Οι δύο ώρες που ακολουθούν μια κρίση θυμού χαρακτηρίζονται από αυξημένο κατά πέντε φορές κίνδυνο να υποστεί κανείς έμφραγμα του μυοκαρδίου, ενώ αυξάνεται κατά έξι φορές η πιθανότητα να πληγεί από εγκεφαλικό επεισόδιο ή ρήξη ανευρύσματος.
Παρ’ όλα αυτά, Γερμανοί επιστήμονες απέδειξαν, σε έρευνα που διενεργήθηκε σε 6.000 άτομα, ότι το να γκρινιάζουμε και να εκφράζουμε πού και πού τον θυμό μας προσθέτει δύο χρόνια στο προσδόκιμο ζωής μας.
Συμπέρασμα: τα μικρά ξεσπάσματα θυμού από καιρού εις καιρόν συμβάλλουν στην εκτόνωση του στρες και μας βοηθούν να αποφύγουμε την εσωτερική φθορά.
Από τη στιγμή που εξωτερικεύουμε κάτι, το αφήνουμε πίσω μας και ασχολούμαστε με άλλα πράγματα. Έτσι δεν επιτρέπουμε στις στεναχώριες να συσσωρευθούν και στον θυμό να γιγαντωθεί, προκαλώντας ανεπανόρθωτες βλάβες στον οργανισμό μας.