Οι ερευνητές, με επικεφαλής την δρα Τζένιφερ Μάνλι του Ιατρικού Κολλεγίου του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Neurology» της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας, μελέτησαν 983 ανθρώπους άνω των 65 ετών, από τους οποίους οι 237 ήταν αναλφάβητοι και οι υπόλοιποι είχαν χαμηλό μορφωτικό επίπεδο (έως τέσσερα χρόνια στο σχολείο).
Οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε νοητικά και μνημονικά τεστ στην αρχή της μελέτης και στη συνέχεια ανά δύο χρόνια. Διαπιστώθηκε ότι στην αρχή της έρευνας μεταξύ των αναλφάβητων το ποσοστό ατόμων με άνοια ήταν σχεδόν τριπλάσιο. Οι αναλφάβητοι που δεν είχαν άνοια στην αρχή της έρευνας, είχαν διπλάσια πιθανότητα να την εμφανίσουν στη διάρκεια της μελέτης, που διήρκεσε τέσσερα χρόνια.
«Η ικανότητα γραφής και ανάγνωσης επιτρέπει στους ανθρώπους να ασχοληθούν με περισσότερες δραστηριότητες που εμπλέκουν τον εγκέφαλο, όπως η ανάγνωση εφημερίδων και η υποστήριξη των παιδιών και εγγονιών στα μαθήματά τους. Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι τέτοιες δραστηριότητες μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο άνοιας», δήλωσε η Μάνλι.
«Το διάβασμα μπορεί να ενισχύσει τον εγκέφαλο με πολλούς τρόπους, ώστε να αποτρέψει ή να καθυστερήσει την εμφάνιση της άνοιας. Ακόμη κι αν έχουν μόνο λίγα χρόνια εκπαίδευσης, οι άνθρωποι που μαθαίνουν να διαβάζουν και να γράφουν, έχουν εφ' όρου ζωής πλεονεκτήματα σε σχέση με όσους ποτέ δεν έμαθαν αυτές τις δεξιότητες», πρόσθεσε.