Σε εφιάλτη για τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα μετατρέπεται κάθε μέρα που περνάει η υποψηφιότητα του Γιώργου Παπανδρέου για την προεδρία του ΚΙΝΑΛ.
Σε ένα ΣΥΡΙΖΑ, που αξιολογούσε ως ανεπαίσθητες τις επιπτώσεις στο εκλογικό ποσοστό του και στην δημοσκοπική απήχηση του τις κεντρικές υποψηφιότητες Λοβέρδου – Ανδρουλάκη, πριν η Φώφη Γεννηματά εγκαταλείψει την διεκδίκηση της προεδρίας και υποκύψει στη μάχη με τον καρκίνο, η εμφάνιση στο προσκήνιο του κ. Παπανδρέου μια ταραχή την έχει προκαλέσει, όσο και αν δημοσίως ο κ. Τσίπρας δείχνει ότι δεν τον ενοχλεί η συγκεκριμένη υποψηφιότητα, αντίθετα επενδύει σε μια υποθετική νίκη του πρώην πρωθυπουργού.
Του Χρήστου Υφαντή
Πέρα από το κοινό ιστορικό στοιχείο (είναι και οι δύο παρελθόντες πρωθυπουργοί) που τους συνδέει, για τον κ. Τσίπρα η υποψηφιότητα του κ. Παπανδρέου προσφέρει πόντους στην κεντρική επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ για την περιβόητη «προοδευτική διακυβέρνηση», προοπτική που θεωρείται πολιτικά απείρως ελκυστικότερη από την πιθανή απώλεια ενός αριθμούς ψήφων και στελεχών, που θα προτιμήσουν να επαναπατριστούν στην εκλογική ψαριά του κ. Παπανδρέου.
Οι απώλειες αυτές εκτιμάται στην Κουμουνδούρου δεν θα είναι τέτοιες και τέτοιας έκτασης που να προκαλέσουν σημαντικό ρήγμα. Ειδικά στο θέμα των στελεχών του άλλοτε κραταιού ΠΑΣΟΚ που εδώ και καιρό σιτίζονται στο πρυτανείο της αξιωματικής αντιπολίτευσης και κάνουν μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα οι προβλέψεις ομιλούν για ελάχιστες διαρροές και μάλιστα δευτερότριτων, οι βασικοί πρώην Πασόκοι θα παραμείνουν πιστοί στον Τσίπρα, που τους πήρε από το χέρι στην αφάνεια τους και τους έκανε νοματαίους.
Σε αυτό το ιδιότυπο bras de fer μεταξύ της «προοδευτικής διακυβέρνησης» και των «εκλογικών απωλειών» από την πιθανότητα να είναι ο κ. Παπανδρέου ο επόμενος πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ, ο ΣΥΡΙΖΑ προκρίνει την πρώτη. Θεωρεί πως η παρουσία του κ. Παπανδρέου την ενισχύει σημαντικά, την καθιστά μονόδρομο για την μετά την απλή αναλογική ισορροπία που θα προκύψει στο πολιτικό σκηνικό, είναι έτοιμος να θυσιάσει στην προοπτική αυτή και ένα μέρος της εκλογικής του απήχησης, περιμένει πως θα την ξαναπάρει πίσω με μια κυβερνητική συνεργασία.
Στην Κουμουνδούρου έχουν ξεκινήσει ήδη οι άτυπες βολιδοσκοπήσεις και καταγραφές της συμπεριφοράς των παλαιοπασόκων από την ώρα που ο κ. Παπανδρέου μπήκε στην εξίσωση. Η εικόνα μέχρι σήμερα εμφανίζεται μπετοναρισμένη και ξεκάθαρη, τίποτε δεν δείχνει πως θα προκύψουν σημαντικές αλλαγές, αλλά ο φόβος φυλάει τα έρμα στον ΣΥΡΙΖΑ και κανένας από την ηγετική ομάδα δεν κοιμάται ήσυχος.
Οι «ομπρελιστές», από την πλευρά τους, εξακολουθούν να κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου, το θέμα δεν τους απασχολεί, αντίθετα «παρακαλάνε» να προκύψει κύμα φυγής στελεχών ή να καταγραφούν μεγάλες μετακινήσεις ψηφοφόρων προς ένα ΚΙΝΑΛ «παπανδρεϊκό» για να δικαιωθούν και να καταγραφεί η ιστορικά καταγεγραμμένη αντίθεση τους προς τους εισοδιστές του παλαιού ΠΑΣΟΚ που έπιασαν αρχηγικό στασίδι στην Κουμουνδούρου.
Ο «άγνωστος Χ» του βασικού σεναρίου που επεξεργάζονται στην αξιωματική αντιπολίτευση (προοδευτική διακυβέρνηση vs εκλογικές απώλειες) είναι, προσώρας, η θέση του ίδιου του κ. Παπανδρέου, ο οποίος μπορεί να έλκεται από την ιδέα μιας αντιδεξιάς συνεργασίας «για να κοντύνει ο Μητσοτάκης», αλλά δεν επιθυμεί, σε καμία περίπτωση, αυτή να εξελιχθεί σε μια παντοκρατορία του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ με τον ίδιο σε ρόλο κολαούζου να στέκεται προσοχή στον Παππά και στον Τζανακόπουλο ή να χρειάζεται να παίρνει την άδεια του Ραγκούση για να μιλήσει.
«Ο Παπανδρέου είναι για πρωθυπουργός, δεν είναι για συνεργάτης πρωθυπουργού» διαμηνύουν σε κάθε ευκαιρία οι δικοί του άνθρωποι προς όλες τις κατευθύνσεις, καθώς αντιλαμβάνονται πλήρως πως το βασικό σενάριο του κ. Τσίπρα για τις μετεκλογικές εξελίξεις ακουμπάει μόνο στον κ. Παπανδρέου και στο ΚΙΝΑΛ, όλοι οι υπόλοιποι αποδέκτες τον έχουν αποκηρύξει και αρνηθεί «οριζοντίως και καθέτως» και παραμένουν έκτοτε σταθεροί στις απόψεις τους.
Αυτή η θέση του πρώην πρωθυπουργού έχει διαμηνυθεί ήδη στον ΣΥΡΙΖΑ, μέσω καναλιών επικοινωνίας που πάντα υπήρχαν, οι συνομιλητές της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι κάθετοι, δηλώνουν πως απηχούν τις απόψεις του ίδιου του κ. Παπανδρέου, άρα κανένας λόγος απορίας δεν γεννάται, για τον υποψήφιο πρόεδρο του ΚΙΝΑΛ «η προοδευτική διακυβέρνηση περνάει από την πρωθυπουργία Παπανδρέου, διαφορετικά θα πέσει σε τοίχο».
Το ερώτημα που προκύπτει από τις μέχρι τώρα διαμορφωμένες σταθερές είναι κατά πόσο ο ίδιος ο κ. Τσίπρας μπορεί να αντέξει και να διαχειριστεί μια πιθανή «προοδευτική διακυβέρνηση» στην οποία ο ίδιος θα είναι δεύτερος τη τάξη αν και πρόεδρος του μεγαλύτερου κόμματος ή να εμφανιστεί να είναι αναγκασμένος να συνομιλεί εντός ενός υποθετικού κυβερνητικού στρατοπέδου με τον Γιάνη (με το ένα μου νι) Βαρουφάκη, για τον οποίο οι φήμες αναφέρουν πως θα δει πολύ σοβαρά μια συζήτηση για τη συμμετοχή του σε ένα κυβερνητικό σχήμα με τον κ. Παπανδρέου επικεφαλής.
«Είναι πολύ νωρίς ακόμη για ανάλογες κουβέντες, πόσο μάλλον για καταλήξεις» αναφέρει στέλεχος της Κουμουνδούρου που είναι σε γνώση των διεργασιών και καταλήγει «θα κυλήσει πολύ νερό κάτω από τις γέφυρες, αφήστε πρώτα να εκλεγεί ο κ. Παπανδρέου και μετά ξαναμιλάμε».