Ένα σημαντικό βήμα στη μάχη κατά της εκφύλισης της ωχράς κηλίδας, κύρια αιτία τύφλωσης των ηλικιωμένων, έκαναν αμερικανοί ερευνητές, σύμφωνα με άρθρο που δημοσίευσαν στο επιστημονικό έντυπο Nature Medicine.
Επιστημονική ομάδα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια ανακάλυψε έναν βασικό πυροδοτητή της φλεγμονώδους διαταραχής και ελπίζουν ότι θα μπορέσουν να την αναστείλουν επιτυχώς, εμποδίζοντας την τύφλωση εκατομμυρίων ασθενών, παγκοσμίως.
«Σχεδόν 200 εκατομμύρια άτομα, παγκοσμίως, πάσχουν από εκφύλιση της ωχράς κηλίδας. Αν η πάθηση ήταν χώρα, θα ήταν η όγδοη πολυπληθέστερη στον πλανήτη», σημειώνει ο Τζαγιακρισνα Αμπατι, αντιπρόεδρος Έρευνας του Τμήματος Οφθαλμολογίας του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια.
«Για πρώτη φορά ξέρουμε στην εκφύλιση της ωχράς κηλίδας τι είναι αυτό που θέτει το σύστημα σε εγρήγορση. Αυτή η περίσσεια φλεγμονής τελικά καταστρέφει τα κύτταρα και άρα πιστεύουμε ότι μπορούμε να παρέμβουμε σε πρώιμο στάδιο αυτής της διαδικασίας», συμπληρώνει.
Πιθανή νέα θεραπεία της εκφύλισης ωχράς κηλίδας
Ο Δρ Αμπαντι και ο Ναγκαραϊ Κερουρ, επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Οφθαλμολογίας του αμερικανικού πανεπιστημίου, υποστηρίζουν ότι το βασικός ένοχος είναι το ένζυμο cGAS.
Το ένζυμο αυτό παίζει καίριο ρόλο στην ανοσοποιητική αντίδραση του σώματος στις λοιμώξεις ανιχνεύοντας το ξένο DNA.
«Μας προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι στην εκφύλιση της ωχράς κηλίδας, που εξ όσων γνωρίζουμε δεν οφείλεται σε ιούς ή βακτήρια, ενεργοποιείται το cGAS και αυτό το ‘σύστημα συναγερμού’ οδηγεί τελικά σε εξόντωση όλων των κυττάρων του αμφιβληστροειδή χιτώνα και τελικά στην απώλεια της όρασης», εξηγεί ο Δρ Αμπατι.
Οι επιστήμονες έχουν κάθε λόγο να πιστεύουν ότι το cGAS είναι η προειδοποίηση όχι μόνο για παθογόνους οργανισμούς αλλά και για άλλα επιβλαβή ζητήματα που προκαλούν την αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος. Το ένζυμο ενδεχομένως να παίζει σημαντικό ρόλο σε παθήσεις, όπως ο διαβήτης, ο ερυθηματώδης λύκος και η παχυσαρκία και ήδη οι ερευνητές επιχειρούν να αναπτύξουν φάρμακα που θα αναστέλλουν τη δράση του.
Σπεύδουν πάντως να σημειώσουν ότι τέτοιοι αναστολείς θα χρειαστούν χρόνια για να αναπτυχθούν και να κυκλοφορήσουν, καθώς προϋποθέτουν εκτεταμένους ελέγχους για την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητά τους στην καταπολέμηση της εκφύλισης της ωχράς κηλίδας.
Σε κάθε περίπτωση η μελέτη συνεχίζεται με στόχο να βρεθεί τρόπος ανίχνευσης των επιπέδων του ενζύμου στα μάτια των ασθενών. Αυτό θα επιτρέψει τον σωστό καθορισμό του τρόπου χορήγησης της θεραπείας που θα αναστέλλει το cGAS.