Ο Εμανουέλ Μακρόν εξελέγη χθες Κυριακή πρόεδρος της Γαλλίας, κερδίζοντας καθαρά την υποψήφια της ακροδεξιάς Μαρίν Λεπέν σε έναν δεύτερο γύρο που σημαδεύτηκε από την υψηλή αποχή· όμως ο νεαρός πολιτικός που κατέγραψε μια άνοδο-αστραπή στην ηγεσία της χώρας καλείται να αντιμετωπίσει πολλές προκλήσεις, αρχίζοντας με την εξασφάλιση της πλειοψηφίας στη γαλλική εθνοσυνέλευση.
Έπειτα από μια προεκλογική εκστρατεία γεμάτη απρόοπτα και ανατροπές, ο κεντρώος υποψήφιος, στα 39 του χρόνια, θα γίνει ο όγδοος πρόεδρος της πέμπτης γαλλικής δημοκρατίας, ο νεότερος στην ιστορία της χώρας, αφού συγκέντρωσε το 66,01% των ψήφων έναντι 33,99% της Λεπέν, σύμφωνα με τα σχεδόν τελικά αποτελέσματα που έδωσε στη δημοσιότητα το υπουργείο Εσωτερικών της Γαλλίας σήμερα στις 02:40 (ώρα Ελλάδας).
Λίγη ώρα αφότου έγινε σαφές το αποτέλεσμα της αναμέτρησης, ο Μακρόν πήγε να μιλήσει σε χιλιάδες υποστηρικτές του, από 20.000 ως 40.000 κατά πηγές στο περιβάλλον του, μπροστά στην πυραμίδα του Λούβρου, βαδίζοντας μόνος στην αυλή του άλλοτε βασιλικού παλατιού υπό τους ήχους της Ωδής στη Χαρά του Μπετόβεν, του ύμνου της ΕΕ.
Μπροστά σε μια θάλασσα σημαιών της Γαλλίας, ο υποψήφιος ευχαρίστησε όλους όσοι των ψήφισαν, συμπεριλαμβανομένων και όσων δεν συμμερίζονται την πολιτική του ιδεολογία, αναγνωρίζοντας ότι χθες δεν έλαβε μια «εν λευκώ επιταγή» από τους Γάλλους και δεσμευόμενος ότι θα κάνει «τα πάντα» ώστε οι εκλογείς να μην έχουν πλέον «κανέναν λόγο να ψηφίσουν τα άκρα».
«Θα δώσω μάχη με όλες μου τις δυνάμεις εναντίον των διχασμών που μας υπονομεύουν», υποσχέθηκε ο πρώην τραπεζίτης, που διαβεβαίωσε ότι αντιλαμβάνεται την «οργή», τη «σύγχυση», τις «πεποιθήσεις» αυτών που ψήφισαν την υποψήφια του FN.
Ο Εμανουέλ Μακρόν στάθηκε στο ότι η έκβαση των προεδρικών εκλογών είναι κάτι «χωρίς προηγούμενο», κάτι που «όλοι μου έλεγαν ότι ήταν αδύνατον», λίγη ώρα πριν η σύζυγός του Μπριζίτ, 24 χρόνια μεγαλύτερή του, ανέβει στο βήμα δακρυσμένη, υπό τις επευφημίες του πλήθους.
Έξι εβδομάδες πριν από τις βουλευτικές εκλογές (την 11η και τη 18η Ιουνίου), ο πρώην υπουργός Οικονομίας (2014-2016) του απερχόμενου σοσιαλιστή προέδρου Φρανσουά Ολάντ κάλεσε τους υποστηρικτές του να κινητοποιηθούν και τους ψηφοφόρους να του δώσουν «μια αληθινή, ισχυρή πλειοψηφία της αλλαγής».
Ο Μακρόν θα βρεθεί αντιμέτωπος με μεγάλες προκλήσεις - την ενδημική ανεργία (10%), την απειλή της τρομοκρατίας, την αποδυνάμωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η αντίπαλός του, που υπέστη βαριά ήττα, παρά την επιθετική εκστρατεία της εναντίον της μετανάστευσης, του ευρώ, της παγκοσμιοποίησης και της ΕΕ, εξέφρασε μολαταύτα ικανοποίηση για το «ιστορικό» αποτέλεσμα του κόμματός της, που κατ' αυτήν αποτελεί πλέον την «μεγαλύτερη δύναμη της αντιπολίτευσης» στη Γαλλία.
Η Λεπέν, αυτοπροβαλλόμενη ως η «υποψήφια του λαού», αποπειράθηκε να καβαλήσει το κύμα που έφερε τον Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο και οδήγησε στην έξοδο του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση, χωρίς όμως να κερδίσει το δικό της στοίχημα.
Η νίκη του Μακρόν έγινε δεκτή με ικανοποίηση από πολλούς ευρωπαίους ηγέτες που ανησυχούν για την άνοδο των εθνικιστών στη Γηραιά Ήπειρο, ανάμεσά τους τη γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ, την πρωθυπουργό της Βρετανίας Τερέζα Μέι, τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ.
Ο αμερικανός πρόεδρος Τραμπ απηύθυνε μέσω Twitter τα συγχαρητήριά του στον Μακρόν για τη «μεγάλη του νίκη».
Το ευρώ κατέγραψε άνοδο στις αγορές συναλλάγματος στην Ασία μετά τη νίκη Μακρόν, φθάνοντας σε υψηλό εξαμήνου πριν υποχωρήσει ξανά.
Ο επίλογος μιας προεκλογικής εκστρατείας κατά την οποία τα απρόοπτα και οι ανατροπές καταγράφονταν με καταιγιστικούς ρυθμούς γράφτηκε με τη νίκη του υποψήφιου που αυτοπεριγράφεται ως «προοδευτικός» υπό τους ήχους των κλάξον στα Ηλύσια καθώς οι υποστηρικτές του πανηγύριζαν και τις αποδοκιμασίες των υποστηρικτών της Λεπέν.
Στο Παρίσι, την κοσμοπολίτικη πρωτεύουσα της Γαλλίας, ο Μακρόν επικράτησε με σχεδόν το 90% των ψήφων.
Ωστόσο πολλές «αντικαπιταλιστικές» διαδηλώσεις, που σημαδεύτηκαν κι από επεισόδια, καταγράφηκαν σε πολλές γαλλικές εκλογές. «Μακρόν άδειασέ μας τη γωνιά, αντίσταση και δολιοφθορά» ("Macron dégage, résistance et sabotage"), φώναζαν διαδηλωτές στη Νάντη, στη δυτική Γαλλία.
Με δεδομένη την αποχή (24,95%) και τα λευκά και τα άκυρα (κάτι παραπάνω από 4 εκατομμύρια), πάνω από ένας στους τρεις Γάλλους στην πραγματικότητα αρνήθηκε να επιλέξει την Κυριακή μεταξύ του Μακρόν και της Λεπέν, αριθμός χωρίς ιστορικό προηγούμενο.
Ο Μακρόν, που θέλει να «κατευνάσει τους φόβους» και να ξαναφέρει «αισιοδοξία» στους πολίτες θα αναζητήσει πλέον μια πλειοψηφία για να κυβερνήσει και να εφαρμόσει το πρόγραμμά του, από την ευρεία μεταρρύθμιση των εργασιακών σχέσεων ως τη μείωση των δημοσίων δαπανών και την ενίσχυση των γαλλογερμανικών σχέσεων.
Η Λεπέν από την άλλη υποσχέθηκε μια «πολιτική ανασύνθεση μεγάλου εύρους» στο κόμμα της.
Η Λεπέν συγκέντρωσε πάνω από 10,5 εκατομμύρια ψήφους, ξεπερνώντας κατά πολύ το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου (7,7 εκατ.), αντίθετα με τον πατέρα της, τον Ζαν-Μαρί Λεπέν, που ελάχιστα είχε αυξήσει το ποσοστό του στον δεύτερο γύρο όταν βρέθηκε αντιμέτωπος με τον Ζακ Σιράκ το 2002.
Τα δύο παραδοσιακά μεγάλα κόμματα της Γαλλίας, οι Σοσιαλιστές και οι Ρεπουμπλικάνοι, που αποκλείστηκαν ήδη από τον πρώτο γύρο, θα προσπαθήσουν όμως να πάρουν τη ρεβάνς στις βουλευτικές εκλογές.
Ο επικεφαλής της ριζοσπαστικής αριστεράς Ζαν-Λικ Μελανσόν (19,58% των ψήφων στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών) καλεί εξάλλου τους Γάλλους να ενωθούν γύρω του για να αντισταθούν στον «νέο μονάρχη-πρόεδρο».
Ο πρώην τραπεζίτης Μακρόν, ο οποίος παραιτήθηκε τον Αύγουστο του 2016 από την κυβέρνηση των Σοσιαλιστών για να διεκδικήσει την εκλογή του στην προεδρία, θα γίνει σε λίγες ημέρες ο νεότερος πρόεδρος στην ιστορία της Γαλλίας— ο Λουδοβίκος Ναπολέων Βοναπάρτης (μετέπειτα αυτοκράτορας) έγινε πρόεδρος στα 40 του, το 1848—κι ένας από τους νεότερους αρχηγούς κρατών στον κόσμο.
Θα αναλάβει την εξουσία για πέντε χρόνια σε μια από τις μεγάλες δυνάμεις, η οποία διαθέτει πυρηνικό οπλοστάσιο, είναι κράτος-μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και μια από τις βασικές μηχανές της ΕΕ.
Ο Μακρόν θα συμμετάσχει, στο πλευρό του απερχόμενου προέδρου Φρανσουά Ολάντ, στην επίσημη τελετή μνήμης της συνθηκολόγησης της ναζιστικής Γερμανίας την 8η Μαΐου 1945, έγινε γνωστό χθες βράδυ από τη γαλλική προεδρία. Κατόπιν θα αρχίσει να εργάζεται για να σχηματίσει κυβέρνηση. Θα αναλάβει την εξουσία ως τη 14η Μαΐου το αργότερο.
Η εκλογή του κεντρώου φιλοευρωπαίου Εμανουέλ Μακρόν στην προεδρία της Γαλλίας χθες, η επικράτησή του επί της υποψήφιας της άκρας δεξιάς Μαρίν Λεπέν, χαρακτηρίστηκε μια ήττα του λαϊκισμού κι ανακούφισε την Ευρώπη, όμως ο γαλλικός και ο ξένος Τύπος τηρεί επιφυλακτική στάση έναντι του νεότερου αρχηγού του γαλλικού κράτους.
Η εφημερίδα Le Monde είδε πολλούς «λόγους να σχετικοποιηθεί η επιτυχία» του Μακρόν: το ότι «μεγάλο μέρος των Γάλλων δεν ψήφισε "υπέρ" ενός υποψηφίου, αλλά "εναντίον" της ακροδεξιάς», αλλά και το επίπεδο-ρεκόρ της αποχής, των λευκών και των άκυρων. Ο Εμανουέλ Μακρόν θα είναι «ο πρόεδρος του οποίου η νομιμοποίηση από τις κάλπες θα αμφισβητηθεί ταχύτερα» από εκείνη οποιουδήποτε προκατόχου του.
Για την εφημερίδα Libération, δεν πρόκειται παρά για μια «νίκη υπό πίεση» αφού «η μεγάλη αποχή, παρά την απειλή (σ.σ. επικράτησης) του FN, δίνει ήδη μια ένδειξη δυσαρέσκειας έναντι του νέου προέδρου».
Η δεξιά εφημερίδα Le Figaro είδε μια εκλογική νίκη κάθε άλλο παρά πειστική, λαμβανομένης υπόψη της υψηλότερης αποχής από το 1969 και της διαίρεσης του εκλογικού σώματος σε τέσσερα μπλοκ. Η εφημερίδα προβλέπει ότι οι βουλευτικές εκλογές θα είναι δύσκολες για τον Μακρόν, ο οποίος, όπως προεξοφλεί, δεν θα έχει «περίοδο χάριτος».
Η φιλελεύθερη οικονομική εφημερίδα Les Echos χαιρέτισε την «επιλογή της ελπίδας» και το «νέο πρόσωπο της Γαλλίας, νεανικό, τολμηρό, κατακτητικό».
Για την κομμουνιστική εφημερίδα L'Humanité «ξεκινάει μια νέα μάχη» για να «αμφισβητηθούν οι φιλελεύθερες πολιτικές που εξήγγειλε ο νέος αρχηγός του κράτους.
Για την ισπανική εφημερίδα El País, «Η Γαλλία επέλεξε τον Μακρόν και αναχαίτισε τον λαϊκισμό»: «Η Γαλλία είπε όχι. Η νίκη στις προεδρικές εκλογές του Εμανουέλ Μακρόν», ενός υποψηφίου «υπέρ της Ευρώπης, φιλελεύθερου πρώην τραπεζίτη, αναχαίτισε το κύμα λαϊκιστικής δυσαρέσκειας το οποίο θριάμβευσε τον Νοέμβριο στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές και προηγουμένως στο βρετανικό δημοψήφισμα». «Μετά το Brexit και τον Τραμπ, δεν υπήρξε (νίκη της) Λεπέν».
Για τη γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung, «η Ευρώπη απέφυγε τον εφιάλτη». «Το αδιανόητο αποφεύχθηκε: η Γαλλία δεν θα κυβερνηθεί από μια γυναίκα που ανήκει στην άκρα δεξιά. Η καθαρή νίκη του Εμανουέλ Μακρόν δημιουργεί εμπιστοσύνη, αλλά η Ευρώπη δεν πρέπει να έχει ψευδαισθήσεις».
Η εφημερίδα Tageszeitung έκανε λόγο για μια «τεράστια ανακούφιση για τη Γαλλία».
Η ελβετική εφημερίδα Le temps στάθηκε στο ότι ξεπερνώντας «την αποχή, τη ριζοσπαστικοποίηση των άκρων της δεξιάς και της αριστεράς και την αποσάθρωση των παραδοσιακών κομμάτων (...) η Γαλλία επέλεξε έναν νέο άνδρα για να αρχίσει τη μεταμόρφωσή της».
Για τη ρωσική εφημερίδα Vedomosti οι Γάλλοι επέλεξαν «τον υποψήφιο που εκπροσωπεί βασικές αρχές της πέμπτης δημοκρατίας: την διακυβέρνηση από μια ελίτ με προσόντα» και «τη δέσμευση στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση». Ενώ η ονλάιν εφημερίδα Gazeta.ru σημειώνει πως ο Μακρόν καλείται να δώσει απάντηση «στο αίτημα της αλλαγής».
Η εφημερίδα New York Times χαρακτήρισε και αυτή τη νίκη του Μακρόν «μεγάλη ανακούφιση για την Ευρώπη», όπως και η αυστραλέζικη Sydney Morning Herald, για την οποία εξάλλου «η Γαλλία ψήφισε την αισιοδοξία».
«Καλή τύχη κ. Μακρόν, θα τη χρειαστείτε», έγραψε σε κύριο άρθρο της η βρετανική εφημερίδα The Guardian, εκφράζοντας ταυτόχρονα ανησυχία για το νέο ιστορικό υψηλό της ακροδεξιάς. «Κάθε άλλο αποτέλεσμα θα ήταν καταστροφή για την Ευρώπη και για μια φορά, ευτυχώς, οι δημοσκοπήσεις είχαν δίκιο».
Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
