Σε μιά εποχή όπου παντού αναζητείται μια καινούργια συναρπαστική ηγετική φυσιογνωμία φαίνεται πως κάποια πράγματα αρχίζουν να παίρνουν τον δρόμο τους. Το αξιοπερίεργο είναι πως οι καταλυτικές εξελίξεις διαδραματίζονται στην Γερμανία. 

Κάτι που κανένας δεν φαίνεται να περίμενε. Μια χώρα που, τα μεταπολεμικά κυρίως χρόνια, οι πολιτικές εξελίξεις προκαλούν χασμουρητά δείχνουν τα πράγματα να δημιουργείται κάτι εντελώς καινούργιο. 

Του Ανδρέα Ανδριανόπουλου

Η προσωπικότητα που ταράζει τα νερά κι' αναστατώνει την κοινή γνώμη είναι η Ζάρα Βάγκενκνεχτ. Το κόμμα της, με το καθόλου ευφάνταστο όνομα "Συμμαχία της Ζάρα Βάγκενκνεχτ" (BSW), δείχνει να σαρώνει στις περισσότερες εκλογικές αναμετρήσεις και να απειλεί την κυριαρχία του κατεστημένου (Χριστιανοδημοκράτες, Σοσιαλδημοκράτες, Φιλελεύθεροι  Πράσινοι) και την ανεχόμενη δεξιά Εναλλακτική (Alternatif fur Deutchlsnd). Τι ξεχωρίζει το πρόσφατα συσταθέν BSW από όλους τους άλλους; Η ιδιαίτερη πολιτική του πλατφόρμα.  Που δίνει απαντήσεις σε πολλά αδιέξοδα που ταλανίζουν τις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες αλλά και η τόλμη και αθυροστομία της ηγέτιδάς του που αποφασίζει να πεί τα πράγματα με το όνομά τους και να μην χαϊδεύει αυτιά. 

Η "Σάρα", όπως αποκαλείται χαϊδευτικά από τους οπαδούς της που την λατρεύουν η Βάγκενκνεχτ έχει εισάγει μια ασυνήθιστη αμεσότητα στην πολιτική σκηνή της Γερμανίας που είναι ασύλληπτη για τους αντιπάλους της. Όλοι τους την αποκαλούν λαϊκίστρια, ενώ τα κόμματα της Αριστεράς καταφεύγουν στις γνωστές καταγγελίες περί "ακροδεξιάς".

Χωρίς πλέον να μπορούν να πείσουν πολλούς, πέραν των φανατικών τους οπαδούς. Η Σάρα προέρχεται από την Αριστερά και πολλά από τα  επιχειρήματα της έχουν καθαρά αριστερό πρόσημο. Σε πολλούς βέβαια αυτό ηχεί οικείο και τους διευκολύνει να ομιλούν περί εθνικοσοσιαλισμού (nazionalsozialismus = nazi). Κάτι όμως που όλοι της Αριστεράς είχαν φροντίσει όλα αυτά τα χρόνια να καταχωνιάσουν στα βάθη της λήθης.  Πως δηλαδή οι Ναζί είχαν αριστερές - σοσιαλιστικές καταβολές. Και το θυμήθηκαν (βολικά) ξανά τώρα. 

Όμως η σύγχρονη κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική. Η Σάρα τώρα παντρεύει ορισμένες αντιλήψεις της Αριστερά (κοινωνική προστασία, συλλογικές διαπραγματεύσεις, κάποιες παροχές σε ευπαθείς ομάδες κα) με καθαρά φιλελεύθερες αντιλήψεις (μείωση φόρων  λιγότερες κρατικές παρεμβάσεις στην οικονομία, ιδιωτικοποιήσεις κα) και με ριζοσπαστικές λύσεις σε καυτά τρέχοντα ζητήματα (πάταξη μουσουλμανικής διείσδυσης μέσω προσφυγικών, υποτίθεται, ροών, επίθεση στην παράνοια της κουλτούρας woke κα). Αυτό το μείγμα πολιτικής δίνει σε πολύ κόσμο απαντήσεις σε ζητήματα για τα οποία αγωνιά και ανησυχεί. 

Η επιτυχία της Σάρα βρίσκεται ακριβώς εκεί. Κατόρθωσε να συνθέσει μια πολιτική πλατφόρμα που ακουμπάει καθημερινές ανησυχίες των πολιτών με στοιχεία αριστερής κοινωνικότητας και δεξιού ρεαλισμού. Η αναζήτηση λύσεων σε αριστερές συνθηματολογίες συνιστά πολιτική φενάκη. Και σίγουρο διαβατήριο για πορεία σε πολιτικό αδιέξοδο. Μήπως το μέλλον όλων βρίσκεται σε μια παρόμοια σύνθεση;