Η μεγάλη ξηρασία που πλήττει τις νοτιοδυτικές πολιτείες των Ηνωμένων Πολιτειών έχει γίνει τόσο σοβαρή που η τελευταία 20ετία θεωρείται η πιο ξηρή περίοδος στην περιοχή εδώ και τουλάχιστον 1.200 χρόνια και η κλιματική αλλαγή ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό, σύμφωνα με επιστημονική έρευνα.

Η ξηρασία, η οποία ξεκίνησε το 2000 και μείωσε τα αποθέματα νερού, οδήγησε στην καταστροφή εκατοντάδες αγρότες και κτηνοτρόφους και «τροφοδότησε» τις πυρκαγιές σε ολόκληρη την περιοχή.

Οι ακραίες συνθήκες που επικράτησαν το καλοκαίρι του 2021, «ώθησαν την μέγα-ξηρασία πραγματικά στην κορυφή», ανέφερε ο A. Park Williams, κλιματολόγος στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, επικεφαλής μιας έρευνας κατά την οποία χρησιμοποιήθηκαν δεδομένα από τον δακτύλιο των δέντρων για τη μέτρηση της ξηρασίας. Ως αποτέλεσμα, η περίοδος 2000-2021 είναι η πιο ξηρή περίοδος από το 800 μ.Χ.

Η ανάλυση έδειξε επίσης ότι η υπερθέρμανση που προκαλείται από τον άνθρωπο έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ακραία μεταβολή των συνθηκών.

«Θα υπήρχε ξηρασία ανεξάρτητα από την κλιματική αλλαγή», τόνισε ο Williams, υπογραμμίζοντας -ωστόσο- πως «η σοβαρότητά του φαινομένου θα ήταν μόνο στο 60% των σημερινών δεδομένων».

Από την πλευρά της η Julie Cole, κλιματολόγος στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν σημείωσε ότι αν και τα ευρήματα δεν αποτελούν έκπληξη, «η μελέτη απλώς καθιστά σαφές πόσο ασυνήθιστες είναι οι τρέχουσες συνθήκες».

Η Cole είπε ότι η μελέτη επιβεβαιώνει επίσης το ρόλο της θερμοκρασίας, περισσότερο από τη βροχόπτωση, στην πρόκληση εξαιρετικών ξηρασιών. «Τα ποσά των βροχοπτώσεων μπορεί να ανεβαίνουν και να πέφτουν με την πάροδο του χρόνου και μπορεί να ποικίλλουν ανά περιοχή. Καθώς όμως οι ανθρώπινες δραστηριότητες συνεχίζουν να διοχετεύουν αέρια του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα, οι θερμοκρασίες αυξάνονται γενικότερα».

Στο πλαίσιο αυτό, «ο αέρας είναι πιο ικανός να τραβήξει το νερό από το έδαφος, από τις καλλιέργειες, από τα δάση. Και κάνει τις συνθήκες ξηρασίας να είναι πολύ πιο ακραίες».

Αν και δεν υπάρχει γενικά αποδεκτός ορισμός, ως μέγα-ξηρασία θεωρείται εκείνη που είναι και σοβαρή και μακρά, της τάξης πολλών δεκαετιών. Αλλά ακόμη και σε μια μεγάλη ξηρασία μπορεί να υπάρξουν περίοδοι που επικρατούν υγρές συνθήκες. Απλώς δεν υπάρχουν αρκετά συνεχόμενα υγρά χρόνια για να τερματιστεί η ξηρασία.

Η κλιματική αλλαγή καθιστά επίσης πιο πιθανό να συνεχιστεί η ξηρασία, σύμφωνα με τη μελέτη, ενώ αρκετές προηγούμενες μέγα-ξηρασίες διήρκεσαν έως και 30 χρόνια, σύμφωνα με τους ερευνητές.

Χρησιμοποιώντας δεδομένα παρατήρησης για το κλίμα από τον περασμένο αιώνα, οι ερευνητές μπόρεσαν να συνδέσουν το πλάτος του δακτυλίου των δέντρων με την περιεκτικότητα σε υγρασία στο έδαφος, που είναι ένα κοινό μέτρο της ξηρασίας. Στη συνέχεια, εφάρμοσαν αυτή τη σχέση πλάτους-υγρασίας σε δεδομένα από πολύ μεγαλύτερα δέντρα.

Χρησιμοποιώντας αυτό το αρχείο, οι ερευνητές προσδιόρισαν ότι το περασμένο καλοκαίρι ήταν το δεύτερο πιο ξηρό τα τελευταία 300 χρόνια, με μόνο το 2002, να είναι πιο ξηρό.

Οι βροχές των μουσώνων στην έρημο νοτιοδυτικά το περασμένο καλοκαίρι είχαν προσφέρει ελπίδες ότι η ξηρασία θα μπορούσε να τελειώσει, όπως και η έντονη βροχή και το χιόνι στην Καλιφόρνια από το φθινόπωρο μέχρι τον Δεκέμβριο.

Αλλά ο Ιανουάριος δημιούργησε νέες συνθήκες ξηρασίας σε μεγάλο μέρος της Δύσης. Την ίδια ώρα, οι δεξαμενές που πριν από λίγους μήνες ήταν σε επίπεδα πάνω από τα κανονικά για την εποχή, είναι τώρα και πάλι χαμηλά, ενώ οι προβλέψεις δείχνουν ότι η ξηρασία θα συνεχιστεί.

«Αυτή η χρονιά μπορεί να καταλήξει πιο υγρή», σύμφωνα με τον ο Williams, αλλά -όπως είπε- η ξηρασία φαίνεται πως θα μείνει.

Η Samantha Stevenson, επιστήμονας για το κλίμα στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, είπε ότι η έρευνα δείχνει το ίδιο πράγμα που δείχνουν οι προβλέψεις – ότι τα νοτιοδυτικά, όπως και ορισμένα άλλα μέρη του κόσμου, γίνονται ακόμη πιο ξηρά.

«Μεταβαίνουμε σε μια βασικά πρωτόγνωρη εποχή σε σχέση με οτιδήποτε έχουμε δει τα τελευταία εκατοντάδες χρόνια», πρόσθεσε.