Έχω επιστρέψει στο σπίτι μου, κάπου στα Πατήσια, από ολιγοήμερες διακοπές, έχω ξυπνήσει πολύ πρωί, ως συνήθως, να πιώ το πρώτο μου καφεδάκι και να εισπνεύσω το πρωινό μου δροσερό και ζωογόνο αεράκι της περιοχής. Τριγύρω μου επικρατεί σχετική ησυχία, άλλωστε η Αθήνα έχει αρχίσει να αδειάζει.
Του Γιώργου Κουρμούση
Κάτω, στη γωνιά του δρόμου, δυο κάδοι καργαρισμένοι από σκουπίδια έχουν γύρω τους αρκετές στοίβες με ξεκοιλιασμένες πλαστικές σακούλες και άλλα κατάσπαρτα σκουπίδια. Τα απορριμματοφόρα του Δήμου θα έχουν τουλάχιστον τρεις μέρες να φανούν, γιατί τους τελευταίους μήνες εμφανίζονται με αυτή τη συχνότητα.
Σε σχετική ερώτηση, που κάναμε παλαιότερα στον Δήμο, οι "αρμόδιοι" μας είπαν, ότι τα μισά τροχοφόρα αποκομιδής των σκουπιδιών είναι παροπλισμένα ελλείψει ανταλλακτικών ή ακινητοποιημένα ελλείψει επαρκούς προσωπικού, τα δε εναπομένοντα δεν τα παραφορτώνουν για να μη χαλάσουν και αυτά. Έτσι τα δρομολόγια των οχημάτων αποκομιδής των σκουπιδιών έχουν μειωθεί στο ελάχιστο.
Στο μεταξύ αδέσποτες και πεινασμένες γάτες, που οργιάζουν στη γειτονιά, ξεσκίζουν τις σακούλες για να βρουν κάτι του γούστου τους, αφήνοντας και κάτι για μερικά σκελετωμένα σκυλιά που ακολουθούν. Στη συνέχεια αμέτρητα αδηφάγα περιστέρια επιπίπτουν στις διαλυμένες σακούλες και τσιμπολογούν ό,τι υπολειπόμενο φαγώσιμο τα ενδιαφέρει. Τις βραδινές ώρες σειρά παίρνουν τα ποντίκια, που ξεκαθαρίζουν ό,τι έχει τελικά απομείνει. Μέχρι και πλαστικές παντόφλες τρώνε! Ακολουθούν οι αθόρυβες και αντιπαθέστατες κατσαρίδες, που όπως μου λένε από τους πρώτους ορόφους της πολυκατοικίας, έχουν φτάσει ήδη μέχρι τον τρίτο και ανεβαίνουν ακάθεκτα και επιθετικά προς τα πάνω...
Λίγο αργότερα εμφανίζονται κάτι δυστυχισμένα αλλά συμπαθή ανθρωπάκια, αλλοδαπής συνήθως προέλευσης, εφοδιασμένα με αυτοσχέδιους γάντζους και κάτι καροτσάκια κλεμμένα προφανώς από τα σουπερμάρκετ και αδειάζουν τους κάδους και τον περιβάλλοντα χώρο από διάφορα σιδερικά, κουτάκια αναψυκτικών, πλαστικά μπουκάλια, παλιά ρούχα και παπούτσια και ό,τι άλλο έχει ακόμα κάποια αξία και μπορεί να μεταπουληθεί. Αυτά που δεν έχουν κάποιο ενδιαφέρον τα πετούν αδιάφορα τριγύρω. Στο μεταξύ το όλο σκηνικό μοιάζει ήδη με βομβαρδισμένο τοπίο.
Έτσι οι κάδοι μένους σχεδόν άδειοι και δεν αφήνουν πια και πολλή δουλειά στους υπαλλήλους του Δήμου οψέποτε δεήσει να περάσουν, εκτός από μια βαριά και ανυπόφορη βρώμα και δυσωδία από την προχωρημένη σήψη και αποσύνθεση, που την ενισχύουν σύννεφα από μύγες, κουνούπια και άλλα είδη της ευρύτερης εντομοπανίδας μαζί με κάτι παράξενα μυγάκια με έντονο πράσινο χρώμα και άλλους μαγευτικούς ιριδισμούς, που λένε, ότι... μετανάστευσαν πρόσφατα από την Αφρική.
Αλλά και τα διάφορα δέντρα και παρτέρια στους δρόμους είναι ακόμα ακλάδευτα, ακαλλιέργητα, και απότιστα, τα φρεάτια βουλωμένα, τα ρείθρα των πεζοδρομίων γεμάτα γλίτσα και βρωμιές και τα σκουπίδια να φτάνουν ως και μπρος από την πόρτα μας. Στις συνεχείς οχλήσεις μας οι "αρμόδιοι" και οι "υπεύθυνοι" του Δήμου μοιρολατρικά και υπομονετικά, αλλά ευγενικότατα είναι η αλήθεια, μας ενημερώνουν, ότι δεν υπάρχουν προσωπικό, εργαλεία, φάρμακα και απορρυπαντικά.
Στο μεταξύ στα εναπομένοντα γύρω καχεκτικά δεντράκια κρέμονται έγχρωμες πλαστικές σακούλες κατάμεστες από σκουπίδια λες και είναι στολισμένα και έτοιμα για τα... επερχόμενα Χριστούγεννα! Ωστόσο, κάθε πρωί στη γειτονιά μου βλέπω κάτι νόστιμές και αυστηρές κοπελίτσες φορώντας κομψές και ατσαλάκωτες στολές με τα χρώματα του Δήμου να προσποιούνται πως σκουπίζουν βιαστικά έχοντας πάντα το ακουστικό του κινητού τους στο αφτί τους και μιλώντας ακατάπαυστα.
Η ίδια περίπου κατάσταση επικρατεί ακόμα και στο κέντρο του κέντρου της Αθήνας, Σύνταγμα, Ομόνοια π.χ., αλλά για αυτήν γράφουν και διαμαρτύρονται άλλοι. Αναφέρω και εγώ ακροθιγώς:
Πρόσφυγες, μετανάστες, κλέφτες, λαθρέμποροι, κομπραδόροι, τζογαδόροι, σαλταδόροι, αβανταδόροι που κυκλοφορούν ελεύθερα και άνετα, έχουν κατακλύσει τους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας.
Να προσθέσουμε και τους ζητιάνους σε καροτσάκια ή χύδην ξαπλωμένους στους δρόμους, τους άστεγους που κοιμούνται ξένοιαστα μέχρι νωρίς το μεσημέρι μπροστά στις πόρτες και τις βιτρίνες των καταστημάτων με όλα τους τα θλιβερά υπάρχοντα τριγύρω τους. Πολλά τροχαία φανάρια δεν λειτουργούν, οι πινακίδες με τις ενδείξεις των δρόμων και των δρομολογίων των Μ.Μ.Μ. είναι καλυμμένες με διαφημίσεις ή σβησμένες με σπρέι.
Πυρπολήσεις, καταλήψεις, καταστροφές, τραυματισμοί και άλλα συναφή. Προτομές και αγάλματα κλεμμένα, ακρωτηριασμένα, κατεστραμμένα και μουτζουρωμένα. Κάδοι σκουπιδιών - όσοι υπάρχουν ακόμα- άπλυτοι, τσαλακωμένοι και διαλυμένοι χωρίς τα καπάκια τους. Και η παράθεση μπορεί να συνεχισθεί εύκολα και ατέλειωτα.
Τι γίνεται λοιπόν με αυτή την απαράδεκτη κατάσταση κ. Δήμαρχε και μέχρι πού θα πάει το πράγμα; Βρίσκεσθε ακόμα στην Αθήνα ή έχετε μετοικήσει σε κανένα ευπρεπές γειτονικό προάστιο, για να βρείτε την ησυχία σας; Υπάρχετε ακόμα; Είστε καλά; Αν ναι, κάντε επιτέλους κάτι εσείς και οι συνεργάτες σας, για να μας θυμίσετε ότι υπάρχετε, γιατί εμείς εδώ πέρα στη μακρινή και ξεχασμένη σατραπεία του Βασιλείου δεν αισθανόμαστε και τόσο καλά τώρα τελευταία.
Α, ναι, σας εύχομαι καλές και ευχάριστες διακοπές από τα δύσκολα και κοπιώδη, όποια κι αν είναι αυτά, καθήκοντά σας...