεπτεμβρίου, είχε πει ότι θα σχηματίσει κυβέρνηση με δώδεκα υπουργούς.
Δεν μας είπε όμως, ότι θα ορκίσει και είκοσι αναπληρωτές υπουργούς, που στην πράξη έχουν ανεξάρτητες αρμοδιότητες από τους υπουργούς και δεν υπάγονται σε αυτούς, μια και τα καθήκοντά τους προσδιορίζονται από απόφαση του Πρωθυπουργού.
Ούτε μας είπε ότι ο συνολικός αριθμός των μελών της κυβέρνησης θα πλησιάζει τους πενήντα, φτιάχνοντας και ένα νέο θεσμό αυτόν του αργόμισθου υπουργού ή υφυπουργού.
Πέρα όμως από το υπουργικό συμβούλιο, το δεύτερο δούλεμα αφορά τους γενικούς γραμματείς των υπουργείων. Μας πέταξαν το τυράκι ότι θα είναι λιγότεροι από αυτούς που είχαν οι προηγούμενοι και έφτιαξαν νέο σκαλί στην ιεραρχία αυτό των αναπληρωτών γενικών γραμματέων, προκειμένου να βολέψουν τον κομματικό τους στρατό. Για να μην πούμε για τους λεγόμενους ειδικούς γραμματείς.
Αλλά δεν έμειναν εδώ. Στον πρόσφατο νόμο των 7.500 σελίδων, που ψηφίστηκε άρον- άρον από τη Βουλή πριν μία εβδομάδα, φόρτωσαν στο δημόσιο και τέσσερα ακόμη επίπεδα στην ιεραρχία του δημοσίου.
Έχουμε και λέμε: α. Διοικητικοί Γραμματείς β. Αναπληρωτές Διοικητικοί Γραμματείς γ. Τομεακοί Γραμματείς και δ. Αναπληρωτές Τομεακοί Γραμματείς.
Την ίδια ώρα υποκριτικά μας λένε ότι ενδιαφέρονται για τους δημοσίους υπαλλήλους. Τι είδους ενδιαφέρον είναι αυτό, όταν ο Γενικός Διευθυντής θα έχει από πάνω του στην ιεραρχία δέκα κομματικούς εγκάθετους.
Το φαινόμενο αυτό είναι πρωτάκουστο και δεν υπάρχει σε καμιά χώρα της Ευρώπης. Στις περισσότερες χώρες, πάνω από την δημοσιοϋπαλληλική ιεραρχία υπάρχει ο υπουργός, μια και σε ελάχιστα υπουργία έχουν υφυπουργούς.
Αντί να προσλάβουν γιατρούς και εκπαιδευτικούς, φτιάχνουν ένα χειρότερο κράτος από πλευράς ιεραρχίας.
Αποτέλεσμα, παρά την μαζική έξοδο προς συνταξιοδότηση από το δημόσιο, τα έξοδα του κράτους να αυξάνονται και να καλούνται τα υποζύγια, οι πολίτες, να αδειάσουν τις τσέπες τους και από το τελευταίο λεπτό.
Και στον τομέα των εσόδων η ανάλγητη πολιτική και των προηγούμενων και των σημερινών στην αύξηση του ΦΠΑ, έφερε τα αντίθετα, από τα προσδοκώμενα αποτελέσματα.
Όταν ο ΦΠΑ ήταν 19% το κράτος εισέπραττε 16,3 δις, όταν πήγε στο 21% τα έσοδα μειώθηκαν στα 14,4 δις κι όταν ανέβηκε στο 23% έφτασε στα 13,7 δις. Με το 24% που ισχύει από την 1η Ιουνίου να δούμε πόσο ακόμη θα πέσει.
Παράλληλα μερικές δεκάδες είναι τα δις που οφείλουν οι επιχειρηματίες στο δημόσιο, προέρχονται από μη εξοφληθέν ΦΠΑ.
Στην προκειμένη περίπτωση το δούλεμα εδώ έχει ένα εκρηκτικό μείγμα αυτό της ανοησίας.
Στη χώρα που στοιβάζει σε στρατόπεδα πλέον των πενήντα χιλιάδων προσφύγων – μεταναστών, υπάρχουν χιλιάδες άστεγοι το 62% των οποίων είναι Έλληνες. Γι αυτούς άραγε ποιος θα νοιαστεί;