Να ανοίξει τον βηματισμό του για να πάρει την pole position στη διαδικασία αμφισβήτησης της ηγεσίας του Στέφανου Κασσελάκη και των δικών του, αποφάσισε ο Διονύσης Τεμπονέρας, σε μια αυτοεπιβεβαιούμενη προφητεία, η οποία ήταν ήδη προφανής (και καταγεγραμμένη) από την επομένη των διπλών εκλογών του 2023.
Ο και υιός του Νίκου Τεμπονέρα, ο θάνατος του οποίου σε μια εξαιρετικά «πολεμική» περίοδο της ελληνικής πολιτικής σκηνής μπήκε στην εξίσωση των πολιτικών στοχεύσεων του υιού του, εμφανίζεται σήμερα ως «το θείο βρέφος» της Κουμουνδούρου, ένας σύγχρονος μαρξιστής-λενινιστής, διάδοχος (και ηλικιακά) του Αλέξη Τσίπρα, εγγυητής της φαντασιακής αριστερής παλινόρθωσης και, την ίδια ώρα, προνομιακός συνομιλητής της Νέας Αριστεράς με την οποία τον συνδέουν συναισθηματικοί δεσμοί ισχυρότατοι.
Με άλλα λόγια «έχει όλο το πακέτο» για να βγει μπροστά και να διεκδικήσει την ηγεσία όλων των παλαιοπροεδρικών (αυτοί που απόμειναν είναι δεύτερης και τρίτης διαλογής) και όσων από το πλήρωμα του ιστορικού ΣΥΡΙΖΑ παραμένουν στο κόμμα ευελπιστώντας σε «καλύτερες μέρες».
Στη διαδικασία αυτή πετάει και δυο-τρία τσιτάτα από εκείνα που κάνουν αποδεδειγμένα κλικ στο πόπολο, το τελευταίο «για την ανασύνθεση του δημοκρατικού και προοδευτικού χώρου» είναι από τα καλύτερα του, θεωρείτε συστατικό της φιλοσοφίας του και πλασάρετε ως κομβικό για την πολιτική του καταγραφή.
Στην ουσία πρόκειται για μια ακόμη αριστερούλικη πομφόλυγα από εκείνες που πολύ αρέσουν στους εναπομείναντες αυθεντικούς της παλαιοκομμουνιστικής φαντασίωσης ή σε όσους παραμένουν να έλκονται από αριστερές παραμυθίες για έναν «απερίγραπτο» δήθεν χώρο που είναι (εκ θεού) δημοκρατικός και προοδευτικός, χαρακτηρισμοί που προκύπτουν αποκλειστικά επειδή τους λέει ο Τεμπονέρας και μερικά ακόμη ορφανά του Αλέξη Τσίπρα.
Ο κ. Τεμπονέρας δεν έχει καμία τύχη στον εναπομείναντα ΣΥΡΙΖΑ της «αγίας τετράδας» Πολάκη - Γ. Τσίπρα - Τζάκρη - Αυγέρη, όσο και αν επιδιώκει να εμφανίζεται συστημικός και να διεκδικεί πολιτικό ρόλο εντός των τειχών της Κουμουνδούρου, προσαρμόζοντας, προς το παρόν, την πολιτική του παρέμβαση στο ιδεολογικο-πολιτικό πεδίο, χωρίς να συσχετίζεται με διάφορες οργανωτικές κινήσεις.
Σώφρων επιλογή, από ένα νεαρό, που θήτευσε στις σκληρές εποχές του οργανωτικού λενινισμού, με τον δημοκρατικό συγκεντρωτισμό να τα καταπίνει όλα και το κόμμα να τον τραβάει απ΄ το μανίκι. Για τον κ. Τεμπονέρα το κόμμα είναι τα πάντα, όλοι οφείλουν να υποταχθούν στην γραμμή και να την υπηρετήσουν, οι ιστορικές προτεραιότητες της λενινιστικής εκδοχής του κόμματος-μπαμπούλα είναι αδιαπραγμάτευτες, το ίδιο και οι πασίγνωστες ιστορικές ενστάσεις της Ρόζας Λούξεμπουργκ.
Σε αυτό το κόμμα, ένα «ροζ» αντίγραφο του Περισσού, είναι σαφές πως δεν έχουν ρόλο οι διάφοροι Τζακρο-Πολάκηδες και οι Αυγερο-Τσίπρηδες, αυτό το κόμμα θα συσπειρώσει την παλιά κομμουνιστική βάση του ΣΥΡΙΖΑ, τις κινηματικές συνιστώσες που έμειναν ορφανές και την νέα γενιά της αμφισβήτησης, η μαγιά είναι η εσωτερική αμφισβήτηση του ΣΥΡΙΖΑ που ήδη οργανώνεται, ο κ. Τεμπονέρας αποτελεί, αυτή τη στιγμή την μόνη λογική εκδοχή αρχηγού, απέναντι σε κάτι Ζαχαριάδηδες και Γεροβασίληδες.
Λέγεται πως στην απόφαση του αυτή έχει την ανοχή του κ. Αλέξη Τσίπρα, αν κι εδώ που τα λέμε με την απελπισία των παλαιοπροεδρικών και το χάος που χάσκει κάτω από τα πόδια τους ούτε ο κανονικός Τσίπρας δεν μπορεί να εμφανιστεί διαφωνών, σε κάθε περίπτωση είναι βέβαιος πως ο ιστορικός ηγέτης του χώρου (άντε πάλι!) δεν θα σταθεί εμπόδιο στις επιδιώξεις του νεαρού Πατρινού.
Ιδανική εξέλιξη για τον κ, Τεμπονέρα θα ήταν η εκπαραθύρωση του κ. Κασσελάκη και της ομάδας του και η επάνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στις πολιτικές εργοστασιακές του ρυθμίσεις που τον έφεραν στην κυβέρνηση, σε αυτή την πορεία βοηθάει πολύ η πολιτική κληρονομιά του από τον πατέρα του, εξέλιξη που θα ολοκληρώνονταν με την επανασυγκόλληση με την ομάδα της Νέας Αριστεράς και θα διαμόρφωνε ένα νέο δαφνοστεφανωμένο κόμμα, με έδρα την μυθική Κουμουνδούρου.
Εκτιμώ πως δεν είναι δύσκολο να το πετύχει με τα πολιτικά νούμερα που έχει απέναντί του, η εικόνα του και μόνο απέναντι στους ΤσιπροΠολάκηδες και στις ΑυγεροΤζάκρηδες αρκεί για να στοιχηθεί και ο τελευταίος σοβαρός του χώρου με τον νεαρό εργατολόγο, αντί να τρέχει στις Σπέτσες καταχείμωνο για να ακούει τις παλαβομάρες του κυρ Στέφανου και τις τρομακτικές πολιτικές αναλύσεις της κυρίας Christian Louboutin ή της άλλης με το χαμόγελο που σκοτώνει.
Λογικά, η πρώτη του (ίσως και καθοριστική) εμφάνιση θα γίνει στην Κεντρική Επιτροπή του Σαββατοκύριακου με μια πλατφόρμα-μανιφέστο «για τη νέα μορφή του κομματικού υποκειμένου και την πολιτική αναδιάρθρωση της κεντροαριστεράς υπό τον αναδιαμορφωμένο ΣΥΡΙΖΑ».
Έτσι ή αλλιώς ο κ. Διονύσης Τεμπονέρας είναι «ο νέος σερίφης» στην πόλη, από το πώς θα παίξει τα χαρτιά του θα φανεί αν έχει τύχη ή θα αναγκαστεί κι αυτός να «κόψει ρόδα μυρωμένα» και να τρέξει στις αγκάλες της κυρίας Αχτσιόγλου, παρέα με Χαρίτσηδες και Τζανακόπουλους, ως ένας από το σωρό των μονίμως διαμαρτυρομένων «για την άτιμη την κενωνία».
Η πορεία προς τις Ευρωεκλογές θα έχει σημαντικό πολιτικό ενδιαφέρον
Oι προβλέψεις για την πορεία των αγορών
Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
