Από τις 20 Ιανουαρίου και μετά, η Ευρώπη μπαίνει σε μια περίοδο βαθιάς αβεβαιότητας, έχοντας να αντιμετωπίσει την απειλή του Πούτιν και την... τρέλα του Αμερικανού Προέδρου, Ντόναλντ Τραμπ! Οι αναλυτές βλέπουν ότι εντός του 2025, ο πόλεμος στην Ουκρανία θα λάβει τέλος, με τη συνθηκολόγηση του Ζελένσκι, που πιθανόν να συνοδευτεί και με έξοδο του από την εξουσία.
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Η Ουκρανία θα χάσει οριστικά το 20% των εδαφών που κατείχε το 2014, πριν την προσάρτηση της Κριμαίας, καθώς και τις ανατολικές επαρχίες, οι οποίες έχουν περάσει υπό τον έλεγχο των Ρώσων.
Η Ουκρανία έχει τη διαρκή στήριξη της Ευρώπης, αλλά είναι αμφίβολο αν θα συνεχίσει να έχει τη στήριξη και των ΗΠΑ υπό τον Τραμπ, τουλάχιστον με βάση τα σημερινά δεδομένα. Γι αυτό και ο Ζελένσκι εμφανίζεται πλέον πιο ρεαλιστής και αντιλαμβάνεται ότι πρέπει να πάει σε διαπραγματεύσεις, έχοντας στοιχειωδώς διασφαλισμένη μια καλή αφετηρία εκκίνησης.
Το πιθανότερο σενάριο θέλει τον Τραμπ να πιέζει τον Ζελένσκι να πει το ναι σε ένα σχέδιο, το οποίο θα είναι επί της ουσίας ταπεινωτικό για την Ουκρανία, αλλά από την άλλη, δεν θα ικανοποιεί 100% και τον Πούτιν. Δεν ξέρουμε εάν οι... εύκολοι υπολογισμοί του Τραμπ θα γίνουν αποδεκτοί από τον εγκληματία Πούτιν, αλλά μάλλον και ο τελευταίος, αναζητεί μια καλή αφορμή για απεμπλοκή από έναν πόλεμο, που αυτή τη στιγμή του έχει κοστίσει τουλάχιστον 100.000 νεκρούς και πάνω από 200.000 τραυματίες.
Άρα, ο Πούτιν έχει ήδη χάσει το πόλεμο, έστω και αν κερδίσει το 20% των εδαφών της Ουκρανίας. Σκεφτείτε μόνο το γεγονός ότι όταν ξεκίνησε την εισβολή, υπολόγιζε ότι θα φτάσει στο Κίεβο σαν σε... πενθήμερη σχολική εκδρομή και όλοι θα τον υποδέχονταν με... τριαντάφυλλα και... βότκες!
Όμως, τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν καθόλου καλά για τον ίδιο. Η όποια νίκη του είναι Πύρρειος και θα χρειαστεί δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια (το αντίστοιχο ποσό σε ρούβλια), για να ανοικοδομήσει τις κατεστραμμένες περιοχές που θα έχει υπό την κυριαρχία του.
Τι (μπορεί να) κρύβει ο Τραμπ
Ο Τραμπ από τις πρώτες κιόλας εβδομάδες της θητείας του θα θελήσει να κλείσει το μέτωπο της Ουκρανίας, γιατί πολύ απλά δεν ενδιαφέρει τις ΗΠΑ αυτό το... μπλέξιμο που έγινε επί Μπάιντεν.
Ο Τραμπ δεν θέλει να θυσιάσει και άλλα δισεκατομμύρια δολάρια σε έναν πόλεμο που μοιάζει αδιέξοδος για τις ΗΠΑ, την Ευρώπη και το ΝΑΤΟ. Οπότε, θα ακολουθήσει την τακτική "ας μιλήσουμε για μπίζνες και ας αφήσουμε τις σφαίρες στην ησυχία τους"! Όποια και αν είναι η τροπή στον πόλεμο Ουκρανίας-Ρωσίας, το μόνο σίγουρο είναι ότι πιεσμένη ή και χαμένη βγαίνει η Ευρώπη.
Ο Πούτιν, έχοντας κερδίσει κάτι περισσότερο, δεν θα σταματήσει. Αυτό σημαίνει ότι οι ευρωπαϊκές χώρες που είναι μέλη του ΝΑΤΟ, θα πρέπει να ενισχύσουν την ασφάλεια τους και φυσικά την ασφάλεια της Γηραιάς Ηπείρου. Θα χρειαστούν τεράστια ποσά για εξοπλισμούς, οδηγώντας ενδεχομένως σε δημοσιονομικό εκτροχιασμό, ενώ πάντα θα καραδοκεί μια νέα επίθεση του Πούτιν σε ένα άλλο κράτος που θα θέλει να γίνει μέλος της Ευρώπης. Όπως ακριβώς συμβαίνει στην παρούσα φάση με τη Γεωργία, η οποία θέλει να μπει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά οι φιλορώσοι βάζουν συνεχώς... τρικλοποδιές! Μετά την Ουκρανία, μπορεί να είναι η σειρά της Μολδαβίας ή οι χώρες της Βαλτικής!
Η διαρκής απειλή της Ρωσίας και το ρήγμα σε Γερμανία-Γαλλία
Η απειλή της Ρωσίας θα είναι διαρκής και συνεπώς, η Ευρώπη, η οποία ξεκίνησε απλά ως μια οικονομική και νομισματική ένωση, πρέπει πλέον να αναλάβει πολύ τολμηρές αποφάσεις είτε σε επίπεδο Βρυξελλών, είτε σε επίπεδο ΝΑΤΟ, έχοντας όμως μέσα στο παιχνίδι και τον απρόβλεπτο Τραμπ.
Ο τελευταίος έρχεται με... φόρα στον Λευκό Οίκο και με την τεράστια ισχύ που του δίνει το αποτέλεσμα των εκλογών, απειλεί να προκαλέσει τεράστια ζημιά στην Ευρώπη. Καταρχάς, το περασμένο Σαββατοκύριακο είχαμε την απειλή Τραμπ, ότι αν η Ευρώπη δεν αγοράσει φυσικό αέριο και πετρέλαιο από τις ΗΠΑ, τότε θα φάει στο... κεφάλι, βαρύτατους δασμούς! Μια τέτοια κίνηση θα μπορούσε να κοστίσει στο ευρωπαϊκό ΑΕΠ τουλάχιστον 260 δισ. ευρώ, οδηγώντας σε μεγάλη πίεση τις οικονομίες της Γερμανίας και της Γαλλίας, οι οποίες, μάλιστα αυτή τη στιγμή βρίσκονται σε πολιτικό... βέρτιγκο.
Η νέα κυβέρνηση του... νέου πρωθυπουργού, Φρανσουά Μπαϊρού στη Γαλλία, φαίνεται ότι θα έχει την ίδια... τύχη με αυτή του προκατόχου του, Μισέλ Μπαρνιέ. Επιπλέον, η επίθεση του Σαουδάραβα ψυχοπαθούς με αυτοκίνητο στην κεντρική αγορά του Μαγδεμβούργου, φαίνεται να ενισχύει τους ακροδεξιούς του κόμματος "Εναλλακτική για τη Γερμανία" (AfD). Όμως, ο τρελός εγκληματίας που σκόρπισε τον θάνατο (ψυχίατρος στο επάγγελμα!) δήλωνε φανατικός αντι-ισλαμιστής και λάτρης της AfD!
Ελπίδα της Ευρώπης είναι η νίκη των Χριστιανοδημοκρατών του Μερτς, αλλά μάλλον θα χρειαστεί προγραμματική συμφωνία με τους Σοσιαλιστές για να κυβερνήσει και να... ξορκίσει τους νοσταλγούς του Χίτλερ! Όμως, για να συγκροτηθεί κυβέρνηση στη Γερμανία θα περάσουν πολλές εβδομάδες. Οι εκλογές στη χώρα είναι προγραμματισμένες για τα τέλη Φεβρουαρίου, αλλά στην καλύτερη των περιπτώσεων, αν προκύψει κυβέρνηση μέχρι το τέλος Απριλίου, μάλλον πρέπει να είμαστε υπερ-ευχαριστημένοι!
Η Ευρώπη σε κρίση και ο Τραμπ σε... παράκρουση!
Η επιστροφή του Τραμπ στον Λευκό Οίκο συμπίπτει με τη χειρότερη κατάσταση σε πολιτικό επίπεδο στην Ευρώπη. Οι ακροδεξιοί, οι οποίοι σχεδόν στο σύνολο τους είναι θαυμαστές του Πούτιν, αποτελούν πρόβλημα για την Ευρώπη. Όμως, ακόμη και αν παραμείνουν εκτός πολιτικού παιχνιδιού, τα πράγματα δεν θα είναι καθόλου ρόδινα για τη Γηραιά Ήπειρο. Ο Τραμπ απειλεί με την επιβολή δασμών, αλλά ταυτόχρονα απαιτεί και τον υπερ-διπλασιασμό των αμυντικών δαπανών από τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης! Εν ολίγοις, ο... τρελός του Λευκού Οίκου θα πιέσει τους Ευρωπαίους να αγοράσουν περισσότερο πετρέλαιο και αέριο από τις ΗΠΑ, θα τους επιβάλλει τον διπλασιασμό στις αγορές στρατιωτικού εξοπλισμού (πάλι από τις ΗΠΑ θα προέλθει το μεγαλύτερο μέρος) και στο τέλος, αν η Ευρώπη δείξει... καλή διαγωγή, τότε θα επιβάλλει χαμηλούς δασμούς για να μας κάνει... χάρη!
Από την άλλη, όλοι έχουμε ακούσει τον Τραμπ να λέει ότι θέλει να ξανακάνει μεγάλη την Αμερική και αυτό θα γίνει με την παραγωγική μηχανή της να δουλεύει στο φουλ για να παράγει και να εξάγει προς την Ευρώπη περισσότερο πετρέλαιο και αέριο και φυσικά περισσότερα αυτοκίνητα, κομπιούτερ, όπλα, πυραύλους, αεροπλάνα κλπ.! Το... μπλέξιμο είναι προφανές ότι είναι... πασιφανές! Όμως, υπάρχει και η άλλη προσέγγιση, η οποία λαμβάνει υπόψιν της το στοιχείο, ότι εφόσον ο Τραμπ πάρει τα "ναι" που θέλει από τους Ευρωπαίους, τότε θα συνεχίσει να στηρίζει την Ουκρανία, έστω και λίγο πιο περιορισμένα σε σχέση με τους Δημοκρατικούς του Μπάιντεν, οπότε, το πρόβλημα θα το έχει ο Πούτιν...
Σε κάθε περίπτωση, οι αποφάσεις Τραμπ φαίνεται ότι θα είναι άμεσες, την ίδια στιγμή, που η Ευρώπη θα ψάχνεται και η Γερμανία με τη Γαλλία, θα εξακολουθούν να παραμένουν δέσμιες της πολιτικής αβεβαιότητας. Όλη αυτή η εικόνα είναι εξόχως αρνητική, από τη στιγμή που ο Τραμπ απειλεί, ο Πούτιν πουλάει τρέλα και οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή απαιτούν και την ισχυρή παρουσία και παρέμβαση της Ευρώπης, πριν η Τουρκία κάνει κινήσεις, οι οποίες μπορεί να δημιουργήσουν... κακό προηγούμενο στην περιοχή και όχι μόνο.
Οι επενδυτές γυρίζουν την πλάτη στην Ευρώπη
Το προβληματικό πλαίσιο στην Ευρώπη, αρκεί για να βάλει σε μεγάλες σκέψεις τους επενδυτές και τις αγορές. Σήμερα, όπως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα, δεν είναι υπερβολή να ειπωθεί ότι όποιο γκάλοπ και να γίνει στους επενδυτικούς κύκλους, το συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό θα βγάλει ένα και μόνο αποτέλεσμα: η Ευρώπη πονάει, απειλείται, δυσκολεύεται να πάρει ανάσα και θα βρεθεί υπό πίεση. Οι διεθνείς επενδυτικοί οίκοι βλέπουν ότι η Ευρώπη θα υποστεί ήττα το 2025. Αυτό σημαίνει ότι οι αμερικανικές μετοχές θα πάρουν ακόμη μεγαλύτερη ώθηση, επιβεβαιώνοντας την κυριαρχία των ΗΠΑ, ενώ η Ευρώπη θα βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο. Άλλωστε, η εικόνα του αμερικανικού χρηματιστηρίου κατά το τελευταίο δίμηνο είναι αισθητά πιο διαφοροποιημένη από τις... ταλαιπωρημένες κεφαλαιαγορές της Ευρώπης.
Βέβαια, πρέπει να σημειωθεί ότι αν ο Τραμπ αρχίσει τις... δασμομαγκιές, τότε δεν θα αργήσει και πολύ ο χρόνος, όπου θα εισπράξει τα επίχειρα. Γιατί το όποιο πρόβλημα προκαλέσει στην ευρωπαϊκή οικονομία, θα είναι πρόβλημα για τον ίδιο και τις ΗΠΑ.