Δέκα χιλιόμετρα μάχης με τα κύματα κι όλα κρίθηκαν στο φώτο φίνις. Σε έναν από τους επικότερους τελικούς των Ολυμπιακών Αγώνων (όχι μόνο του Ρίο) ο Σπύρος Γιαννιώτης, στην τελευταία κούρσα της τεράστιας καριέρας του, πήρε το πρώτο του μετάλλιο σε Ολυμπιακούς Αγώνες, κατακτώντας τη δεύτερη θέση, πίσω από τον Ολλανδό Φέρτμαν.

Για την ακρίβεια, Γιαννιώτης και Φέρτμαν έπεσαν μαζί στη γραμμή τερματισμού, αλλά ο Φέρτμαν χτύπησε πρώτος την ειδική πινακίδα με τον Γιαννιώτη να το κάνει αμέσως μετά (κι ενώ το σώμα του είχε περάσει πρώτο).

Αρχικά οι διοργανωτές έδωσαν ως χρυσό Ολυμπιονίκη τον Έλληνα πρωταθλητή και δεύτερο τον Φέρτμαν, αλλά από το τηλεοπτικό ριπλέι φαινόταν καθαρά ότι ο Ολλανδός είχε ακουμπήσει πρώτος την πινακίδα…

Μετά από αρκετά λεπτά οι Βραζιλιάνοι έδωσαν την χρονομέτρηση των αθλητών με τους Γιαννιώτη Φέρτμαν να έχουν τον ίδιο χρόνο 1.52.59.8 κι αυτό δημιούργησε ακόμη μεγαλύτερη σύγχυση, ωστόσο λίγο αργότερα ανακοινώθηκε και επίσημα ότι ο Φέρτμαν πήρε το χρυσό κι ο Γιαννιώτης το ασημένο με τον Γάλλο Ολιβιέ το χάλκινο.

Αυτός ήταν ο επίλογος ενός κολυμβητικού δράματος που διήρκησε δύο ώρες και ξεκίνησε με… απίθανο τρόπο.

Από τα πρώτα μέτρα της κούρσας ο Αυστραλός Πουρτ πήρε μια σημαντική διαφορά, αφήνοντας πίσω του όλους τους υπόλοιπους κι αυτή η εικόνα συντηρήθηκε μέχρι τα τελευταία 1.500 μέτρα.

Μετά από μία ώρα και σαράντα λεπτά όμω ςο Αυστραλός άρχισε να κουράζεται και οι υπόλοιποι να τον πλησιάζουν κι ανάμεσα τους ο Γιαννιώτης.

Ο Κερκυραίος στα 500 μέτρα πριν τον τερματισμό άρχισε τη μεγάλη του επίθεση και στο τελευταίο 100άρι μπήκε μπροστά κάνοντας εκπληκτικό σπρίντ με τον Φέρτμαν να τον ακολουθεί και έτσι να φτάσουμε σε ένα δραματικό φινάλε, όπου το φώτο φίνις έδειξε πρώτο τον Φέρτμαν και δεύτερο τον Γιαννιώτη.

Σπύρος Γιαννιώτης: «Είναι η πιο όμορφη μέρα της ζωής μου»



Ήταν το όνειρο του από τότε που ξεκίνησε τον αθλητισμό. Μπορεί να μην ήταν το χρυσό, ωστόσο για τον Σπύρο το μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες δεν έχει σημασία τι χρώμα έχει και το έδειξε…

«Σίγουρα ήθελα να βγω πρώτος! Εξάλλου για αυτό κολυμπήσαμε όλοι για να νικήσουμε. Όμως το πιο σημαντικό είναι ότι πέτυχα αυτό που είχα βάλει ως στόχο. Να πάρω ένα μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες και αισθάνομαι περήφανος που το πέτυχα».

Με το πρόσωπο του να λάμπει, αλλά ταυτόχρονα την συγκίνηση να τον κυριεύει ο 36χρονος κολυμβητής μίλησε για το απίθανο φινάλε της κούρσας των 10 χιλιομέτρων.

«Σήμερα ειδικά στα τελευταία μέτρα είπα στον εαυτό του ‘δώσε αυτό που δεν μπορείς να φανταστείς ότι έχεις’. Δώστα όλα για όλα είναι η τελευταία σου ευκαιρία’ και αυτό έκανα», είπε αρχικά και συμπλήρωσε «Πήγαινα μηχανικά, είχα κλείσει τα μάτια… Δεν μου βγήκε η χεριά για να χτυπήσω πρώτος με το χέρι, συμβαίνουν αυτά. Αυτό που έχει σημασία όμως είναι ότι ξεπέρασα τον εαυτό μου και έδωσα το 110% των δυνάμεων μου. Είχα κουραστεί πάρα πολύ όλο αυτό το διάστημα, αλλά οι κόποι μου δικαιώθηκαν».

Σ’ αυτή την τελευταία ατάκα η συγκίνηση τον πλημμύρισε καθώς στα 36 του χρόνια ολοκληρώνει μια σπουδαία καριέρα, αν και όπως παραδέχθηκε ήταν το φινάλε που περίμενε.

«Κουράστηκα όλα αυτά τα χρόνια, αλλά σήμερα ήθελα να τα δώσω όλα… Δεν μπορούσα να φανταστώ τπν εαυτό μου στο βάθρο των Ολυμπιακών Αγώνων, αλλά τον φαντάστηκα στα τελευταία 100 μέτρα. Με κλειστά μάτια… Ο πόνος ήταν υπερβολικός, είχα θολώσει αλλά προσπάθησα να αντέξω. Σίγουρα ήθελα την πρώτη θέση, αλλά το βάθρο ήταν το απωθημένο μου»

Ο Γιαννιώτης αφιέρωσε το μετάλλιο στον προπονητή του Νίκο Γέμελο «γιατί τόσο χρόνια είναι δίπλα μου και με στηρίζει» και φυσικά στη γυναίκα του και την οικογένεια του.