Οι Έλληνες πουτινολάγνοι και λοιποί ρωσόφιλοι, αργά ή γρήγορα θα έχουν προβλήματα. Και σοβαρά μάλιστα. Η αφειδής χρηματοδότηση της ρωσικής προπαγάνδας στη χώρα μας θα ελαχιστοποιηθεί και κάποιοι θα βρεθούν χωρίς καύσιμα.
Ακόμα χειρότερα δε, μαθαίνουμε ότι ενδιαφέρονται για επενδύσεις στην Ελλάδα κάποιοι σημαντικοί αντιπουτινικοί ολιγάρχες, που δεν βλέπουν την ώρα οι Ρώσοι να ξεφορτωθούν τον Πούτιν.
Από την πλευρά του, ο Πούτιν, καλά ενημερωμένος πρώην αξιωματικός της KGB, τα γνωρίζει όλα αυτά και σήμερα παίζει γερά το παιχνίδι Ερντογάν. Στην ουσία μιμείται την τακτική του Λένιν το 1922 απέναντι στον Κεμάλ.
Τα σεντούκια με χρυσό που οι μπολσεβίκοι έστειλαν στον Ατατούρκ δεν πολύ αναφέρονται ως μια από τις αιτίες της Μικρασιατικής καταστροφής,μπάς και χαλάσει κάποιων η σούπα στην Ελλάδα.
Η σημερινή πουτινική Ρωσία πάντως, με ισχυρά οικονομικά και πολιτικά μέσα στηρίζει τον ισλαμιστή πρόεδρο της Τουρκίας, γιατί η εχθρότητα του προς τη Δύση είναι ισχυρότερη από την παραδοσιακή αντιπαλότητα Τουρκίας και Ρωσίας.
Στο πλαίσιο αυτό, τους τελευταίους μήνες, η Τουρκία αρνήθηκε να συμμετάσχει στις δυτικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας για την Ουκρανία, ρίχνοντας έτσι στον Πούτιν σανίδα σωτηρίας.
Οι ουρανοί της Τουρκίας παραμένουν ανοιχτοί για τις ρωσικές αεροπορικές εταιρείες και οι πόρτες της είναι ορθάνοιχτες για εκατοντάδες χιλιάδες Ρώσους και τα χρήματά τους. Οι εξαγωγές της Τουρκίας στη Ρωσία αυξάνονται. Μόνο τον Ιούλιο, σε ετήσιο ρυθμό, αυξήθηκαν κατά 75% .
Την ίδια περίοδο, ενώ οξύνεται η ενεργειακή κρίση, η ρωσική κρατική Rosatom, η οποία κατασκευάζει τον πρώτο πυρηνικό σταθμό ηλεκτροπαραγωγής της Τουρκίας, έχει στείλει περίπου 5 δισεκατομμύρια δολάρια στην τουρκική θυγατρική της, εγκαινιάζοντας μια σειρά τέτοιων μεταφορών.
Τα ρωσικά μετρητά βοήθησαν να καλυφθεί η αυξανόμενη τρύπα στα συναλλαγματικά αποθέματα της Τουρκίας, σε μια εποχή που ο Ερντογάν χρειάζεται ξένα χρήματα για να στηρίξει την προβληματική οικονομία της χώρας πριν από τις προεδρικές και κοινοβουλευτικές εκλογές τον Ιούνιο του 2023.Αν γίνουν βέβαια…
"Ορισμένοι αναλυτές θεωρούν ότι αυτό είναι ένα σχέδιο για να ανοίξει χώρος για μεταφορά ρωσικών κεφαλαίων στην Τουρκία. Εκτιμούν ότι η αύξηση των αποθεμάτων ξένου νομίσματος και χρυσού της τουρκικής κεντρικής τράπεζας - στα 108,1 δισεκατομμύρια δολάρια στις 4 Αυγούστου από 98,9 δισεκατομμύρια δολάρια στις 26 Ιουλίου - είχε να κάνει με το ρωσικό χρήμα που ρέει στην Τουρκία", γράφει ο Μπορακ Μπειντίλ, συνεργάτης του Ινστιτούτου "Γκαίητστόουν» και ειδικός και σε θέματα της Ευρασίας. Εξάλλου, πάνω στο θέμα αυτό το γνωστό πρακτορείο Bloomberg έγραψε:
«Οι μυστήριες ροές κεφαλαίων στην Τουρκία έχουν φτάσει σε νέα υψηλά, επιτρέποντας στους διαμορφωτές πολιτικής να ενισχύσουν τα συναλλαγματικά αποθέματα παρά το αυξανόμενο εμπορικό έλλειμμα και την αδύναμη ζήτηση για περιουσιακά στοιχεία σε λίρες».
Γράφοντας για τις παραπάνω ροές, τον Οκτώβριο, οι Financial Times ανέφεραν ότι ένα ρεκόρ 28 δισεκατομμυρίων δολαρίων από ασαφείς προελεύσεις εισέρρευσαν στην Τουρκία μεταξύ Ιανουαρίου και Αυγούστου του τρέχοντος έτους.
Ο Τούρκος ερευνητής δημοσιογράφος Aytug Ozgolak απαριθμούσε ορισμένους από τους Ρώσους ολιγάρχες που έχουν επιχειρηματικά συμφέροντα, επενδύσεις και κεφάλαια στην Τουρκία: Leonid Mikhelson, Vagit Alekperov, Vladimir Lisin, Vladimir Potanin, Alexey Mordashov και Mikhail Fridman.
Σύμφωνα με τον Marc Pierini, κορυφαίο συνεργάτη του Carnegie Europe και πρώην πρεσβευτή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Άγκυρα, ο αριθμός των Ρώσων ομογενών στην Τουρκία, καθώς και οι επενδύσεις τους σε ακίνητα και οι χρηματοοικονομικές μεταφορές σε τουρκικές τράπεζες, έχουν αυξηθεί σημαντικά.
Επιπλέον, έγραψε ο Πιερίνι, υπάρχει η υποψία ότι η Ρωσία προσπαθεί να παρακάμψει ορισμένες από τις επιπτώσεις των δυτικών κυρώσεων μέσω της Τουρκίας, ιδίως μέσω της απόκτησης μεριδίων σε τουρκικές πετρελαϊκές επιχειρήσεις, καθώς κοινές εταιρείες συμβάλλουν στη Θόλωση του ρωσικού εμπορίου πετρελαίου.
Πηγαίνοντας όμως πιο μακριά στην ανάλυσή του, ο κ. Πιερινί, πρόσφατα έγραψε:
«Η πολιτική του Κρεμλίνου είναι εξαιρετικά ρεαλιστική: γνωρίζοντας ότι οι εταίροι της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ επιθυμούν να την κρατήσουν στη Βορειοατλαντική Συμμαχία και η Άγκυρα έχει κάθε συμφέρον να παραμείνει εντός του ΝΑΤΟ, ο στόχος του Πούτιν παραμένει να προσδέσει τον Ερντογάν όλο και περισσότερο στη Ρωσία μέσω ενός τεράστιου πλέγματος αμοιβαίων ευεργετικών ενεργειών στους τομείς της άμυνας, της ενέργειας, του εμπορίου και των οικονομικών.
«Με αυτόν τον τρόπο, ο Πούτιν παρηγορεί έναν ταλαιπωρημένο εν ενεργεία πρόεδρο και ενισχύει ανοιχτά τη θέση του Ερντογάν στις επερχόμενες εκλογές.»
Από αυτά που προηγούνται γίνεται ξεκάθαρο ότι η σχέση Πούτιν-Ερντογάν έχει βάσεις. Το γεγονός ότι ο Ρώσος πρόεδρος διέσωσε τον Ερντογάν από το πραξικόπημα εναντίον του, όπως ο Λένιν είχε διασώσει τον Κεμάλ, σηματοδότησε μια νέα φάση στις ρωσοτουρκικές σχέσεις. Ρωσία και Τουρκία συ¬νεργάστηκαν στη Συρία και τώρα η Τουρκία αποτελεί τον δίαυλο της Ρωσίας στη Δύση.
Παροδικά εμφανίζονται σύννεφα στη σχέση τους είτε στη Λιβύη, που στηρίζουν αντιτιθέμενα στρατόπεδα, είτε στον Καύκασο, στη σύγκρουση Αρμενίων-Αζέρων, αλλά αυτά (και πολύ λιγότερο η ελληνοτουρκική σύγκρουση) δεν είναι ικανά για να ανατρέψουν τη ρωσοτουρκική στρατηγική συμμαχία.
Ψιλά γράμματα αυτά για τους ογκόλιθους της ρωσολαγνείας.
Ενας, δύο, τρεις, πολλοί Πιερρακάκηδες
Η πρόκληση της καταναλωτικής «απομαζικοποίησης»
Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
