ΝΑΤΟ, Ευρώπη, Ρωσία

Την Τρίτη το απόγευμα είχα τελειώσει αυτό το σχόλιο με 563 λέξεις. Το έστειλα σε φίλο για την γνώμη του, δεν θα είχε χρόνο, θα μου απαντούσε την Τετάρτη. Την Τρίτη το βράδυ, κατά… αγγελική σύμπτωση, είδα στο YouTube τον ΥΠΕΞ της Ρωσίας, Σεργκέι Λαβρόφ, να δίνει «συνέντευξη» σε κάποιον που δεν είπε το όνομά του, ούτε φάνηκε το πρόσωπό του. 

Γράφει ο Συμεών Ρωμύλος

Προφανώς, ήταν οι ερωτήσεις που ο Λαβρόφ ήθελε να του κάνουν. Η «συνέντευξη» διήρκεσε περίπου μία ώρα, συνεπώς, αντιλαμβάνεστε τί θα μπορέσω να αναφέρω. Άρχισε με περιγραφή γεγονότων του παρελθόντος, για να εξηγήσει πώς τα πράγματα έφτασαν ως εδώ. Η Ρωσία είχε προσπαθήσει, αλλά η  Δύση δεν ήταν πρόθυμη να αποδεχτεί «λογική» λύση. Το ΝΑΤΟ συνέχισε να περικυκλώνει την Ρωσία. Το ΝΑΤΟ δεν θέλει ειρήνη, θέλει να μας δει ηττημένους.

«Αποκάλυψε» ότι, όταν Ρώσοι και Ουκρανοί είχαν αρχίσει συνομιλίες στην Κωνσταντινούπολη εμφανίστηκε ο…  Μπόρις Τζόνσον και είπε στους Ουκρανούς να τις διακόψουν!

Προς το τέλος, όταν «προκλήθηκε» σχετικά,  απάντησε ότι δεν γνωρίζει την αιτία  θανάτου του Αλεξέι Ναβάλνι. Οι Γερμανοί γιατροί που προσπάθησαν να διαπιστώσουν εάν ο Ναβάλνι είχε δηλητηριαστεί, έδωσαν τα συμπεράσματά τους σε κάποιον (δεν κατάλαβα ποιον) οργανισμό  με την εντολή να μην τα δώσουν στους Ρώσους. Αν κατάλαβα σωστά το υπονοούμενο, ο Ναβάλνι πέθανε από κάποια φυσιολογικά προβλήματα υγείας, που «οι Γερμανοί» δεν θέλουν να γίνουν γνωστά.

Τώρα. Η Ρωσία δεν ενδιαφέρεται για τον πλούτο στο «έδαφος» της Ουκρανίας. (διαισθάνθηκα να υπονοεί, όχι όπως ο Τραμπ…). Στις περιοχές που ήδη προσαρτήθηκαν και, «κατά το Σύνταγμα της Ρωσίας» είναι πλέον «Ρωσικά εδάφη», ζουν Ρώσσοι, που πρέπει να προστατευτούν, αφού, κατά παράβαση συμφωνιών στο παρελθόν, δεν τους επέτρεπαν να έχουν σχολεία που να διδάσκεται η Ρωσική, αφαίρεσαν όλα τα βιβλία στη Ρωσική, (παρόλο που όταν ο Ζελένσκι ήταν κωμικός, έλεγε «τί σας ενοχλεί με την Ρωσική γλώσσα;»…) και κάτι για τα Πατριαρχεία.  

Τέλος. (Δυστυχώς, αδυνατώ να τα διατυπώσω με την διπλωματική γλώσσα) Τους δώσαμε κάποια μηνύματα και ελπίζουμε να κατάλαβαν ότι δεν μπλοφάρουμε. Πρέπει να πάψουν να μας λένε ότι υπάρχει ή το ένα ή το άλλο. Δεν επιθυμούμε χρήση πυρηνικών, αλλά, (πάντοτε τα «αλλά» έχουν βαρύνουσα σημασία) δεν είμαστε διατεθειμένοι να παραδώσουμε οτιδήποτε είναι για εμάς ζωτικής σημασίας.

Προτείνω σε όσους ενδιαφέρονται να αναζητήσουν την «συνέντευξη» στο YouTube. Έρχομαι τώρα στο δικό μου σχόλιο. Άρχιζε με την διευκρίνηση ότι δεν είμαι «ειδικός». Αν πρέπει να δηλώσω ότι είμαι κάτι για να έχω την προσοχή σας, δηλώνω «αναλυτής συστημάτων», δηλαδή, κάποιος που παρατηρεί τον κόσμο σαν γεγονότα που έχουν συνέπειες.   

Ως γνωστόν, μετά τον Β! παγκόσμιο πόλεμο, η Αμερική ήταν η κοιτίδα του σύγχρονου καπιταλισμού, η Ρωσία του «υπαρκτού» σοσιαλισμού, και η «Ευρώπη», κατεστραμμένα κράτη. 

Η Αμερική έκανε τα πάντα για να δείξει την καχυποψία της για τις προθέσεις της Ρωσίας του Στάλιν, αλλά και τον φόβο της. Προφανώς, ακόμη και εάν ο Στάλιν ήταν άγιος, που δεν ήταν αυτό ακριβώς, θα ένοιωθε κι εκείνος τα αντίστοιχα για την Αμερική. Η συνέχεια ως προς αυτά, είναι ιστορία, που, μεταξύ άλλων εξηγεί και γιατί η «Δύση» (διάβαζε ΝΑΤΟ, δηλαδή  Αμερική) δεν βοήθησε τον Γκορμπατσόφ να γίνει και η Ρωσία «Δύση»….  

Όταν η Αμερική σκέφτηκε να ιδρυθεί το ΝΑΤΟ, δεν χρειάζονταν επιχειρήματα για να πειστούν τα κράτη που προσκλήθηκαν να γίνουν μέλη….  

Είτε συνειδητά είτε «ενστικτωδώς», οι εμπνευστές της ιδέας γνώριζαν ότι δεν υπήρχε η παραμικρή πιθανότητα να επιτεθεί στην Αμερική κάποια από τις   χώρες που θα γίνονταν μέλη, οπότε, είτε σκεπτόμενοι μακιαβελικά, είτε, το πιθανότερο, «έτσι προέκυψε»,  όρισαν τον αδιανόητο κανόνα ότι το ΝΑΤΟ προστατεύει τις χώρες-μέλη μόνο σε περίπτωση που κινδυνεύουν από χώρα εκτός ΝΑΤΟ!

Εάν, χάριν λόγου, η Τουρκία έκανε αυτά που κάνει, ε, γιατί να μην επιτρέπεται; Μάλιστα, κάτι τέτοιο θα μπορούσε κάλλιστα να είναι προς το συμφέρον της Αμερικής. Σε μία τέτοια περίπτωση, και οι δύο χώρες θα αναγκάζονταν, όπως και έγινε, να ξοδεύουν για τα made in USA εξοπλιστικά προγράμματά τους περισσότερο από το 2% του ΑΕΠ τους! 

Η συνέχεια, και εν προκειμένω, είναι ιστορία. Τώρα, ως αναλυτής συστημάτων, θα ρωτούσα τους σαστισμένους ηγέτες της Ευρώπης: Ποιος είναι ο στόχος, ποιο είναι το επιθυμητό αποτέλεσμα και τί εμποδίζει την επίτευξή του; Δηλαδή ποιο είναι το «πρόβλημα», ώστε να σχεδιάσουμε το σύστημα που θα το λύσει «αποτελεσματικά», δηλαδή με την ελάχιστη ανάλωση πόρων;

Επειδή, από ότι φαίνεται, δεν καταλαβαίνουν όλοι ποιο, ακριβώς, είναι τώρα το πρόβλημα της «Ευρώπης» θα τους πρότεινα να σκεφτούν μήπως αυτό είναι η ήδη διαφαινόμενη εξέλιξη  σε μία κατάσταση «μη-πόλεμος», αλλά όχι  ειρήνη, με μη ορατό τέλος. 

Στην συνέχεια θα ρωτούσα: 

Αν συνεχίσετε ως ΝΑΤΟ, και, για παράδειγμα η Ρωσία  κηρύξει πόλεμο στην Ιρλανδία, που δεν ανήκει στο ΝΑΤΟ, αλλά είναι μέλος της Ε.Ε. τί θα κάνει η «Ευρώπη»;  Ή,

Αν η Τουρκία, που είναι μέλος του ΝΑΤΟ, καταλάβει και την υπόλοιπη Κύπρο, που και να ήταν μέλος του ΝΑΤΟ, δεν θα σήμαινε κάτι, αλλά που είναι μέλος της Ε.Ε., τί θα κάνει η «Ευρώπη»;

Επόμενο  ερώτημα προς την Ευρώπη: Θέλετε να γίνετε και στρατιωτική συμμαχία; 

Αν «όχι», τέλος της ανάλυσης. 

Εάν «ναι» τί τύπου; Τύπου ΝΑΤΟ, οπότε, εάν, π.χ.,  η Τζόρτζια Μελόνι, που σκέφτεται όπως ο Νέος Σερίφης, αποφασίσει να προσαρτήσει την Μάλτα, θα  το αγνοήσετε;Αν «ναι», τέλος της ανάλυσης.

Εάν «όχι», τότε, μοιάζει να σοβαρευτήκατε, οπότε  ας σκεφτούμε σοβαρά για να δούμε εάν υπάρχει κράτος, εκτός από μέλος της «νέας», Ε.Ε.Α.Σ  (Ευρωπαϊκή Εμπορική & Αμυντική Συμμαχία)  που θα μπορούσε να προκαλέσει κάποιο πρόβλημα. 

Μα προφανώς, κανένα, μόνο η Ρωσία! Ωραία, συνεχίζουμε.

Η  Ρωσία δηλώνει ότι φοβάται την περικύκλωσή της από το ΝΑΤΟ, και ότι δεν επιθυμεί πόλεμο. Για να δούμε αν μπλοφάρει της προτείνουμε να γίνει μέλος της Ε.Ε.Α.Σ., ώστε να μην  έχει λόγο να φοβάται το ΝΑΤΟ!  

Το ΝΑΤΟ, σύμφωνα με το καταστατικό του,  δεν μπορεί να παρέμβει, και να εμποδίσει την Ευρωπαϊκή Ένωση να συνεχίσει την διεύρυνσή της. Αλλά το μακράν πιο σημαντικό, είναι ότι αυτή τη στιγμή υπάρχει μία μοναδική ιστορική συγκυρία, μοναδικά ευτυχής για την Ευρώπη, αλλά και την Ρωσία, ενώ η Αμερική, όσο και να μην της αρέσει, θα μπορέσει να «απεμπλακεί» από την Ευρώπη και την Ρωσία και να επικεντρωθεί στην Κίνα, η Ευρώπη, δεν θα εμπλακεί, όπως αναφέρθηκε  πιο πάνω σε μία κατάσταση «μη-πόλεμος», αλλά όχι  ειρήνη, με μη ορατό τέλος και όσα αυτό συνεπάγεται. 

Η Ρωσία, εάν δεν έχει λόγους που δεν μπορώ να γνωρίζω, το πιθανότερο είναι να είναι ειλικρινής, οπότε έχει κάθε συμφέρον, όχι μόνο στρατιωτικά, αλλά και οικονομικά, να γίνει μέλος της Ε.Ε.Α.Σ,. Θα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο σε μία σαφώς ισχυρή συμμαχία, που θα αλλάξει τον παγκόσμιο συσχετισμό δυνάμεων. 

Αλλά, ας μην ξεχνάμε τα «αλλά», είναι βέβαιο ότι υπάρχουν ουσιώδη που δεν γνωρίζω. Σε αυτήν την περίπτωση, εάν κάποια από αυτά ακυρώνουν την συλλογιστική της ανάλυσης συστημάτων, τότε…

Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις