«Παγωμάρα», αλλά και οργή σε Κίεβο και Ευρώπη προκάλεσε η ανακοίνωση του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ ότι μίλησε με τον Ρώσο ηγέτη, Βλαντίμιρ Πούτιν, και ότι θα «αρχίσει αμέσως διαπραγματεύσεις» μαζί του για τον πόλεμο της Ουκρανίας.
Ο Αμερικανός πρόεδρος, εκτός από τον Ρώσο ομόλογό του, συνομίλησε επίσης και με τον πρόεδρο της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, όπως είχε προαναγγείλει.
Ο Ουκρανός πρόεδρος με ανάρτησή του στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης έκανε λόγο για μία ουσιαστική συνομιλία προσθέτοντας ότι οι δύο πλευρές συζήτησαν για την προετοιμασία εγγράφου το οποίο θα αφορά στην ασφάλεια και την οικονομική συνεργασία ανάμεσα σε ΗΠΑ και Ουκρανία. Στη συνέχεια, ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι είπε ότι ο Ντόναλντ Τραμπ τον ενημέρωσε για την τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με τον Βλάντιμιρ Πούτιν, υπογραμμίζοντας ότι «συμφωνήσαμε να διατηρήσουμε περαιτέρω επαφή και να σχεδιάσουμε επικείμενες συναντήσεις».
Αύριο, Παρασκευή, ο πρόεδρος της Ουκρανίας θα συναντηθεί με τον Αμερικανό αντιπρόεδρο, Τζέι Ντι Βανς και τον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών, Μάρκο Ρούμπιο στο περιθώριο των εργασιών στη Διάσκεψη του Μονάχου για την Ασφάλεια.
Μπορεί να έχουν περάσει περισσότερες από 20 ημέρες από τη στιγμή που ο Τραμπ είχε δηλώσει πως θα τερμάτιζε τον πόλεμο στην Ουκρανία αλλά σήμερα περισσότερο από ποτέ τα στοιχεία δείχνουν πως το μεγάλο θύμα των τελευταίων τριών ετών θα κληθεί και πάλι να πληρώσει τον βαρύ «λογαριασμό».
Ο Ντόναλντ Τραμπ είχε ξεκαθαρίσει, και δεν υπάρχει κανένας πλέον που να μην παίρνει τα όσα λέει ο Πρόεδρος των ΗΠΑ τοις μετρητοίς, πως ο πόλεμος στην Ουκρανία θα τελειώσει.
Ο Τραμπ και το επιτελείο του μεθοδεύουν την προώθηση της δικής τους πρότασης κάνοντας ένα κομβικό για τον τρόπο που βλέπει τα πράγματα ο Πρόεδρος των ΗΠΑ άνοιγμα προς τη Μόσχα. Για τον Τραμπ λύση χωρίς άμεση επικοινωνία με το Κρεμλίνο και τον Βλαντιμίρ Πούτιν δεν μπορεί να οδηγήσει σε κάποια σημαντική εξέλιξη και έτσι έχει ενεργοποιήσει και πάλι μετά από τέσσερα χρόνια το «κόκκινο» τηλέφωνο. Η Ρωσία ανταποκρίνεται επίσης με μεγάλη ταχύτητα στις αμερικανικές κινήσεις δείχνοντας πως και για την ίδια είναι μία ευκαιρία υπό τις παρούσες συνθήκες από τη μία να κερδίσει πολλαπλά στο μέτωπο της Ουκρανίας και από την άλλη να επαναφέρει στο προσκήνιο τη Μόσχα ως ισχυρό κέντρο.
Η χθεσινή τηλεφωνική επικοινωνία ανάμεσα στους δύο ομολόγους εκτός από το γεγονός πως περιλαμβάνει ανακοίνωση για αμοιβαίες επισκέψεις σε Ουάσιγκτον και Μόσχα εμπεριέχει και ένα στοιχείο που πιθανότατα δείχνει τις προθέσεις των ΗΠΑ αναφορικά με την Ουκρανία. Ο Τραμπ στην ανάρτησή του υπογραμμίζει πως ο Πρόεδρος της Ουκρανίας «θα ενημερωθεί αναλυτικά για την επικοινωνία με τον Πούτιν».
Ο Τραμπ κατά πάσα πιθανότητα έχοντας αποφασίσει και ανακοινώσει πως θα στείλει τον Υπουργό Οικονομικών του στο Κίεβο δεν ενημέρωσε για τις προθέσεις του τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Ο τρόπος με τον οποίο επιλέγουν σήμερα οι ΗΠΑ να κινηθούν έχει στο τέλος του δρόμου μεν τη λήξη της εμπόλεμης σύρραξης ανάμεσα σε Ρωσία και Ουκρανία αλλά βάζει σε δεύτερο ή και τρίτο πλάνο το τι μέλλει γενέσθαι με τα κατεxόμενα εδάφη της Ουκρανίας και τις αμυντικές εγγυήσεις που λογικά ζητά το Κίεβο για να καθίσει στο τραπέζι του διαλόγου.
Το πλάνο Τραμπ έχει στο προσκήνιο την οικονομική διασφάλιση από την πλευρά του Κιέβου πως θα δώσει αντίτιμο 500 δισ. έστω και σε είδος για να συνεχίσει ο Λευκός Οίκος να στηρίζει τις προσπάθειές του και φαίνεται να στηρίζει όλα τα υπόλοιπα κομβικά για τις ισορροπίες όχι μόνο στην περιοχή αλλά και στην Ευρώπη στην προσωπική σχέση και εκτίμηση που ο Τραμπ τρέφει για τον Πούτιν…
Η υπόθεση της Ουκρανίας φαίνεται να έχει πολλά κοινά στοιχεία με την υπόθεση της Γάζας μόνο που ο Τραμπ δεν ζητά την κυριότητα μίας ακόμη χώρας προκειμένου να την προστατεύσει, να διαφυλάξει τα συμφέροντα της Δύσης και να προτάξει το δίκαιο. Ο Τραμπ θέλει άμεσα με τον δικό του τρόπο να εμπλέξει άμεσα και με φυσική παρουσία την Ευρώπη στην Ουκρανία και δείχνει να αδιαφορεί για το κατά πόσο κάτι τέτοιο υπό τις παρούσες συνθήκες είναι εφικτό και θα γίνει αποδεκτό από τη Μόσχα.
Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ είναι πολύ πιθανό όντως να τελειώσει τον πόλεμο στην Ανατολική Ευρώπη και να πάρει εν δικαίω τα εύσημα για αυτό. Η διαφορά είναι πως το τέλος που επιχειρεί να βάλει δεν έχει βάσεις που να εγγυώνται πως αυτό που ο πλανήτης και η Ουκρανία ζει από τον Φεβρουάριο του 2022 δεν είναι μία ακόμη «παγωμένη» σύρραξη ή ένα ακόμη κεφάλαιο στη μακρά λίστα με τις εντάσεις που διέπουν τις σχέσεις Κιέβου – Μόσχας από το 2014 μέχρι και σήμερα. Στον αντίποδα, μέσα από την Ουκρανία, ο Τραμπ θα επιχειρήσει και ενδεχομένως θα αποκομίσει τα μεγαλύτερα δυνατά οφέλη μόνο που αυτά θα είναι βραχυπρόθεσμα.
Το «μπαλάκι» εκτός από την Ευρώπη πέφτει σήμερα και στην πλευρά του ΝΑΤΟ το οποίο θα πρέπει να αποφασίσει εάν θα συνεχίσει να αποδέχεται ως de facto πολιτική του τις κινήσεις της κραταιάς αλλά και σήμερα δυσανάγνωστης πολιτικής των ΗΠΑ. Εάν η Βορειοατλαντική συμμαχία συνταχθεί πίσω από τις αμερικανικές θέσεις και η πόρτα για το Κίεβο κλείσει επίσημα και οριστικά τότε δεν θα πρέπει να αποκλειστεί το ενδεχόμενο η Ουκρανία να μετατραπεί σύντομα σε περιοχή με κενό «κηδεμονίας» το οποίο δεν θα έχει κανένα απολύτως πρόβλημα να καλύψει – σαρωτικά το Πεκίνο. Σε μία τέτοια εξέλιξη το πρόβλημα θα γίνει από Ουκρανικό άμεσα και αμοιβαία ρωσοαμερικανικό…