Τραμπ και Πούτιν ανοίγουν την... όρεξη στην αντιπολίτευση για αποσταθεροποίηση

Ο κόσμος φαίνεται ότι αλλάζει πολύ πιο γρήγορα απ΄ ότι μπορούμε να φανταστούμε, καθώς ο "μπίζνεσμαν" Τραμπ προχωρά σε "σαλαμοποίηση" κρίσιμων γεωγραφικών και οικονομικών ζωνών του πλανήτη, ώστε να είναι πιο εύκολη η διείσδυση του σε αυτές.

Την ίδια στιγμή, ο Πούτιν αναδεικνύεται ισότιμος συνομιλητής του Αμερικανού προέδρου, προωθώντας από κοινού, σχέδιο (συν)εκμετάλλευσης οικονομικών ζωνών, με θεατές την Ευρώπη και την Ουκρανία. Ο Τραμπ δεν αφήνει κανένα περιθώριο σε σχέση με τις επιδιώξεις του σε ολόκληρο τον κόσμο. 

Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης

Τα πάντα μετριούνται σε "μπίζνες", deals, κεφάλαια και κέρδη. Τις τελευταίες ημέρες ο Τραμπ έχει προχωρήσει σε μια σειρά από ενέργειες, για τις οποίες μπορεί να είχε προϊδεάσει προεκλογικά, ωστόσο, κανείς δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι θα τις κάνει πράξη μετεκλογικά και θα τις δρομολογήσει τόσο άμεσα. Πιο συγκεκριμένα:

1. Απαξιώνει τον Ζελένσκι δείχνοντας του την έξοδο από την εξουσία, ικανοποιώντας πλήρως την πιο βασική απαίτηση του Πούτιν. Χθες, τον χαρακτήρισε δημοκρατικό δικτάτορα, τον οποίο δεν υποστηρίζει παρά μόνο το 4% του εκλογικού σώματος. Επί της ουσίας δείχνει στους Ουκρανούς τον δρόμο για την ανατροπή του, έτσι ώστε να έρθει κάποιος που θα είναι... συνεργάσιμος με τον ίδιο και τον Πούτιν για να μοιραστεί η "πίτα" την επόμενη μέρα της λήξης του πολέμου.
2. Ζητεί από τον Ουκρανό Πρόεδρο να πληρώσει το... μάρμαρο για την οικονομική και στρατιωτική βοήθεια που παρείχαν οι Αμερικανοί επί θητείας Μπάιντεν με αντάλλαγμα τις σπάνιες γαίες, ορυκτά καύσιμα κλπ.
3. Ανοίγει δουλειές με τον Πούτιν στην Ουκρανία, μοιράζοντας τον ορυκτό πλούτο που υπάρχει στις κατεχόμενες περιοχές, με τρόπο ανταποδοτικό στο πλαίσιο μιας συμφωνίας δύο καλών... συνεταίρων.
4. Πιστεύει ότι ο Πούτιν, στον οποίο θέλει να μοιάσει, αποτελεί έναν πολύ καλό εταίρο για να κάνουν μαζί "μπίζνες" στον Αρκτικό κύκλο, αξιοποιώντας τον τεράστιο ορυκτό πλούτο, ο οποίος θα αποκαλύπτεται ολοένα και περισσότερο όσο θα λιώνουν οι πάγοι.
5. Απειλεί ευθέως την Ευρώπη μέσω και της επιβολής των δασμών για να αποσπάσει τη Γροιλανδία, η οποία διαθέτει τεράστια αποθέματα ανεκμετάλλευτων πλουτοπαραγωγικών πηγών, όπως φυσικό αέριο και πετρέλαιο.
6. Αγνοεί παντελώς τους Γερμανούς και ευελπιστεί ότι θα "βραχυκυκλώσει" το νέο Καγκελάριο, φέρνοντας τον προ τετελεσμένων στο θέμα της Ουκρανίας. Αυτό σημαίνει ότι η... αντιπαθής Γερμανία θα αποτελέσει για τον Τραμπ ένα εύκολο "θήραμα", καθώς ο Μερτς (αυτός θεωρείται ως ο επικρατέστερος) θα βρεθεί υπό πίεση και άρα θα γίνει πιο ευάλωτος, ενώ ταυτόχρονα θα του κοπεί και ο "αέρας" του ηγεμόνα στη Γηραιά Ήπειρο, όπως είχε γίνει επί Μέρκελ.
7. "Φτύνει" ευθέως την Ευρώπη, κάτι που φάνηκε και στη Σύνοδο του Μονάχου από τις προκλητικές δηλώσεις του αντιπρόεδρου Βανς.
8. Βλέπει με καλό μάτι την άνοδο κομμάτων με αρχηγούς που έχουν τα χαρακτηριστικά του ή τα χαρακτηριστικά του Πούτιν και του Ερντογάν.

Τραμπ και Πούτιν ανοίγουν την όρεξη στα λεγόμενα αντισυστημικά κόμματα, όπως στους επικίνδυνους φασίστες της "Εναλλακτικής για τη Γερμανία", το Λαϊκό Μέτωπο της Λεπέν στη Γαλλία, το ισπανικό Vox, το κόμμα του Βίλντερς στην Ολλανδία. Επί της ουσίας, μόνο ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν είναι εν ο μοναδικός εν ενεργεία "Δούρειος Ίππος" που αποτελεί τον αντι-Τραμπ μέσα στο ευρωπαϊκό συμβούλιο. Πρόκειται για το πλέον ανεπιθύμητο πρόσωπο μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ, όλως τυχαίως, αυτοί που πίνουν... νερό στο όνομα του Πούτιν είναι σε πολύ μεγάλο ποσοστό αυτοί που εξέφρασαν τη χαρά και την ικανοποίηση τους για την εκλογή Τραμπ! Ακροαριστερά, κεντροαριστερά και ακροδεξιά στοιχεία "συναντιούνται" αρμονικά, έστω και δια της... τεθλασμένης, με αυτά τα δύο μοιραία πρόσωπα!

Ο αδίστακτος Τραμπ και ο αρχι-εγκληματίας Πούτιν αποτελούν πηγή έμπνευσης για το σύνολο των αντισυστημικών κομμάτων της Ευρώπης, είτε αυτά ανήκουν στην άκρα δεξιά, είτε στην Αριστερά. Μπορεί τα δύο άκρα να έχουν για παράδειγμα, εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις στο ζήτημα της μετανάστευσης, ωστόσο, η σύμπλευση Τραμπ και Πούτιν φαίνεται ότι... εμπνέει τυχοδιώκτες, λαϊκιστές και αδίστακτους πολιτικάντηδες, οι οποίοι κατατάσσονται στους "σαμποτέρ" της ευρωπαϊκής ιδέας. Αποτελούν τους χρήσιμους "ηλίθιους" που προκαλούν αντάρα, αδιαφορώντας αν με την ηλιθιότητα τους θα προκαλέσουν κακό και στον ίδιο τους τον εαυτό. Βέβαια, όταν προκαλούν ζημιά, την... καταπίνουν και ψάχνουν να βρουν δικαιολογίες αλλού, για την... πατάτα που έκαναν! Ας είναι...

Ποιοι παίζουν τα... ρέστα τους για την πτώση της κυβέρνησης με φόντο τον Δεκέμβριο του 2008! 

Τα "τακίμια" Τραμπ και Πούτιν φαίνεται ότι αποτελούν τη μοναδική ευκαιρία που έχουν τα κόμματα της εγχώριας αντιπολίτευσης για να προκαλέσουν αναταραχή στη χώρα, στοχεύοντας στην πτώση της κυβέρνησης, χρησιμοποιώντας το "ζάρι" των Τεμπών.

Ειρήσθω εν παρόδω, κανένα από τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν συντονίστηκε με την κυβέρνηση στον κοινό ευρωπαϊκό στόχο για τη στήριξη της Ουκρανίας. Ανεξαιρέτως όλα τα κόμματα, δεν είχαν ποτέ καθαρή θέση για το θέμα, υπηρετώντας επί της ουσίας τα συμφέροντα του απομονωμένου και αιμοσταγούς Πούτιν. Δεν έχουμε αποδείξεις σχετικά με την... ιδιαίτερη σχέση των κομμάτων της αντιπολίτευσης με τη Μόσχα, ωστόσο, η ζωή έχει δείξει ότι τέτοιες... αγάπες συνοδεύονται και από... δωράκια!

Εσχάτως, μπήκε στην εξίσωση και ο Τραμπ κινητοποιώντας το δεξιό μπλοκ του εγχώριου πολιτικού συστήματος, το οποίο, επίσης ταυτίστηκε με τον Πούτιν κατά το προηγούμενο διάστημα. Κανένα μα κανένα κόμμα δεν βγήκε ποτέ να ταχθεί υπέρ της κοινής γραμμής των Ευρωπαίων στο θέμα της Ουκρανίας, δεν βγήκε να καταγγείλει τα εγκλήματα του Πούτιν και δεν ανέδειξε τη ζημία που προκλήθηκε στην παγκόσμια οικονομία (άρα και την ελληνική) με την εκτίναξη της τιμής του φυσικού αερίου, του ηλεκτρικού ρεύματος, της ακρίβειας και των επιτοκίων. Η κρίση ακρίβειας στην Ευρώπη αποτυπώθηκε σε μεγάλο βαθμό στις Ευρωεκλογές, αλλά ο στόχος του Πούτιν για μπαχαλοποίηση της Ευρώπης δεν πέρασε. Όμως, με την έλευση του Τραμπ, τα πράγματα δεν έχουν πάρει ευχάριστη τροπή, οπότε και ο Πούτιν παραμένει... ζεστός και με την προσδοκία ότι ο βασικός του αντίπαλος, η Ευρώπη, θα αποδυναμωθεί μέσω των κινήσεων του Τραμπ.

Από τα γεγονότα των τελευταίων ετών προκύπτει ξεκάθαρα ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη ήταν η μόνη που συντάχθηκε με τους Ευρωπαίους και τους Αμερικανούς στη λήψη των αποφάσεων για τη στήριξη της Ουκρανίας. Όλοι οι πολιτικοί του αντίπαλοι έκαναν... αβαβά την εισβολή του Πούτιν, επιβεβαιώνοντας ότι τάσσονται με το μέρος του. Όποιος βρει ένα κόμμα της αντιπολίτευσης που βγήκε μπροστά δυναμικά και ξεκάθαρα για να καταγγείλει τον Πούτιν, υποστηρίζοντας ταυτόχρονα την Ουκρανία, είμαστε πολύ πρόθυμοι για να το... βραβεύσουμε! Μάταιος κόπος! Δεν υπάρχει κανένα! Ακόμη και το ΠΑΣΟΚ κινήθηκε στη γραμμή "ναι μεν, αλλά"...

Έτσι όπως έχει διαμορφωθεί το νέο σκηνικό σε παγκόσμιο επίπεδο, με την Ευρώπη να... ψάχνεται και τον Τραμπ με τον Πούτιν να κόβουν... φέτες τον χάρτη και να ονειρεύονται "μπίζνες", είναι φυσικό και επόμενο να δημιουργείται πολύ γόνιμο έδαφος για τους εσωτερικούς εχθρούς της χώρας, ώστε να υπονομεύσουν την κυβέρνηση και εν τέλει να αποσταθεροποιήσουν την πορεία της οικονομίας, η οποία, αποτελεί παγκόσμιο success story. Το "εργαλείο" είναι η υπόθεση των Τεμπών.

Πολιτικά ναυάγια, άχρηστοι πολιτικάντηδες και τυχοδιώκτες συντάσσονται με τον βούρκο του διαδικτύου, υιοθετώντας τη γραμμή της χυδαιότητας και της τοξικότητας. Δεν ζητούν εκλογές, αλλά επιδιώκουν τη φυγή Μητσοτάκη. Γιατί αν γίνουν εκλογές, το πρόβλημα την επόμενη μέρα θα το έχουν τα κόμματα της μείζονος αντιπολίτευσης, όπως ακριβώς συνέβη μετά τις Ευρωεκλογές. Ποντάρουν στο γεγονός ότι αυτή τη στιγμή η Ευρώπη είναι με την πλάτη στον τοίχο και η Ελλάδα δεν έχει την ξεκάθαρη στήριξη που είχε επί των ημερών Μπάιντεν.

Όλοι οι πολιτικοί αντίπαλοι του Μητσοτάκη, θεωρούν ότι η στιγμή αυτή αποτελεί το καλύτερο timing, έτσι ώστε μέσα από ψέματα και χυδαιότητες για την υπόθεση των Τεμπών, να προκληθεί αναταραχή. Πιστεύουν ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι πιο αδύναμη, λόγω και της αλλαγής των διεθνών συσχετισμών και ειδικότερα λόγω της πολιτικής αλλαγής στις ΗΠΑ. Αν δεν υπάρχουν κάποια κέντρα του εξωτερικού που συντονίζουν αυτή την προσπάθεια αποσταθεροποίησης, σίγουρα, πρόκειται για μια τελευταία "ζαριά" όλων των κομμάτων που βρίσκονται από τη δεύτερη θέση και κάτω στις δημοσκοπήσεις!

Όμως, ποια είναι η ευχή για όλους αυτούς τους υπονομευτές των επιτυχιών της χώρας τα τελευταία 5,5 χρόνια; Μα φυσικά, η επανάληψη ενός σκηνικού ανάλογου με αυτό που επικράτησε τον Δεκέμβριο του 2008, μετά τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου. Γιατί δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να ρίξουν τον Μητσοτάκη, πλην της πρόκλησης ανώμαλων καταστάσεων στη χώρα. Φανταζόμαστε ότι οι αρμόδιες κρατικές αρχές ασφαλείας θα λάβουν τα μέτρα τους γιατί τα επόμενα εικοσιτετράωρα και κυρίως η επόμενη Παρασκευή κρύβουν πάρα πολλές... παγίδες. Ενδεχομένως, να κρύβουν και τις απαντήσεις για το πού το πάνε τα κόμματα της αντιπολίτευσης μετά από τον οχετό ύβρεων, ψεμάτων, συκοφαντιών και τοξικότητας που έχουν εξαπολύσει...

Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις