Αντιγραφή από την επίσημη ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, μετά τη συνάντηση Μπλίνκεν-Τσίπρα στη Μ. Βρετάνια, άνευ γραβάτας και πάλι, συνοδεία Κατρούγκαλου (έδωσε τα φώτα του και για τις αμερικάνικες συντάξεις;) κι ενός Βαγγέλη Καλπαδάκη, ιδιώτης «διπλωματικός σύμβουλος» του Προέδρου.
«… Τόνισε, παράλληλα ( σ.σ. ο κ. Τσίπρας στον Άντονι Μπλίνκεν), την ανάγκη να καταβληθεί κάθε προσπάθεια από τη διεθνή κοινότητα για τερματισμό της παράνομης και αιματηρής ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία και επιστροφή της Μόσχας στην διπλωματία …»!!!!
Πως γκένεν ατό; Πως θα επιστρέψει η Ρωσία, δηλαδή ο Πούτιν στην διπλωματία, ποιες είναι οι ενέργειες της διεθνούς κοινότητας που θα οδηγήσουν σε αυτή την εξέλιξη, τι σημαίνει στην πράξη η επιστροφή της Ρωσία στην διπλωματία, που βρίσκεται μέσα σε όλα αυτά η Ουκρανία και η θέληση του λαού της, με δυο λόγια πως στο διάολο ο επιτιθέμενος και ο αμυνόμενος θα βρεθούν σε ένα τραπέζι να συνομιλούν μετά από όσα έχουν συμβεί και, όπως φαίνεται, θα εξακολουθήσουν να συμβαίνουν στις πεδιάδες της Ουκρανίας, στις πόλεις και στα χωριά της;
Προφανώς και εδώ «η απάντηση είναι ο άνθρωπος», πλην όμως, μετά το ξεφωνητό που φάγανε εκεί στην Κουμουνδούρου, το περνάνε τώρα λίγο στο ντούκου, αλλά επειδή αυτή η πολιτική και διπλωματική παράνοια είναι «η ψυχή τους» ( καθότι ακόμη συνδεδεμένοι με την διαβόητη 3η Διεθνή και την συνεργασία των λαών), καταλήγουν να μην ξέρουν τι λένε, απλώς αραδιάζουν διάφορες χριστιανο-σοσιαλίζουσες αμπελοφιλοσοφίες για να ξεφύγουν από την πίεση και … όλα καλά, όλα ανθηρά!
Πρόκειται για πουτινισμό αισχίστου είδους να καλείς τον δολοφόνο και το θύμα να καθίσουν στο τραπέζι της διπλωματίας, την ώρα που δεν λες κουβέντα για την άμεση αποχώρηση όλων των ρωσικών στρατευμάτων από τα ουκρανικά εδάφη, την επαναφορά των συνόρων στην κατάσταση «προ Κριμαίας», στην αποκατάσταση όλων των ζημιών που έγιναν από τα πουτινικά ορκ στον λαό της Ουκρανίας, στην καταβολή πολεμικών αποζημιώσεων, στην εγγυημένη από την διεθνή διπλωματία ελεύθερη επιλογή της Ουκρανίας να ζήσει όπως αυτή θέλει, στην δίκη και καταδίκη από τη διεθνή δικαιοσύνη όλων των εγκλημάτων πολέμου στην Μπούτσα και όπου αλλού έχουν συντελεστεί και στην αναγνώριση με διεθνείς συνθήκες της ακεραιότητας και ανεξαρτησίας της Ουκρανίας.
Είτε σου αρέσει, είτε όχι «επιστροφή της Μόσχας στην διπλωματία» αυτό σημαίνει και τίποτε λιγότερο, όσο και αν επιδιώκεις, στο όνομα του παλιού σοβιετισμού να καταστήσεις την πουτινική Ρωσία μέρος της λύσης, δεν είναι και δεν πρόκειται ποτέ να γίνει, παραμένει και θα παραμείνει εσαεί «το πρόβλημα».
Αυτός ο εγγενής πουτινισμός, διάχυτος στη λογική των Τσιπραίων (άκου Κατρούγκαλος ρε φίλε!!!) από τότε που διοργάνωναν, μέσω διάφορων συλλόγων της κακιάς ώρας, συναυλίες «για τον άνθρωπο και την ειρήνη», παραμένει κυρίαρχη πολιτική προσέγγιση στο μεγαλύτερο έγκλημα του καιρού μας, ο πατερούλης Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Τσουγκασβίλι πρέπει να είναι εξαιρετικά υπερήφανος για τους νεόγερους που άφησε πίσω του να θυμίζουν εκείνες τις αλήστου μνήμης επιλογές ΕΕΔΥΕ.
Στην Κουμουνδούρου δεν διανοούνται να εγκαταλείψουν τις παλιές, καλές συνήθειες, με αυτές μεγάλωσαν, με αυτές «ατσαλώθηκαν στην λαϊκή πάλη», με αυτές ονοματίστηκαν «αγωνιστές», υπέρτατη αρχή είναι η σωτηρία της μαμάς Ρωσίας, τίποτε έξω από αυτή δεν έχει νόημα. Οι Ουκρανοί φιλοναζιστές είναι, αλλά δεν το λέμε φωναχτά γιατί θα φάμε κράξιμο, οι ανέξοδες επικλήσεις υπέρ της διπλωματίας «στην οποία πρέπει η διεθνής κοινότητα να οδηγήσει την Μόσχα να επιστρέψει» μα πάνε κουτί, άρα «η διεθνής κοινότητα φταίει» που δεν οδηγεί τη Μόσχα στην διπλωματία, τελικά την ευθύνη για όλα, ακόμη και για την διπλωματία ως επιλογή του Πούτιν την έχει το ΝΑΤΟ (αυτό είναι η διεθνής κοινότητα για να μην γελιόμαστε).
Τώρα, με ποιο ακριβώς τρόπο η διεθνής κοινότητα (δηλαδή το ΝΑΤΟ) θα οδηγήσει τη Μόσχα στην διπλωματία, την ώρα που ο Πούτιν επιτίθεται από παντού, δηλωμένα επισήμως θέλει να καταστρέψει την Ουκρανία, εμμέσως πλην σαφώς επιθυμεί να αναστήσει την σοβιετική αυτοκρατορία, ουσιαστικά ψάχνεται να επαναφέρει στο κοτέτσι όλες τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες που ούτε να ακούν δεν θέλουν αυτή την εκδοχή, υβρίζει καθημερινά το ΝΑΤΟ, απειλεί (με αυτόν τον λιάδα κάθε μέρα Μεντβέντεφ) με πυρηνικό όλεθρο, φεύγει από τη συνθήκη New Startγια τα στρατηγικά πυρηνικά όπλα και κατηγορεί τη Δύση για «παιδοφιλία», μόνο ένας γίγαντας Κατρούγκαλος (προδότης της τάξης του, να μην το ξεχνάμε και κομμουνιστάρα ολκής) μπορεί να το συλλάβει, να το σχεδιάσει και να το αναγγείλει ως βασική πολιτική επιλογή της αξιωματικής αντιπολίτευσης!!!
Ο Τσίπρας ό,τι και να του πούνε δεν πρόκειται να καταλάβει, αυτός απλώς τα λέει για να βγει από την υποχρέωση!
Γιατί δεν ντρέπονται να διατυπώνουν επισήμως τέτοιες απόψεις; Επειδή γνωρίζουν τους σανοφάγους στους οποίους απευθύνονται, μαζί τους μεγάλωσαν και ανδρώθηκαν, στην ζεστή αγκάλη της μαμάς Ρωσίας διέπρεψαν, με το όνειρο μιας εξωτερικής πολιτικής «ίσων αποστάσεων» γαλουχήθηκαν, με τους «κακούς Αμερικάνους και το κακό ΝΑΤΟ» και τους «καλούς Ρώσους» έκαναν καριέρα, αυτά ξέρουν, αυτά λένε, το θέμα είναι πως εκεί έξω υπάρχει λαός που τους ακούει και πιστεύει αυτές τις παραφροσύνες, τις ψηφίζει και τις διατηρεί, μόνος αυτός σε όλη την Ευρώπη, ζωντανές εν έτει 2023.
Ο πόλεμος με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι πρωτίστως ιδεολογικός και μετά πολιτικός, χρειάζεται να καταστραφεί το ιδεοληπτικό του αφήγημα περί της 3ης Διεθνούς με τα παιδικά τραγουδάκια «τι τα θέλουμε τα όπλα, τα κανόνια, τα σπαθιά, να τα κάνουμε εργαλεία, να δουλεύει η εργατιά» κι αυτό θα συμβεί μόνο αν ο πουτινισμός, διεθνής κι εγχώριος, ηττηθεί αποφασιστικά στην ιδεολογική μάχη και στην πολιτική κονίστρα, ώστε να απομείνουν εκεί στην Κουμουνδούρου κάτι ορφανά κι ανήμπορα …
Είναι υπόθεση του μέλλοντος της χώρας και της κοινωνίας μας αυτή η ήττα…