Όταν ακόμη και η χαριτόβρυτος και υψηλόβαθμη στην οικογενειακή ιεραρχία Ζανέτ Τσίπρα αποκαλεί δημοσίως τον ΣΥΡΙΖΑ «μόρφωμα που τελείωσε» παρέλκει κάθε συζήτηση για το μέλλον του «καφενείου της Κουμουνδούρου», οι αποφάσεις έχουν ληφθεί και δεν πρόκειται να αλλάξουν για χατίρι κανενός Κασσελάκη και κανενός Παππά.
Οι αποφάσεις οδηγούν ευθέως στην παγιωμένη στο αριστερό dna και ιστορικά «δικαιωμένη» τακτική «στρίβειν δια της… ιδεολογίας» με την επίκληση ενός δήθεν σημαντικότερου διακυβεύματος (στην περίπτωση ΣΥΡΙΖΑ της γνωστής «μεγάλης κεντροαριστεράς»), εξέλιξη που οδηγεί αυτόματα στη διάσπαση (όποια ονομασία και αν της αποδοθεί) και στην δόμηση ενός νέου κομματικού σχηματισμού.
Γράφει ο Χρήστος Υφαντής
Σε αυτόν τον «νέο» σχηματισμό είναι σαφές πως θα ηγείται ο Αλέξης Τσίπρας, έτοιμος από καιρό για μια θεαματική επάνοδο στο πολιτικό προσκήνιο (από το παρασκήνιο δεν έλειψε ποτέ), σε μια διαδικασία κομματικής παλινόρθωσης που όμοια της δεν έχει ξαναδεί η αριστερά στη χώρα.
Η Ζανέτ Τσίπρα με την ανάρτηση της ακύρωσε κάθε σενάριο για διεξαγωγή εκλογών στην Κουμουνδούρου με επίδικο την προεδρική καρέκλα (και όσα εξ αυτής προκύπτουν ως δυνατότητες), έθεσε «τον δάκτυλον επί των τύπων των ήλων» και προέκρινε ως μόνη λύση την οργανωμένη και μαζική αποχώρηση των «87» και του συνόλου των επιρροών τους από τον ΣΥΡΙΖΑ προς άλλες κατευθύνεις, κεντροαριστερές, διέγραψε από κάθε συμμετοχή στις εξελίξεις έξω από το «μόρφωμα ΣΥΡΙΖΑ» Νίκο Παππά και Παύλο Πολάκη, χάρισε και τους δύο στον Κασσελάκη κι έθαψε «βαθιά στο μνήμα» κάθε πιθανότητα να διεκδικήσει ο αδερφός της και τέως πρωθυπουργός την ηγεσία μιας χαμένης υπόθεσης, όπως είναι η Κουμουνδούρου.
Η εξέλιξη έχει άμεση σχέση με την οριστική άρνηση του Κασσελάκη να πάει σε εκλογές με αντίπαλο τον Αλέξη Τσίπρα, όπως συστηματικά τον καλούσε να το πράξει με δική του πρωτοβουλία η Όλγα Γεροβασίλη για να προκύψει αβίαστα η δικαιολογία που όλοι αναζητούσαν για να εγκαταλείψουν το καράβι χωρίς συναισθηματικές αναστολές, πάντα με την «πολύτιμη» βοήθεια του τακτικιστή Νίκου Παππά και την ισχυρή στήριξη του Παύλου Πολάκη.
Η εικόνα στην αξιωματική αντιπολίτευση είναι, πλέον, ξεκάθαρη. Αναμένεται με ισχυρή βεβαιότητα μια νέα αποχώρηση στελεχών (οι λεγόμενοι «87»), στον όγκο των οποίων (αδιευκρίνιστος έως τώρα, αλλά εκτιμώμενος ως σημαντικός) προβλέπεται να περιλαμβάνονται τουλάχιστον 15 βουλευτές ( οι 12 που καταψήφισαν την πρόταση Κασσελάκη για την αντικατάσταση του Φάμελλου από τον Παππά συν η κυρία Τσαπανίδου και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας κι ένας ακόμη-έκπληξη) και πλήθος στελεχών από όλη την Ελλάδα με ιστορική σχέση με την αριστερά.
Από την επιλογή του χρόνου αποχώρησης από τον ΣΥΡΙΖΑ θα εξαρτηθεί σε ένα βαθμό αν οι βουλευτές θα αυξηθούν στους 18 (είναι σε συζητήσεις άλλοι τρεις, όχι κατ΄ανάγκη από όσους λευκό ψήφισαν σε εκείνη την ψηφοφορία), εξέλιξη που θα σηματοδοτήσει αμέσως σχεδόν συζητήσεις (ήδη συμβαίνουν) για την ενδεχόμενη κοινή πορεία με την Νέα Αριστερά και στο βάθος με το ΠΑΣΟΚ, αν από την εκλογική διαδικασία προκύψει νέος πρόεδρος ο Χάρης Δούκας, με τους τρεις άλλους υποψήφιους (Διαμαντοπούλου, Ανδρουλάκης, Γερουλάνος) δεν βρίσκεται εύκολα άκρη, εκτός και αν ο ίδιος ο κ. Τσίπρας δεχθεί να παριστάνει «τον Νέστορα της νέας κεντροαριστεράς» και ηγηθεί της κίνησης από τον νέο σχηματισμό ο Φάμελλος ή η Γεροβασίλη. Εναλλακτικές πάντα υπάρχουν.
Σε κάθε περίπτωση αυτό που από το προηγούμενο συνέδριο ήταν εμφανές και μόνο μερικοί αστείοι το λοιδωρούσαν, δηλαδή μια νέα διάσπαση στον ΣΥΡΙΖΑ με τις ευλογίες του ίδιου του Τσίπρα αυτή τη φορά, αποτελεί πλέον μια πραγματικότητα, την οποία όλοι συνομολογούν, καθώς είναι αδύνατο να μην την αντιληφθούν όσο και να ο κομματικός πατριωτισμός δυσκολεύει τις αισθήσεις.
Σημειώνω πως το νέο κόμμα με ή χωρίς «την μεγάλη κεντροαριστερά» ( όπως η Ζανέτ την περιγράφει), καθώς αυτή θα κριθεί σε δεύτερο χρόνο και η υλοποίηση της εξαρτάται από πολλούς παράγοντες (και επιχειρηματικούς), θα ξεκινήσει την κοινοβουλευτική του θητεία ως τρίτο στην ιεραρχία της Βουλής και θα διεκδικήσει πολύ σύντομα τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, καθώς οι διαρροές από τα ρετάλια του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι συνεχείς και σημαντικές.
Ο χειμώνας που κάποια στιγμή θα έρθει θα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον στην εκείθεν του κέντρου πολιτική σκηνή, με επιπτώσεις που θα φτάσουν έως την κυβέρνηση, ανάλογα με τις αναγνώσεις που αυτή θα κάνει και τις «απαντήσεις επί του πεδίου» που θα δώσει.
Ο τριπλός ρόλος των τιμών: Η παραγνώρισή του προκαλεί αρνητικές συνέπειες
Γιατί η ΔΕΘ αποτελεί νέα αφετηρία για την Κυβέρνηση
Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
