Με μεγάλο νικητή την ενωμένη παράταξη των «Προεδρικών» και βαρύτατα ηττημένη την «Ομπρέλα» έληξε η διαδικασία εκλογής των αντιπροσώπων (5.000, ζωή νά 'χουν) για το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι διαδικασίες εκλογής σε όλη την Ελλάδα και ειδικά στις περιφερειακές οργανώσεις ολοκληρώθηκαν μέσα στην κατακραυγή των αντιμαχόμενων πλευρών για μπετοναρισμένες ψηφοφορίες, οργανωμένους αποκλεισμούς βασικών στελεχών του κόμματος (π.χ. Κώστας Πουλάκης), σκληρή ψηφοθηρική αντιπαράθεση και ένα αποτέλεσμα που ήδη αμφισβητείται έντονα στο πολιτικό πεδίο.
«Το αίμα που έτρεξε όλες αυτές τις μέρες ήταν ποτάμι, οι άνθρωποι είναι απλά ενεργούμενα» ήταν η πολιτική διαπίστωση στελέχους της «Ομπρέλας» από εκείνα που δεν άντεξαν τη συστηματική και οργανωμένη φθορά στη διαδικασία της εκλογής. Η αναφορά του στα ηγετικά στελέχη των «προεδρικών» που δεν επέτρεψαν, με πολύ σκληρή πολιτική και οργανωτική παρέμβαση σε όλα τα επίπεδα, να ξεφύγει από τον έλεγχο τους ούτε πουλί πετούμενο, οι ψηφοφορίες αποδείχθηκαν πλήρως ελεγχόμενες και οι αποκλεισμοί στην ημερήσια διάταξη.
Οι πανηγυρισμοί των «προεδρικών» για ένα συνέδριο απολύτως ελεγχόμενο πολιτικά, οργανωτικά και ιδεολογικά δεν λένε να σταματήσουν, αυτό το 75 – 25 που οι ίδιοι διαρρέουν ως υπέρ τους συσχετισμό στο σώμα των συνέδρων είναι λογικό να πανηγυρίζεται, καθώς επιτρέπει στον Αλέξη Τσίπρα να εξοβελίσει από την εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ «την παλιά φθαρμένη και, ίσως, διεφθαρμένη φουρνιά» και να αναλάβει «αβρόχοις ποσίν» όλη την ευθύνη για την λειτουργία του κόμματος χωρίς αντίπαλο.
Οι «προεδρικοί» του Νίκου Παππά, η «ΡΕΝΕ» των Ρήγα – Κοτσακά, οι παλαιοπασόκοι με τους Σπίρτζη, Ραγκούση, Ξενογιαννακοπούλου και οι «Γεφυρατζήδες» του Μπίστη και του Λιάκου είναι, στην κοινή τους έκφραση και με κεντρικό πρόσωπο τον κ. Τσίπρα, η επόμενη μέρα του ΣΥΡΙΖΑ. Η «Ομπρέλα» του Τσακαλώτου και των Βούτση, Φίλη, Σκουρλέτη «με ολίγη από Παπαδημούλη» οδεύει ολοταχώς προς την περιθωριοποίηση της τόσο στο πολιτικό όσο και στο οργανωτικό πεδίο.
Το περί το 30% ποσοστό της στον συνολικό αριθμό των συνέδρων αποτελεί ένα ποσοστό που δεν μπορεί να της προσφέρει τίποτε ουσιαστικό, περισσότερο ως αριθμός για παρακάλια φαντάζει παρά ως ισχυρή πολιτική και ιδεολογική συνιστώσα, ήδη εμφανίζονται στο εσωτερικό της παράταξης τάσεις «φυγής προς τα εμπρός» (έτσι αποκαλούνται οι διαρροές προς την ομάδα των «προεδρικών»).
Ο ΣΥΡΙΖΑ, επισήμως πλέον, είναι δύο κομμάτια, «καταντήσαμε από δυο χωριά χωριάτες» διαπιστώνουν στελέχη της «Ομπρέλας», τα οποία αρνούνται να ωραιοποιήσουν την κατάσταση με επικλήσεις για «διαπάλη ιδεών» και άλλες ανάλογες αστειότητες, όλοι αναγνωρίζουν πως διεξήχθη μια πολύ σκληρή «εμφύλια» διαμάχη με ένα ξεκάθαρο νικητή κι ένα βαρύτατα ηττημένο.
Για τους επιτελείς της «Ομπρέλας» το ερώτημα που ήδη καλούνται να απαντήσουν είναι «τι κάνουμε;» (όχι στη λενινιστική εκδοχή του, αλλά σε μια πολύ πραγματιστική), καθώς εντείνονται οι πιέσεις του μεσαίου δυναμικού της συνιστώσας «για μια επί του πεδίου απάντηση στον Τσίπρα και στην παρέα του για να καταλάβουν τι έκαναν και με ποιους επέλεξαν να πορευτούν».
Η προοπτική να υπονομεύσουν, όσο είναι δυνατόν, τόσο τις εργασίες του συνεδρίου (πλέον είναι άνευ νοήματος), όσο –και σημαντικότερο- την διαδικασία των εκλογών του Προέδρου και της Κεντρικής Επιτροπής ενισχύθηκε σε μεγάλο βαθμό, χωρίς, όμως, ακόμη να έχει καταστεί κυρίαρχη ή να αποτελεί ειλημμένη απόφαση.
Οι επόμενες μέρες θα δείξουν αν η συγκεκριμένη συνιστώσα (εξακολουθεί να επιμένει πως αυτή είναι ο νόμιμος διαχειριστής του «κανονικού» ΣΥΡΙΖΑ) θα μπει τελικά στο παιχνίδι των συσχετισμών στο συνέδριο και στις εκλογές του Μαΐου ή θα επιλέξει, διακριτικά ή εντονότερα, να μείνει στο περιθώριο και να οργανώσει ένα κανονικό «αντάρτικο» απέναντι στην καταλυτική δυναμική των αριθμών υπέρ της πλειοψηφίας των «προεδρικών».
Από την πλευρά της ηγετικής ομάδας των «προεδρικών» προκρίνεται μια στάση αναμονής απέναντι στις διεργασίες εντός της «Ομπρέλας», η αναμονή έχει σχέση με το τι τελικά θα αποφασίσουν ο Ευκλείδης Τσακαλώτος και οι περί αυτόν, ώστε στη συνέχεια να κριθεί αν θα υπάρχει «απάντηση» τόσο στο συνέδριο όσο και στις εκλογές.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι από τα ηγετικά στελέχη της ενωμένης προεδρικής συνιστώσας που έλκονται από την ιδέα «να καταστρέψουν» εντελώς την «Ομπρέλα» αποκλείοντας τις προτάσεις της τόσο από τις εργασίες και την πολιτική απόφαση του συνεδρίου και τα στελέχη της από την εκλογή στην Κεντρική Επιτροπή. Η ιδέα ενός «καθαρού ΣΥΡΙΖΑ» και μιας «καθαρής Κεντρικής Επιτροπής» έχει ζηλωτές που δεν διστάζουν να την προωθούν δεξιά κι αριστερά και να μετράνε αντιδράσεις.
Ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας προτιμά δημοσίως να υπερασπίζεται «την ενότητα του κόμματος στη βάση μιας πολιτικής συμφωνίας, παρά τις δεδομένες ιδεολογικές διαφορές», ιδιωτικά την ίδια ώρα δεν δείχνει ιδιαίτερη ζέση να επιβάλλει (όπως μπορεί να το κάνει) μια εκεχειρία των αντιμαχόμενων πλευρών, οι πιέσεις που δέχεται να παραμερίσει και να αφήσει την «ΟΠΛΑ της Κουμουνδούρου» να «καθαρίσει τη μπουγάδα» είναι πολλές και διαρκώς αυξάνονται.
Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε ένα περίεργο σταυροδρόμι, εμφανίζεται να έχει αυτοϋπονομεύσει την ενότητα του και το επόμενο διάστημα έως την εκλογική διαδικασία του Μαΐου θα κρίνει το μέλλον του ως ενιαίου πολιτικού και κομματικού σχηματισμού.
Οι μέρες που έρχονται θα είναι γκαστρωμένες…
Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
