Η 30η Νοεμβρίου 2024 ήταν μια ιστορική μέρα για τη Θεσσαλονίκη, καθώς τέθηκε σε λειτουργία το μετρό της πόλης, μετά από πολλές αριστερές... ματσαραγγιές που κράτησαν πάρα πολλά χρόνια!
Το Μετρό Θεσσαλονίκης είναι το πιο προηγμένο στην Ευρώπη και μεταξύ των κορυφαίων παγκοσμίως, γεγονός που αναμφίβολα εμπεριέχει πολιτικά μηνύματα. Από το περασμένο Σάββατο, η Θεσσαλονίκη γίνεται μια πιο σύγχρονη και περισσότερο "πράσινη" πόλη, έχοντας ένα υπόγειο μετρό, που αποτελεί πλέον υπερ-θέαμα παγκοσμίου εμβέλειας!
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Οι εικόνες, αλλά πολύ περισσότερο το... αμόκ των χιλιάδων επισκεπτών του Μετρό Θεσσαλονίκης έχουν μια ξεχωριστή σημειολογία. Από τους... μουσαμάδες του Τσίπρα και του Σπίρτζη, περάσαμε στη... σκληρή πραγματικότητα της λειτουργίας του, η οποία αποτελεί και μια νέα πολιτική αφετηρία.
Το Μετρό Θεσσαλονίκης είναι ένα εντυπωσιακό έργο, το οποίο πιστώνεται στην κυβέρνηση. Ακόμη και αν δεχθούμε ότι οι τσέπες του κόσμου δεν γεμίζουν με... συρμούς, εντούτοις, αποτελεί μια εξαιρετική σημειολογία. Αναμφίβολα, προκάλεσε πολύ... πόνο, κυρίως σε όσους κάποτε ψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ και... ζητωκραύγαζαν για τους... μουσαμάδες του Τσίπρα, αλλά τώρα, βλέπουν... κουβάδες και πλημμυρισμένους σταθμούς σε ένα εν λειτουργία δίκτυο μεταφορών! Η... λύσσα που ένιωσαν πολύ είναι χαρακτηριστική για το πώς αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα, αλλά πολύ περισσότερο για το πώς εννοούν την... πρόοδο, όταν έκαναν τα πάντα για να καθυστερήσει το έργο, ωφελώντας επί της ουσίας τους εργολάβους!
Από την άλλη, υπάρχει μια σημαντική παράμετρος, η οποία έγκειται στο γεγονός ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, έθεσε σε λειτουργία ένα εμβληματικό έργο, μέσα στον σκληρό πυρήνα των κομμάτων που βρίσκονται πιο δεξιά της. Η Ελληνική Λύση, η Νίκη και η Φωνή Λογικής συγκεντρώνουν τα υψηλότερα ποσοστά τους στη Βόρεια Ελλάδα. Σε μεγάλο βαθμό, θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι μέσα σε αυτά τα ποσοστά εμπεριέχεται και η αντίληψη περί αντίδρασης των... Βορείων στο "Κράτος των Αθηνών". Από το Σάββατο, η... φτωχομάνα Θεσσαλονίκη κάνει πιο αισθητή την παρουσία της σε οικονομικό, κοινωνικό, αλλά και πολιτικό επίπεδο.
Ο Μητσοτάκης, με το Μετρό Θεσσαλονίκης "παίζει" πλέον άλλη... μπάλα, μέσα στο "γήπεδο" της "δεξιάς πολυκατοικίας"! Θα θα φτάσει στις εκλογές του 2027 ("την υγειά μας να ΄χουμε", όπως ανέφερε σε συνέντευξη του), ως υποψήφιος της Νέας Δημοκρατίας και χωρίς αλλαγή του εκλογικού νόμου. Ποντάρει σε μια επανασυσπείρωση των δυνάμεων της Νέας Δημοκρατίας, "μιλώντας" με έργα, καταγγέλλοντας τον λαϊκισμό και στηλιτεύοντας τον "πατριωτισμό". Το ΠΑΣΟΚ, παρά την άνοδο του μετά τις εσωκομματικές εκλογές, ως αποτέλεσμα και του "μπαμ" που έχει γίνει στον ΣΥΡΙΖΑ, δεν φαίνεται να απειλεί την κυβέρνηση.
Βασικός στόχος του Μητσοτάκη δεν είναι απλά να επιβεβαιώνει κάθε μέρα την τεράστια διαφορά που έχει σε σχέση με τον Ανδρουλάκη, ως προς την καταλληλότητα για την πρωθυπουργία. Κύριο μέλημα του είναι να "στεγανοποιήσει" τις απώλειες προς τα δεξιά του και κυρίως, μέσα στους επόμενους 30 μήνες έως τις εκλογές του 2027, να επιτύχει την επιστροφή όσο γίνεται περισσότερων από αυτούς που σήμερα έχουν μετακινηθεί στα κόμματα του Βελόπουλου και της Λατινοπούλου. Όσο για το κόμμα της Νίκης, ίσως το 2027 να έχει συμπιεστεί και να μην εισέλθει στη Βουλή, καθώς οι δημοσκοπήσεις τη φέρνουν γύρω στο 3%. Άρα, μετά την "επίθεση" με το Μετρό Θεσσαλονίκης, η κυβέρνηση και ο Μητσοτάκης θέλουν να πάρουν όσο γίνεται μεγαλύτερο μέρος από το ποσοστό της τάξης του 16%-17% που συγκεντρώνουν τα τρία προαναφερόμενα κόμματα, τα οποία βρίσκονται πιο δεξιά από τη Νέα Δημοκρατία.
Ο Μητσοτάκης βλέπει ότι μάλλον το ΠΑΣΟΚ θα "ξεφουσκώσει" και μέχρι το 2027 η Νέα Δημοκρατία θα απορροφήσει ένα τμήμα των οπαδών που την είχαν ψηφίσει το 2023, αλλά σήμερα βρίσκονται στην "γκρίζα ζώνη" ή μετακινήθηκαν προς το κόμμα της Χαριλάου Τρικούπη. Από εκεί, ο Μητσοτάκης πιστεύει ότι θα έχει πολύ σημαντικά οφέλη, ωστόσο, το παιχνίδι παίζεται από τη... δεξιά πλευρά. Εφόσον ο Μητσοτάκης συμπιέσει την Ελληνική Λύση και τη Φωνή Λογικής, τότε έχει τις προϋποθέσεις να οδηγήσει τη ΝΔ σε ποσοστά της τάξης του 35%-36%, βασιζόμενος στον "επαναπατρισμό" ψηφοφόρων κυρίως από τη Βόρειο Ελλάδα, οι οποίοι σήμερα κινούνται πιο δεξιά. Όμως, ένα τέτοιο ποσοστό, μάλλον δεν του δίνει την αυτοδυναμία. Τι θα συμβεί σε μια τέτοια περίπτωση; Μα φυσικά, θα μπει στο παιχνίδι της κυβερνησιμότητας ο Ανδρουλάκης.
Με ήττα του ΠΑΣΟΚ το 2027 και μάλιστα με σημαντική διαφορά, ο Ανδρουλάκης θα μπορούσε να αμφισβητηθεί και πάλι από τους εσωκομματικούς αντιπάλους του. Ωστόσο, θα μπορούσε να διασωθεί, μόνο εφόσον αποδεχόταν μια σύμπραξη με τη ΝΔ για να κυβερνηθεί η χώρα. Μια πιεσμένη ακροδεξιά θα ήταν προς όφελος της Νέας Δημοκρατίας για να αυξήσει τη διαφορά της από το ΠΑΣΟΚ. Μια σημαντική διαφορά της ΝΔ από το δεύτερο ΠΑΣΟΚ, θα φέρει στο τραπέζι τον Ανδρουλάκη, προκειμένου να αναλάβει τις ευθύνες του. Αν δεν θέλει να τις αναλάβει, τότε θα αμφισβητηθεί από τους εσωκομματικούς αντιπάλους του, οι οποίοι όμως μπορούν να τον στηρίξουν, εφόσον φέρει το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, ως συμπλήρωμα στη δύναμη της Νέας Δημοκρατίας...