Η μοναξιά είναι μία κατάσταση που οι περισσότεροι από εμάς φοβόμαστε. Στην πραγματικότητα, όμως, οι άνθρωποι που επιλέγουν να επενδύσουν περισσότερο χρόνο με τους εαυτούς τους, μειώνουν το άγχος και τους κινδύνους της κατάθλιψης, κάνοντας δημιουργικές δραστηριότητες.
Πιο συγκεκριμένα, μία έρευνα από το Πανεπιστήμιο Buffalo εξηγεί πως η μοναξιά «από επιλογή» μπορεί να βελτιώσει την ψυχική μας υγεία, ενισχύοντας τη δημιουργικότητα μας.
Η δημιουργικότητα μειώνει το άγχος μας, βοηθώντας μας να φτάσουμε σε μια «κατάσταση ροής», στην οποία ο εγκέφαλος λειτουργεί με βέλτιστη αποτελεσματικότητα, απελευθερώνοντας ντοπαμίνη για να μας ανταμείψει τόσο για τη δημιουργία όσο και για την επίλυση προβλημάτων που προκύπτουν κατά τη διάρκεια της διαδικασίας.
Φυσικά, όπως έχει αποδειχθεί , το μειωμένο στρες συνδέεται με καλύτερη καρδιακή υγεία και μειωμένο κίνδυνο άνοιας.
Οι μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα αποδεικνύουν ότι οι κοινωνικές μας συναναστροφές διαδραματίζουν «κεντρικό ρόλο» τόσο στην ψυχική όσο και στη σωματική υγεία, άλλα ένας χώρος γεμάτο ανθρώπους δεν είναι, πάντα το πιο ευνοϊκό περιβάλλον για δημιουργικές δραστηριότητες.
Οι συμμετέχοντες στη μελέτη του Πανεπιστημίου Buffalo που επέλεξαν να περάσουν μόνοι τους, κάποιο χρόνο με τον εαυτό τους, ήταν πιο δημιουργικοί από άλλους.
Αναμφισβήτητα, ο καθένας χρειάζεται ένα διάλειμμα από τη φασαρία των δημόσιων χώρων, αλλά παρ' όλα αυτά οι έρευνες δεν ήταν επαρκείς για να οφέλη της μοναξιάς.
Πως πραγματοποιήθηκε η μελέτη
Η μελέτη του Πανεπιστημίου Buffalo εξέτασε περίπου 300 άτομα που δήλωσαν ότι η ιδιωτικότητά τους ήταν σημαντική γι' αυτούς.
Οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να απαντήσουν γιατί τους άρεσε η μοναξιά και πώς συνήθιζαν να περνούν την ώρα τους, όταν ήταν μόνοι τους.
Αυτοί που αισθανόντουσαν φοβισμένοι όταν βρισκόντουσαν με άλλους ανθρώπους και ήταν πιο κοινωνικά απομονωμένοι είχαν την τάση να κάνουν λιγότερη παραγωγική χρήση του χρόνου τους.
Αντίθετα οι συμμετέχοντες που επέλεγαν τη μοναξιά, είχαν πιο δημιουργικές αναζητήσεις σε σχέση με τους πρώτους.
Η επικεφαλής της μελέτης, Dr. Julie Bowker, αναφέρει χαρακτηριστικά:
«Όταν οι άνθρωποι σκέφτονται για το κόστος που συνδέεται με την κοινωνική απομόνωση, πολλές φορές υιοθετούν μια αναπτυξιακή αντίληψη».
Η αντικοινωνική συμπεριφορά περιλαμβάνει την αποφυγή της κοινωνικής επαφής και μπορεί να εξελιχθεί σε πιο ανησυχητικές συνήθειες όπως το ψέμα και η βία.
Η ίδια προσθέτει:
«Τα ντροπαλά και αντικοινωνικά άτομα μπορεί να μην μπορούν να αξιοποιήσουν το χρόνο τους με τον εαυτό τους παραγωγικά, ίσως επειδή αποσπούνται από τις αρνητικές τους σκέψεις και τους φόβους τους».
Αντ 'αυτού, οι πιο «αδιάφοροι» άνθρωποι «είναι σε θέση να σκέφτονται δημιουργικά και να αναπτύσσουν νέες ιδέες - όπως ένας καλλιτέχνης σε ένα στούντιο ή ο ακαδημαϊκός στο γραφείο του».