Οι ραγδαίες εξελίξεις στη Συρία με την επικράτηση μέσα σε μια εβδομάδα των ομάδων, που συγκροτούν την λεγόμενη αντιπολίτευση και η άτακτη φυγή με κατεύθυνση τη Μόσχα του Άσαντ, αλλάζουν άρδην το γεωπολιτικό αποτύπωμα της περιοχής, με τους παίκτες να ανασυντάσσονται και να αναπροσανατολίζουν στόχους και επιδιώξεις.
Μετά τους πανηγυρισμούς του Τζολάνι και των ετερόκλητων ομάδων που τον υποστηρίζουν, ήρθε η ώρα μιας ακόμη δήθεν ετεροχρονισμένης αραβικής άνοιξης, με πολλά ερωτηματικά, μιας και όσες προηγήθηκαν κατέληξαν σε αιματηρές συγκρούσεις με τις νέες αυταρχικές ομάδες, να στρογγυλοκάθονται στην καρέκλα της εξουσίας.
Του Τάσου Παπαδόπουλου
Όσο για τις διακηρυχθείσες προθέσεις για ελεύθερες εκλογές, αυτές ξεχάστηκαν, μιας και αποδείχθηκαν φρούδες οι ελπίδες κάποιων δυτικών, που τις υποστήριξαν.
Πρώτο δείγμα γραφής του μεταλλαγμένου τζιχαντιστή φίλου του Ερντογάν, παρά την εξωτερική μετάλλαξη του, ήταν να αναφερθεί στην επιβολή του νόμου της σαρία, με μια πρώτη έκφρασή της το μαντίλι στο κεφάλι, που καλούνται να φορέσουν όλες οι γυναίκες.
Στη Συρία αυτή την ώρα να συνυπάρχουν πολλά και ετερόκλητα πρόσωπα και συμφέροντα. Εκεί συναντά κανείς ένα εσωτερικό μωσαϊκό θρησκευτικών ομάδων, που καλείται η νέα ηγεσία να επανατοποθετήσει στη νέα πραγματικότητα.
Παλιοί παίκτες, όπως η Ρωσία, συνδιαλέγονται κρυφίως με τους χθεσινούς εχθρούς τους, με στόχο να περισώσουν τις βάσεις στην Ταρσού και την Λατάκια. Την ίδια ώρα οι ΗΠΑ επιδιώκουν να προστατεύσουν τους Κούρδους του βορρά, πολύτιμους συμμάχους στον πόλεμο κατά του ισλαμικού κράτους.
Η Τουρκία από την πλευρά της χαρακτηρίζει τους Κούρδους της Συρίας τρομοκράτες και επιδιώκει την εξόντωση τους. Σύγκρουση συμφερόντων που λένε στα επιχειρηματικά. Εδώ όμως έχουμε να κάνουμε με πολεμικές δραστηριότητες στις οποίες εμπλέκονται και οι Ισραηλινοί, που βομβαρδίζουν καθημερινά, και ταυτόχρονα υποστηρίζουν τους Κούρδους της Συρίας.
Απερχόμενη και νέα διοίκηση Τραμπ, έχουν να αντιμετωπίσουν δύο συμμάχους, που μαλώνουν σε ξένο χωράφι, αυτό της Συρίας.
Μολονότι ο Τζολάνι, που έχει αλλάξει πολλές φορές προβιά, επιδιώκει να εμφανιστεί ότι δεν έχει εξαρτήσεις από ξένες δυνάμεις, εν τούτοις την πέμπτη ημέρα της εγκαθίδρυσής του στη Δαμασκό, εμφανίστηκε για συνομιλίες ο επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας, ο Ταλίν, πρόσωπο της απολύτου εμπιστοσύνης του Ερντογάν.
Θα πει κανείς κατά πόσον αυτή η νέα κατάσταση αφορά και ενδιαφέρει την Ελλάδα και την Κύπρο. Αν η Τουρκία μετά την Λιβύη βάλει χέρι στη Συρία, προωθεί με ταχείς ρυθμούς το σχέδιο της δημιουργίας δορυφόρων, που είναι διακηρυγμένος στόχος του Ερντογάν, που επανειλημμένα μιλάει για τα σύνορα της καρδιάς του, που είναι πολύ μεγαλύτερα από τα σημερινά όρια της χώρας.
Γιατί μπορεί να λέει ο Ερντογάν, ότι οι κατά τα άλλα σύμμαχοι του Αμερικανοί, κυκλώνουν την Τουρκία με τις βάσεις σε Ελλάδα και Κύπρο, όμως στην πράξη η ίδια ώρα, κάνει αυτός αντίστοιχες κινήσεις για τις οποίες κατηγορεί τρίτους.
Αυτή η επεκτατική δραστηριότητα της Τουρκίας οφείλει να προβληματίσει την Αθήνα και όσους περί τα εξωτερικά εμπλέκονται, θεσμικούς και έξω θεσμικούς παράγοντες, που χρειάζεται να εκμεταλλευθούν τον χρόνο της νηνεμίας και να μην εφησυχάζουν.
Η θωράκιση της Κύπρου με το ισραηλινό Iron Dome και η αντίστοιχη που βρίσκεται εν εξελίξει στην Ελλάδα, από το βαθμό των αντιδράσεων, που διοχετεύονται στα κατευθυνόμενα τουρκικά ΜΜΕ, φανερώνουν τους στόχους της Άγκυρας, που θέλει ανοχύρωτή τόσο την Μεγαλόνησο, όσο και τα νησιά του Α. Αιγαίου, έτοιμα ως ώριμα φρούτα, να παραδοθούν στις επεκτατικές ορέξεις της νέο-οθωμανικής Τουρκίας.
Όμως το 2024 δεν έχει καμία σχέση με το 1967, όταν η χούντα της Αθήνας απέσυρε την μεραρχία από την Κύπρο, αφήνοντας την Μεγαλόνησο απροστάτευτη στις ορδές του Αττίλα. Οι προσχηματικές συνομιλίες της Άγκυρας με την Αθήνα, δεν πρέπει να εφησυχάζουν κανένα στην Ελλάδα, μιας και στην Τουρκία κεμαλιστές και ισλαμιστές συμφωνούν, ότι υπάρχουν νησιά στο Αιγαίο με απροσδιόριστη κυριαρχία.
Γι αυτό και η Συρία και το ποιος θα έχει το πάνω χέρι στην περιοχή και η δραστηριότητα της Τουρκίας και του Ισραήλ, δεν είναι θέμα άνευ σημασίας. Το αυξημένο ενδιαφέρον των Αμερικανών για την Κύπρο, αποτελεί μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για την Λευκωσία, προκειμένου να ξεφύγει την αδιάλλακτη στάση του Ερντογάν.
Οι διεθνείς σχέσεις βρίσκονται σε κρίσιμη καμπή. Ελλάδα και Κύπρος οφείλουν να αδράξουν την ευκαιρία και να συσπειρώσουν γύρω τους την Δύση, μιας και γεωγραφικά αποτελούν το τελευταίο ανάχωμα σταθερότητας, στην σπαρασσόμενη ευρύτερη περιοχή.
Ας ευχηθούμε η Αθήνα δεν θα βρεθεί σε θέση Roi mat, στις προσεχείς υψηλού επιπέδου συναντήσεις…