Η παρουσία και η παρέμβαση του Χρήστου Ράμμου στο πρόσφατο συνέδριο για τις Ανεξάρτητες Αρχές ήρθε να θυμίσει για μία ακόμη φορά ότι ο πρόεδρος της ΑΔΑΕ κάθε άλλο παρά ως επικεφαλής «Ανεξάρτητης Αρχής» συμπεριφέρεται. Ο ίδιος φαίνεται να έχει προ πολλού λησμονήσει ότι επελέγη σε αυτή τη θέση από τη Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής, άρα με την ελάχιστη διακομματική συναίνεση. Και, αντιθέτως, φαίνεται να απολαμβάνει τους διθυράμβους από στελέχη της αντιπολίτευσης και δη του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και από δημοσιογράφους ή έντυπα που έχουν προ πολλού λησμονήσει επίσης την αμεροληψία και την ανεξαρτησία τους και όμως ασκούν διαρκώς κριτική στην κυβέρνηση ή και άλλους συναδέλφους και έντυπα περί «ελευθερίας του Τύπου».

Οπως και σε άλλες περιπτώσεις λοιπόν, με πιο πρόσφατη αυτή της κατάθεσής του στην επιτροπή LIBE του Ευρωκοινοβουλίου, ο κ. Ράμμος στο συνέδριο αυτό μίλησε περισσότερο ως εκπρόσωπος της αξιωματικής αντιπολίτευσης παρά ως πρόεδρος μιας Ανεξάρτητης Αρχής. Αφορμή ασφαλώς είναι η υπόθεση των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων, για την οποία ο πρόεδρος της ΑΔΑΕ έχει αποφασίσει να αντιπολιτευτεί ο ίδιος την κυβέρνηση και να αφήσει σε δεύτερο πλάνο τον Στέφανο Κασσελάκη και τον Νίκο Ανδρουλάκη – με τον πρώτο συμπτωματικά να ξεκινά σήμερα κύκλο επαφών με τους προέδρους των Ανεξάρτητων Αρχών και να πιάνει το νήμα από εκεί όπου το άφησε ο κ. Ανδρουλάκης, επιβεβαιώνοντας αυτό που ψιθυρίζεται το τελευταίο διάστημα στα πολιτικά πηγαδάκια: ότι ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ επιχειρούν προσέγγιση με αφορμή την υπόθεση των παρακολουθήσεων.

Σε κάθε του δημόσια ή μη εμφάνιση, ο κ. Ράμμος επικαλείται την «καραμέλα» των παρεμβάσεων και πιέσεων από την κυβέρνηση, ενώ ασκεί κριτική στη Δικαιοσύνη για το γεγονός ότι –σύμφωνα με τον ίδιο– επί 18 μήνες δεν έχουν ασκηθεί διώξεις για τη συγκεκριμένη υπόθεση. Κριτική η οποία εμμέσως πλην σαφώς ισοδυναμεί με υπόδειξη, προφανώς, προς τους δικαστικούς λειτουργούς που διερευνούν την υπόθεση για να προχωρήσουν σε μια τέτοια κίνηση. Παράλληλα, θεωρεί παρέμβαση και «δίωξη» το γεγονός ότι στελέχη της ΑΔΑΕ έχουν κληθεί να καταθέσουν ως ύποπτοι για διαρροές προς τα ΜΜΕ στοιχείων της έρευνας για τις παρακολουθήσεις που βρισκόταν τότε σε εξέλιξη. Μόνο που τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους, καθώς τα ίδια έντυπα που αποθεώνουν τον κ. Ράμμο κυκλοφορούσαν και κυκλοφορούν με στοιχεία της έρευνας, ενώ ένα από τα φερόμενα θύματα των παρακολουθήσεων, ο δημοσιογράφος Θανάσης Κουκάκης, πολλάκις έχει επικαλεστεί στοιχεία που θα μπορούσαν να βρίσκονται πράγματι στα χέρια του μόνο με αυτόν τον τρόπο…

Το προεκλογικό φλερτ

Ουδείς μπορεί να γνωρίζει επίσης εάν πράγματι ευσταθούν οι δημοσιογραφικές πληροφορίες ότι ο κ. Ράμμος προεκλογικά φλερτάρισε με την Κουμουνδούρου και το ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ουδείς επίσης μπορεί να αποκλείσει αυτό το ενδεχόμενο, ιδιαίτερα εάν κρίνει από τη συμπεριφορά και τη στάση του. Η προσπάθεια άλλωστε του Αλέξη Τσίπρα να εργαλειοποιήσει την ΑΔΑΕ και γενικότερα τις Ανεξάρτητες Αρχές, προβάλλοντας την υπόθεση των παρακολουθήσεων για να «χτυπήσει» την κυβέρνηση, ύστερα μάλιστα από «επιλεκτική» ενημέρωση που του παρείχε ο κ. Ράμμος, μαρτυρά και αυτή ότι υπήρχε τουλάχιστον μια υπόγεια σύνδεση που πιθανότατα συνεχίζει να υπάρχει και σήμερα, δεδομένης της έντονης αντίδρασης του προέδρου της Αρχής και τους ισχυρισμούς του περί «κυβερνητικών μεθοδεύσεων» για την αντικατάσταση των μελών της ΑΔΑΕ που είχε λήξει προ πολλού η θητεία τους – αντίδραση την οποία έσπευσαν να υιοθετήσουν ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ στη λογική της προσέγγισής τους με αφορμή την εν λόγω υπόθεση.

Δεν θα πρέπει να λησμονούμε επίσης και το γεγονός ότι ο κ. Ράμμος είναι ένας από τους τρεις ανώτατους δικαστικούς που έχουν προσφύγει στο Ελεγκτικό Συνέδριο ζητώντας την αναδρομική αύξηση των (συντάξιμων) αποδοχών τους και, βεβαίως, δικαιώθηκαν. Οπως ακριβώς γινόταν και στο –προ κρίσης και Μνημονίων– παρελθόν με τις προσφυγές συνταξιούχων δικαστικών και τις αποφάσεις του Μισθοδικείου που συμπαρέσυραν προς τα πάνω και τις αποδοχές των εν ενεργεία και των συνταξιούχων βουλευτών, αλλά κυρίως των δικαστικών και των προέδρων των Ανεξάρτητων Αρχών – όλως τυχαίως προφανώς…

Με πληροφορίες από το Μανιφέστο