Θα ευχόμουν αυτό το άρθρο να μην χρειαζόταν να γραφτεί και να γνωρίζαμε τον Άλκη, τον Μιχάλη και αλλά νέα παιδιά για διαφορετικούς λόγους, δυστυχώς όμως η πραγματικότητα είναι άλλη και είναι σκληρή. Αυτή η πραγματικότητα οφείλει να μας ταρακουνήσει και να μας οδηγήσει ως κοινωνία να λάβουμε ριζοσπαστικές θέσεις απέναντι σε ένα ζήτημα που αφορά όχι μόνο τη χώρα μας, αλλά και την παγκόσμια κοινότητα. Ένα ζήτημα ζωής και θανάτου.

Η βία έχει κατακλύσει τις ζωές των ανθρώπων, ένας υπόκωφος και συσσωρευμένος θυμός, σα βόμβα έτοιμη να εκραγεί, με τον κίνδυνο να ελλοχεύει διαρκώς, εντείνεται όλο και περισσότερο. Η οπαδική βία δεν είναι κάτι σημερινό, θα προτιμούσαμε όμως να αποτελούσε παρελθόν. Τι συμβαίνει λοιπόν και στοιχειώνει τα γήπεδα; Τα λόγια και οι ανακοινώσεις πένθους δεν είναι αρκετά για να αναστρέψουν την υπάρχουσα κατάσταση, ούτε αποτελούν πανάκεια. Το θέμα της οπαδικής βίας είναι πολυδιάστατο· και απαιτεί μια ολιστική προσέγγιση, ώστε να αναζητήσουμε όλοι μαζί το γεννήτορα αυτής αλλά και τη μέθοδο, τον κατάλληλο τρόπο για την εξάλειψη της.

Η κατάρρευση των θεμελιωδών θεσμών όπως οικογένεια, η έλλειψη παιδείας, κοινωνικής μόρφωσης, φιλαθλητικής κουλτούρας και συνεπώς της έννοιας της ευγενούς άμιλλας, η αδιαφορία για τη συμμετοχή των νέων στον αθλητισμό αλλά και για την ευχέρεια τους ή μη να συνεργάζονται, αλλά και να διαχειρίζονται την ήττα, ο δικαιωματισμός που αποκτά η γενιά μας αλλά και η ρητορική μίσους στην οποία υπόκεινται οι φίλαθλοι, η λεκτική βία αποτελούν ορισμένους από τους βασικούς παράγοντες τροφοδότησης του φανατισμού.

Η διαχρονική και πανανθρώπινη ανάγκη του «ανήκειν» αποτελεί συχνά άλλη μια παγίδα για νέους ανθρώπους που δρουν ανεξέλεγκτα προκειμένου να ενταχθούν, φτάνοντας στο έσχατο σημείο να διαπράξουν το ειδεχθέστερο έγκλημα, την αφαίρεση μιας ανθρώπινης ζωής. Σε κάθε έγκλημα που επιτελείται ανάμεσα σε νέους ανθρώπους η κοινωνία οφείλει να πενθεί διπλά, όχι μόνο για τα θύματα αλλά και γιατί απέτυχε στην προσπάθεια της να τα προστατεύσει.

* Ο Δημήτρης Καρακώνης είναι τομεάρχης αθλητισμού Ο.Ν.ΝΕ.Δ