H μεγάλη παγίδα που στήνουν ΗΠΑ και Ισραήλ στους Τούρκους στη Συρία

Πέρασε η πρώτη εβδομάδα από την ιστορική ανατροπή του Άσαντ στη Συρία και σιγά σιγά αρχίζει να σχηματοποιείται ένα μέρος της νέας τάξης πραγμάτων.
Με κοινό παρονομαστή την αμφιβολία για το τι... μέρος του λόγου είναι οι "επαναστάτες" που ανέτρεψαν το αιμοσταγές καθεστώς της οικογένειας Άσαντ, οι ισχυροί "παίκτες" διαμορφώνουν το πλάνο της επόμενης μέρας. 

Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης

Φαινομενικά, η Τουρκία έχει ανεβάσει τις "μετοχές" της και διεκδικεί ρόλο την επόμενη μέρα της Συρίας, με κύριο στόχο να χρησιμοποιήσει τους "επαναστάτες" για να προκαλέσει καίρια χτυπήματα στους Κούρδους. Ο Ερντογάν μπορεί να κερδίσει μεγάλο μερίδιο στην ανοικοδόμηση της Συρίας μέσω των τουρκικών κατασκευαστικών εταιρειών, ωστόσο, θα αντιμετωπίσει μεγάλες δυσκολίες στον αγώνα κατά των Κούρδων, καθώς ΗΠΑ και Ισραήλ, δεν είναι διατεθειμένοι να τους αφήσουν στην... τύχη τους.

Η φυγή των ρωσικών δυνάμεων από τη Συρία ανοίγει τον δρόμο για τη διεύρυνση της επιρροής των Αμερικανών στην ευρύτερη περιοχή. Όπου υπήρχαν Ρώσοι και Ιρανοί, τώρα θα υπάρχουν Αμερικανοί, εκτός αν ο Τραμπ, αποφασίσει να... αυτοκτονήσει στη Συρία! Αμερικανοί και Ισραηλινοί ισοπεδώνουν υποδομές του καθεστώτος Άσαντ, προκειμένου οι "επαναστάτες" να μη... διανοηθούν καν, ότι θα μπορούσαν να βρουν έτοιμα όπλα για να χτυπήσουν το Ισραήλ. Στο πλαίσιο αυτό, εντάσσεται και η στρατιωτική δραστηριότητα των Ισραηλινών, οι οποίοι έχουν εξουδετερώσει το 80% της στρατιωτικής υποδομής της Συρίας. Έτσι, οι "επαναστάτες" χωρίς ισχυρά όπλα και επιμελητεία δεν θα μπορούν να αποτελέσουν μελλοντική απειλή για το Ισραήλ.

Ο αφοπλισμός των νέων πολιτικών "αφεντικών" της Συρίας, φέρνει σε δύσκολη θέση την Τουρκία, η οποία, θα συνεχίσει να τους εξοπλίζει για να χτυπήσουν τους Κούρδους, ωστόσο, το πάνω χέρι στην περιοχή έχουν οι Αμερικανοί, οι οποίοι περιμένουν θετικά δείγματα γραφής από τον επικεφαλής της "επανάστασης" Τσολάνι, προκειμένου να σβήσουν το όνομα του από τη λίστα των καταζητούμενων. 

Τα νέα "αφεντικά" πρέπει να είναι υπάκουα και να μην... ξύνουν πληγές με τους Κούρδους. Οι ΗΠΑ με τη διεύρυνση της επιρροής τους θα αποτελέσουν ένα ισχυρό στήριγμα για τους τελευταίους, οι οποίοι έχουν επιφέρει καίριο πλήγμα στους τρομοκράτες του Ισλαμικού Χαλιφάτου.

Στις ΗΠΑ, οι Ρεπουμπλικάνοι έχουν ως κύριο στόχο την ίδρυση κουρδικού κράτους, κάτι που φυσικά, θα δοκιμάσει και τη σχέση του Τραμπ με τον Ερντογάν. Οι Ιρανοί είναι εκτός του παιχνιδιού, οπότε έχει τελειώσει και οι Χεσμπολάχ η οποία πλέον, δεν μπορεί να προκαλέσει ουσιαστική φθορά στις ισραηλινές δυνάμεις. Έτσι, το Ισραήλ, στην προσπάθεια του να αποτρέψει τη συσσώρευση στρατιωτικής ισχύος στο νέο καθεστώς της Συρίας, ουσιαστικά θα λειτουργήσει συμπληρωματικά στα σχέδια των Αμερικανών για τη συνεχή στήριξη προς τους Κούρδους, ώστε να μην πάρουν ανάσα οι φανατικοί του Ισλαμικού Κράτους, αλλά και οι διάδοχοι του Άσαντ.

Θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον το σκληρό πόκερ που θα δούμε να παίζεται από δω και πέρα, ιδίως μετά τη φυγή των Ρώσων και την περιθωριοποίηση του Ιράν. ΗΠΑ και Ισραήλ έχουν κάθε συμφέρον να στηρίξουν τους Κούρδους ως αντίπαλο δέος στους φανατικούς μουσουλμάνους. Αυτό είναι κάτι που σίγουρα δεν θα αρέσει στην Τουρκία, οπότε, μπορεί να μας πάρει πολύ χρόνο η εξομάλυνση της κατάστασης στην ευρύτερη περιοχή...

Η πολιτική αστάθεια στη Γαλλία "θολώνει" τη λάμψη του γαλλογερμανικού άξονα

Τελευταία ελπίδα για τον Μακρόν στη Γαλλία, αποτελεί η συγκρότηση κυβέρνησης από τον κεντρώο Φρανσουά Μπαϊρού, ο οποίος καλείται να φέρει προς ψήφιση τον προϋπολογισμό του 2025, ο οποίος, δεν μπορεί να έχει ουσιαστικές διαφορές από το σχέδιο που έφερε πρόσφατα ο τέως πρωθυπουργός, Μισέλ Μπαρνιέ.

Η εικόνα του Μακρόν είναι προφανές ότι έχει φθαρεί, αλλά ο ίδιος επιμένει ότι θα δώσει τη μάχη του έως το 2027, σε μια παρτίδα σκληρού πόκερ, απέναντι στους ακροδεξιούς της Λεπέν και τους Αριστερούς του Μελανσόν. 

Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος, έως τη διενέργεια των εκλογών στη Γερμανία, να δούμε τη Γαλλία να σέρνεται, οπότε και η ζημιά για την Ευρωζώνη να μεγαλώνει. Ο Γερμανογαλλικός ή Γαλλογερμανικός Άξονας δεν διανύει και τις καλύτερες μέρες του και είναι προφανές ότι αν σε μία από τις δύο χώρες, υπάρχει αστάθεια, τότε αυτό το πληρώνει ολόκληρη η Ευρώπη. Επιπλέον, δεν είναι και τόσο... ρόδινα τα πράγματα στην Ιταλία, ενώ προβλήματα αντιμετωπίζουν οι κυβερνήσεις και σε Ολλανδία, Ισπανία και άλλες χώρες.

Η υποβάθμιση του αξιόχρεου της Γαλλίας από τον οίκο Moody's την περασμένη Παρασκευή δεν είναι καθόλου καλό νέο για την Ευρωζώνη. Επιπλέον, δεν είναι και το καλύτερο πράγμα στον κόσμο, να δανείζεται η Ελλάδα φθηνότερα από τη Γαλλία στα δεκαετή ομόλογα, όπως και από τη Γερμανία στα διετή και πενταετή!!! Κάπου εδώ, ισχύει η γνωστή φράση "τα ύστερα του κόσμου"! Ο χειρότερος "μαθητής" προ δεκαετίας, έχει βάλει τα... γυαλιά σε αυτούς που κουνούσαν το δάκτυλο, οι οποίοι, τώρα, πονάνε και... βογκάνε!

Σταδιακή αντιστροφή της κατάστασης θα σημειωθεί εφόσον η Γερμανία αποκτήσει κυβέρνηση, υπό τον Χριστιανοδημοκράτη Μερτς, κάτι που ίσως λειτουργήσει ενισχυτικά για μια λειτουργική κυβέρνηση στη Γαλλία. 

Το μόνο σίγουρο είναι ότι μέχρι να φτάσουμε σε αυτό το επίπεδο, η Ελλάδα θα έχει κάθε δικαίωμα να κουνάει όλα τα... δάκτυλα στη Γερμανία και τη Γαλλία! Όποιος πίστευε κάτι τέτοιο πριν μερικά χρόνια, θα τον εξασφάλιζαν μονόκλινο δωμάτιο στο Δαφνί! 

Η Ελλάδα μπορεί να έχει κάνει άλματα βελτίωσης, ωστόσο, αυτό που πρέπει να μας ενδιαφέρει περισσότερο είναι η ισορροπία και η υγεία του Γερμανογαλλικού άξονα. Όταν οι δύο βασικοί "παίκτες" νοσούν βαριά, αυτό δεν είναι καθόλου καλό για τις υπόλοιπες χώρες και ιδίως για την Ελλάδα...

Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις