Οι φυλές της Κουμουνδούρου, το άσπρο άλογο του Τσίπρα και ο Κασσελάκης που προηγείται

Κοντά πέντε μέρες μετά τις Εκλογές στον ΣΥΡΙΖΑ «για την ανάδειξη προέδρου» και η μεγάλη εικόνα δεν λέει να διορθωθεί ούτε κατ΄ ελάχιστο. Η κατασκευασμένη ευωχία από την δήθεν εκλογή του «μονίμως απορημένου για την άτιμη την κενωνία» Φάμελλου, ο οποίος ακόμη αναμένει την απάντηση στο αγωνιώδες ερώτημα του Τσίπρα «πότε θα πετάξουν τα αεροπλάνα το πρωί;» με τους καμένους στο Μάτι να κείτονται στους δρόμους, άντεξε ένα βράδυ και την επομένη το πρωί ξεφτιλίστηκε πάλι ανάμεσα σε διαγκωνισμούς, φατρίες, ομάδες, τάσεις και κομματικές συμμορίες που θα ερίζουν ως «την διάσπαση του ατόμου» γύρω από το σαπισμένο πτώμα της «πρώτη φοράς αριστερά».

Του Χρήστου Υφαντή

Απέναντι σε έναν άχρωμο, άοσμο και άγευστο τυπάκο που παριστάνει, ο καημενούλης, τον εκλεγμένο πρόεδρο τοποθετήθηκαν ήδη η επίσημη κομματική νυφίτσα, κατά κόσμον Νίκος Παππάς, ο μπρουτάλ Κρητίκαρος Παύλος Πολάκης, η ομάδα των παλαιοπασόκων (Σπίρτζης, Ραγκούσης κ.λ.π.), τα ορφανά του Τσίπρα με επικεφαλής την θεία Όλγα που όλα τα ξέρει και κάτι λιμά από Σβίγκου και παραδοσιακούς κομματοκύονες, όλοι ομού κι αντάμα στην διεκδίκηση του καλύτερου κομματιού της πίτας από την κρατική χρηματοδότηση, όση τέλος πάντων απόμεινε από τις παλιές καλές μέρες του κυβερνητικού μεγαλείου.

Ο Φάμελλος είναι πρόεδρος υπό προθεσμία και το γνωρίζει, πάντα το γνώριζε, αυτό άλλωστε συμφώνησε από πριν την υποβολή της υποψηφιότητας του, για «λαγό» τον ήθελε η Γεροβασίλη, τον «λαγό» παριστάνει έως ότου δεήσει και αποφασίσει να επανεργοποιηθεί ο «άχαστος ηγέτης» του Σουνίου.

Ο τελευταίος απολαμβάνει τις τελευταίες μέρες το καλαφάτισμα της εικόνας του από την Άνγκελα Μέρκελ, για την οποία περισσεύουν στη Γερμανία τα καθημερινά αναθέματα για τις γεωπολιτικές επιλογές της και στην Κουμουνδούρου οι ευχαριστίες, καθώς μόνη αυτή είδε (και άκουσε) τον Τσίπρα να μιλάει καλά αγγλικά.

Κι επειδή διαπίστωσε ότι «τα αγγλικά του Αλέξη ήταν ικανοποιητικά» πήρε για δώρο από τον άχαστο ηγέτη τη Συμφωνία των Πρεσπών, ένα τρίτο μνημόνιο τουλάχιστον 100 δις ευρώ, την υποθήκευση της ελληνικής δημοσίας περιουσίας για 99 χρόνια (μόνο η Ακρόπολη γλίτωσε), μια πειθήνια στις εντολές της κυβέρνηση, ένα πρωθυπουργό γερμανικό υποχείριο και μια τετραετία (2015-2019_ που η «Αλεμάνια ύμπερ άλλες» αλώνιζε στην Ελλάδα, διοικούσε τη χώρα, διευθετούσε την οικονομία και έβγαζε βόλτα με το λουράκι τον Τσίπρα.

Αντίθετα με τον Alexis ο Παύλος Πολάκης δεν δείχνει διατεθειμένος να αφήσει να περάσει ούτε μέρα για να διεκδικήσει και να επιβάλει την «συνδιοίκηση του μαγαζιού», για του λόγου το αληθές βγήκε και τα είπε το βράδυ των εκλογών «και αμαρτίαν ουκ έχει», ότι δέχθηκε να παίξει το ρόλο του «ηττημένου» σε μια δήθεν εκλογική διαδικασία ήταν μια τακτική επιλογή του με το βλέμμα στο μέλλον και ταυτόχρονα σαφές μήνυμα στην μποτοξαρισμένη γραία και στην νυφίτσα «να αφήσουν στην άκρη αυτά που ξέρουν και να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες».

Κι επειδή στο χωριό μου λένε «όχι όπως ήξερες νύφη, όπως τα βρήκες» ο Παυλάρας θα τους πάει αίμα μέχρι τέλους για να πάρει «αυτά που δικαιούται» ως συνιδιοκτήτης του ΣΥΡΙΖΑ και συνδιαμορφωτής της γραμμής του κόμματος από εδώ και πέρα.

Κι επειδή τον Πολάκη οι απέναντι του ένας-ένας δεν μπορούν ούτε να τον ακουμπήσουν ξεκίνησε, ήδη, να διαμορφώνεται η συμμαχία Γεροβασίλη-Παππά για να κοντύνει τον μπρουτάλ Κρητικό και, αν χρειαστεί, να τον οδηγήσει, με τις γνωστές μεθόδους, στην απομόνωση ή, ακόμη καλύτερα, στην αποχώρηση από την Κουμουνδούρου, ώστε να ακυρωθεί και το τελευταίο εμπόδιο για την επιστροφή καβάλα στ΄ άσπρο άλογο του dear Alexis.
Μανούλα στους τακτικισμούς η κομματική νυφίτσα δεν άφησε λεπτό να πάει χαμένο, διεκδίκησε τη θέση δίπλα στον Φάμελλο φωτογραφικά και οργανωτικά, παράτησε εν ριπή οφθαλμού τον βαψομαλιά «επιδραστικότερο καθηγητή του πλανήτη» και «ήρθε σε πολιτικού γάμου κοινωνία» με την κυρά Όλγα, έτοιμος για μια ακόμη φορά να ξεπουλήσει, αν απαιτηθεί, τον νικητή και να στείλει μήνυμα στον Πολάκη ότι είναι απέναντι, με ό,τι σημαίνει αυτό στην γλώσσα των συριζαίων.

Στην Κουμουνδούρου εξελίσσεται ήδη μια νέα διάσπαση, η οποία ξεκίνησε από την εκλογική κόντρα, αναβαθμίστηκε με την υποχώρηση Πολάκη «για να μην ξεφτιλιστούμε σε ένα δεύτερο γύρο που δεν θα πήγαιναν στην κάλπη ούτε 20.000 να ψηφίσουν», διευρύνθηκε με την «ιερή συμμαχία» Όλγας-Παππά με τη συνδρομή Σπίρτζη, Ραγκούση απέναντι στον Παύλο και πρόκειται στο επόμενο διάστημα να οδηγήσει στην τελευταία (;) ανθρωποφαγία με επίδικο την ανεμπόδιστη επιστροφή Τσίπρα στον 7ο όροφο, εξέλιξη για την υλοποίηση της οποίας η απομόνωση Πολάκη είναι εκ των ων ουκ άνευ όρος.

Με τούτα και μ΄εκείνα δεν είναι καθόλου περίεργο εκεί κατά την άνοιξη και με το Κίνημα Δημοκρατίας να κερδίζει δημοσκοπικούς πόντους απέναντι στα πτώματα της Κουμουνδούρου ο κ. Πολάκης να ανακαλύψει εκ νέου «την πολιτική δυναμική του Στέφανου Κασσελάκη και την πρωθυπουργίσιμη προσωπικότητα του» και να ροβολήσει κατά τον Ταύρο μπας και δει άσπρη μέρα στις επόμενες εκλογές.

Όσο για τους «μόνιμους» κατοίκους της Κουμουνδούρου, οι εξελίξεις είναι προδιαγεγραμμένες. «Ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε κι ό,τι αρπάξει ο κ@λος μας» μέχρι το καλοκαίρι του 2027. Μετά, «μην τον είδατε, μην τον απαντήσατε τον Κίτσο τον λεβέντη, τον αρχιληστή»…

Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις