Όσο αυξάνεται η περίμετρος της μέσης τόσο μειώνεται ο αριθμός των σπερματοζωαρίων, προειδοποιούν ινδοί ερευνητές σε άρθρο που δημοσίευσαν στο επιστημονικό έντυπο Andrologia.
Ομάδα ειδικών από το Κέντρο Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής στην πολή Βισακχαπατναμ, με επικεφαλής τον Γκοττμουκκαλα Ατσιουτα Ραμα Ρατζου, μελέτησαν περισσότερους από 1.200 άνδρες και διαπίστωσαν ότι τα περιττά κιλά σχετίζονται με χαμηλότερο όγκο σπέρματος, μικρότερο αριθμό σπερματοζωαρίων και χαμηλότερη συγκέντρωση σπέρματος.
Επίσης, η κινητικότα των σπερματοζωαρίων ήταν κακή, ενώ γενικά το σπέρμα είχε και άλλα ελαττώματα.
Η κακή ποιότητα σπέρματος είναι γνωστό ότι μειώνει τη γονιμότητα και τις πιθανότητες τεκνοποίησης.
«Η γονεϊκή παχυσαρκία κατά την σύλληψη έχει καθοριστικές επιδράσεις στη υγεία του εμβρύου, την εμφύτευση, την κύηση και το ποσοστό των γεννήσεων. Αλλά μέχρι τώρα δεν ήταν γνωστό πως επηρεάζει την ποιότητα του σπέρματος», εξηγεί ο ερευνητής.
Οι επιστήμονες έκαναν ανάλυση σπέρματος με τη βοήθεια ειδικού λογισμικού σε 1.285 άνδρες. Οι παχύσαρκοι είχαν λιγότερο σπέρμα, χαμηλότερη συγκέντρωση σπέρματος και ανικανότητα αυτού να κινηθεί με φυσιολογική ταχύτητα, συγκριτικά με το σπέρμα των ανδρών με φυσιολογικό σωματικό βάρος. Επίσης, τα σπερματοζωάρια είχαν παραμορφώσεις στην κεφαλή τους.
Όλες αυτές οι αλλαγές ενδεχομένως να καθιστούν δύσκολη την σύλληψη, τόσο δια της ερωτικής επαφής, όσο και στο πλαίσιο εξωσωματικής γονιμοποίησης. Αν και η έρευνα δεν αποιδεικνύει ότι η παχυσαρκία μειώνει την ποιότητα του σπέρματος.
Επόμενος στόχος των ερευνητών είναι να δουν κατά πόσο η απώλεια βάρους μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα του σπέρματος. «Τα πρώτα στοιχεία δείχνουν ότι όντως μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο», λέει ο Δρ Ρατζου.
Ο Δρ Νατουμ Κατλοβιτσ, διευθυντής Ουρολογίας στο Πανεπστημιακό Νοσοκομείο του Στάτεν Άιλαντ της Νέας Υόρκης, σχολιάζει ότι «η επίδραση της παχυσαρκίας στο σπέρμα είναι ένας ακόμη λόγο γιατί πρέπει να θέσουμε υπό έλεγχο αυτή την επιδημία. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας και τα νέα δεδομένα από τη μελέτη ώστε να πιέσουμε τους ασθενείς να διατηρούν ένα υγιές βάρος».