Ουδεμία έκπληξη! Το ενεργό αριστεροακροδεξιό μέτωπο (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΜΕΡΑ 25 και Ελληνική Λύση) υπερήφανο, συμπαγές και πιστό στις πουτινικές παραδόσεις του νεοελληνισμού (για διαφορετικούς λόγους κάθε φορά) διατράνωσε στη διάρκεια της συζήτησης στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής τη στέρεη απόφαση του να καταψηφίσει την αμυντική συμφωνία Ελλάδας – ΗΠΑ.
Τα διάφορα φληναφήματα που ανακαλύφθηκαν για να δικαιολογήσουν αυτή την αναμενόμενη στάση είναι από αστεία έως εξαιρετικά επικίνδυνα, αν σκεφθεί κανείς ποιοι τα διατύπωσαν και τι ακριβώς είχαν πράξει οι ίδιοι ως κυβέρνηση για τη διεθνή θέση της χώρας.
Την εικόνα ενισχύει η φιγούρα του κ. Κατρούγκαλου να κατηγορεί την κυβέρνηση για «ενδοτισμό» απέναντι στους Αμερικανούς και να διαλαλεί την απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ να «τροποποιήσει τη συμφωνία όταν γίνει κυβέρνηση», είναι το ίδιο κόμμα ο Πρόεδρος του οποίου (κατά κόσμον Αλέξης Τσίπρας) είχε χαρακτηρίσει «ενδιαφέροντα» τον Ντόναλντ Τραμπ και πρωθυπουργός ων έστριβε στη «Μεγάλη Βρετανία» στις πορείες του Πολυτεχνείου για να μην φωτογραφηθεί έξω από την αμερικανική πρεσβεία να αναφωνεί «φονιάδες των λαώνε Αμερικάνοι»…
Το κοινό στοιχείο που συνδέει τον Τσίπρα με τον Βαρουφάκη, τον Κουτσούμπα με τον Βελόπουλο και όλους μαζί απέναντι στην κυβέρνηση (σοφό το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ δήλωσε θετικό στη συμφωνία) είναι η θετική στάση του καθενός απέναντι στο αφήγημα «της μαμάς – Ρωσίας», δηλαδή του Βλαδίμηρου Πούτιν, το οποίο επιμένουν να διακινούν στο εσωτερικό χωρίς ίχνος ντροπής και με πρωτοφανή ιστορική αναλγησία.
«Οι τέσσερις» της αριστεροακροδεξιάς αντιπολίτευσης είναι, άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο το «μακρύ χέρι» της Ρωσικής Πρεσβείας στην Ελλάδα, ο πολιορκητικός κριός της κυρίας Ζαχάροβα για τον έλεγχο της ελληνικής κοινής γνώμης και την άσκηση πιέσεων στην κυβέρνηση να τροποποιήσει τη στάση της απέναντι στην εισβολή των Ρώσων στην Ουκρανία και είτε να συνταχθεί ανοιχτά με την «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» ενός κλασικού νεοναζιστή, είτε να επιλέξει την αιδήμονα σιωπή με πανηγυράκια για την ειρήνη που είναι η απάντηση σε κάθε ερώτηση…
Η καθαρή και αποφασιστική επιλογή της κυβέρνησης να συνταχθεί με το μέτωπο των Δυτικών χωρών απέναντι στον πανσλαβισμό των Ρώσων έχει προκαλέσει ισχυρούς τριγμούς στο οικοδόμημα που με τόσο κόπο (και χρόνο και χρήμα) κατασκεύασε η ρωσική προπαγάνδα σε ολόκληρη τη μεταπολίτευση, η ενιαία στάση όλων των φιλορώσων στη Βουλή συνιστά μια απόπειρα να «δικαιωθεί» το ρωσικό αφήγημα και να ονοματιστεί «ο ένοχος», δηλαδή οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η Ευρωπαϊκή Ένωση και να πιεστεί η κυβέρνηση να αναθεωρήσει τις αποφάσεις της για τη διεθνή θέση της χώρας.
Ο μπαμπούλας των Αμερικανών είναι η πιο εύκαιρη επιλογή για να αντισταθμίσει την διαχρονική υποταγή της ελληνικής αριστεράς στην τριτοδιεθνιστική άποψη για τον παγκόσμιο συσχετισμό δυνάμεων, ο Βελόπουλος προέκυψε στην εξίσωση για μερικούς πολύ «προσωπικούς;» λόγους που έχουν σχέση και με την ολιγαρχία της Θεσσαλονίκης.
Όσα ο κ. Κατρούγκαλος είπε για τη συμφωνία Ελλάδας – ΗΠΑ και οι υπόλοιποι της παρέας των πουτινιστών επιβεβαίωσαν με διάφορες παραλλαγές συνιστούν την απεχθέστερη μορφή υποτέλειας της εγχώριας πολιτικής σκηνής στην ρωσική προπαγάνδα δεκαετιών και στις πασίγνωστες γεωπολιτικές επιδιώξεις της Ρωσίας στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων με όχημα διεργασίες, πρόσωπα και οικονομικές συναλλαγές στη Βόρεια Ελλάδα, όπου εντρυφεί ισχυρότατο φιλορωσικό λόμπι και με θρησκευτικές άκρες, πλην των γνωστών «τραπεζικών».
Οι «τέσσερις» είναι ξεκάθαρο πως διακονούν ανιστόρητα αφηγήματα «για το ξανθό γένος» και κωμικές, δήθεν, παραδοχές για το ρόλο της Ρωσίας στην περιοχή, στην ουσία πρόκειται για μια αντιστροφή της ιστορικής πορείας του τόπου με βάση τις ιδεολογικές φαντασιώσεις και τους τραπεζικούς λογαριασμούς ετών και ετών κι έναν εμφύλιο, που στο μυαλό των αριστερών ζητάει, ακόμη, δικαίωση.
Η αντίσταση απέναντι σε κάθε τι «αμερικανικό», πόσο μάλλον σε μια τόσο σοβαρή και ανταποδοτική συμφωνία αμυντικής συνεργασίας (σε συνέχεια αντίστοιχης γαλλικής), η οποία αλλάζει άρδην τις ισορροπίες της περιοχής, ανακατανέμει την αποτρεπτική ισχύ υπέρ της Ελλάδας, βάζει στον χάρτη μια ειδικού τύπου αμυντική ανάπτυξη σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο, αναβαθμίζει αμυντικά τη χώρα και ενισχύει τον ρόλο της, είναι για την «συμμαχία των πουτινιστών» ζήτημα ύπαρξης.
Η ενεργή μετακίνηση της χώρας στα δυτικά στον άξονα «ανατολή –δύση», η ταύτιση των απόψεων της κυβέρνησης με τις αντίστοιχες των αστικών δημοκρατιών της Ευρώπης, ο σπουδαίος ρόλος της ελληνικής διπλωματίας και η αναβαθμισμένη εκδοχή της ελληνικής αμυντικής μηχανής σε όλο το εύρος από την Αλεξανδρούπολη έως τη Σούδα και από εκεί στην Ανατολική Μεσόγειο και τις χώρες του Κόλπου είναι καρφί στην ιδεολογική κυριαρχία της αριστεράς και, όπως και να την αναγνώσει κανείς, «δεν αντέχεται» από τους εγχώριους πουτινιστές.
Ο ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαίωσε την δομική υποταγή του σε δόγματα διεθνών σχέσεων ανιστόρητα και επικίνδυνα, η καταψήφιση της συμφωνίας με τις ΗΠΑ είναι για τον ίδιο τιμή στο ιστορικό παρελθόν του, στην κυβέρνηση απομένει να αποκαλύψει αυτό το ρόλο και να τον ακυρώσει ολοκληρωτικά.
Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
