Καθαρή πρωτιά του κεντροδεξιού Λαϊκού Κόμματος αλλά χωρίς αυτοδυναμία, με πολύ κατώτερη των προσδοκιών επίδοση των Podemos και πληθώρα σεναρίων για την επόμενη μέρα δείχνουν τα τελικά επίσημα αποτελέσματα των επαναληπτικών εκλογών στην Ισπανία.
Με το σύνολο των ψήφων πλέον καταμετρημένο, το Λαϊκό Κόμμα αποσπά 137 από τις 350 έδρες στη Βουλή, αυξάνοντας σημαντικά τις δυνάμεις του σε σχέση με τις ατελέσφορες κάλπες του Δεκεμβρίου, όταν η κεντροδεξιά είχε περιοριστεί σε 123 βουλευτές.
Ο συντηρητικός πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι δήλωσε στην επινίκια ομιλία του ότι το Λαϊκό Κόμμα αξιώνει το δικαίωμα να κυβερνήσει με βάση την έκβαση της κάλπης, ωστόσο, παρά το θετικό αποτέλεσμα η παράταξη απέχει από τις 176 έδρες που απαιτούνται για την αυτοδυναμία κι έτσι καλείται να αναζητήσει τουλάχιστον έναν εταίρο ώστε να σχηματίσει κυβέρνηση που θα έχει τη δεδηλωμένη.
Δεύτερη δύναμη αναδεικνύονται οι Σοσιαλιστές, που ανατρέπουν τις δημοσκοπήσεις και τα exit polls, που ήθελαν τη ριζοσπαστική αριστερή συμμαχία των Unidos Podemos να ανατρέπει τον παραδοσιακό δικομματισμό.
Οι Σοσιαλιστές κερδίζουν 85 έδρες, χάνοντας ωστόσο πέντε βουλευτές σε σχέση με τον Δεκέμβριο, ενώ οι Unidos Podemos κερδίζουν 71 έδρες, σαφώς χειρότερα από τις εκτιμήσεις των πρώτων exit polls που τους ήθελαν να κερδίζουν περισσότερες από 90 θέσεις στη Βουλή.
Μιλώντας σε υποστηρικτές των Podemos, ο αρχηγός της παράταξης Πάμπλο Ιγκλέσιας παραδέχτηκε ότι το αποτέλεσμα «δεν είναι ικανοποιητικό», διότι οι προσδοκίες ήταν μεγαλύτερες.
Πλήγμα, αλλά μικρότερο από ό,τι έδειχναν τα πρώτα αποτελέσματα, δέχονται οι φιλελεύθεροι Ciudadanos, πιθανοί σύμμαχοι του Λαϊκού Κόμματος, οι οποίοι υποχωρούν στις 32 έδρες, αντί για 40 που είχαν λάβει στις κάλπες του Δεκεμβρίου.
Οι κάλπες στήθηκαν υπό τη σκιά της επικράτησης του Brexit στο δημοψήφισμα στο Ηνωμένο Βασίλειο, αν και οι πολιτικοί αναλυτές εκτιμούν ότι οι εξελίξεις στη Βρετανία δεν επηρέασαν ιδιαίτερα τους ισπανούς ψηφοφόρους.
Κανένα από τα τέσσερα μεγάλα ισπανικά κόμματα δεν είναι ιδιαίτερα ευρωσκεπτικιστικό. Μιλώντας στο BBC μετά τη νίκη του Brexit, ο κ. Ιγκλέσιας είχε δηλώσει «λυπημένος» από το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, όμως προσέθεσε ότι οι Podemos επιδιώκουν αλλαγή εντός της Ευρώπης. «Ελπίζουμε για μία διαφορετική Ευρώπη, θα παλέψουμε για μία Ευρώπη όπου τα κοινωνικά δικαιώματα είναι πραγματικότητα και είμαστε υπέρ της Ευρώπης και των λαών της», είχε πει.
Παρά ταύτα, ένας νέος κύκλος πολιτικού αδιεξόδου στην τέταρτη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης μπορεί να εντείνει την αβεβαιότητα που υπάρχει στην ενωμένη Ευρώπη μετά το σοκ της βρετανικής απόφασης για έξοδο από το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Τα επικρατέστερα σενάρια
Αυτό σημαίνει πως μαθηματικά, και με δεδομένο ότι ουδείς θέλει τρίτες εκλογές σε διάστημα ενός έτους, υπάρχουν τέσσερα κύρια σενάρια και πολλά δευτερεύοντα που απορρέουν από αυτά.
Το πρώτο προβλέπει συμμαχία του Λαϊκού Κόμματος με τους Σοσιαλιστές, για πρώτη φορά στα χρονικά, αν και μετά τις εκλογές του Δεκεμβρίου οι Σοσιαλιστές είχαν καταστήσει σαφές ότι δεν ήταν διατεθειμένοι να εξετάσουν τέτοιο ενδεχόμενο, ειδικά εάν ο Μαριάνο Ραχόι παρέμενε στην πρωθυπουργία.
Δεύτερον, το Λαϊκό Κόμμα θα μπορούσε να συμμαχήσει με τους Ciudadanos και να επιζητήσουν τη βοήθεια μικρών κομμάτων για να συμπληρώσουν την «παλέτα» των 176 εδρών, καθώς θα υπολείπονται μόλις επτά έδρες από την πλειοψηφία. Σε αυτό το σενάριο δεν μπορεί να αποκλειστεί η άσκηση πίεσης στους Σοσιαλιστές για ψήφο ανοχής.
Τρίτο σενάριο θέλει προσπάθεια αναβίωσης της σύμπραξης Σοσιαλιστών, Podemos και Ciudadanos, συμμαχία που είχαν επιχειρήσει να πετύχουν οι Σοσιαλιστές όταν έλαβαν διερευνητική εντολή το χειμώνα. Το εγχείρημα ωστόσο απέτυχε εξαιτίας της άρνησης των Podemos να συνεργαστούν με τους Ciudadanos.
Ένα ακόμα πρόβλημα προκύπτει από το γεγονός ότι οι Podemos υποστηρίζουν δημοψήφισμα για ανεξαρτησία στην Καταλονία, κάτι που απορρίπτουν άνευ συζήτησης όλα τα άλλα μεγάλα κόμματα.
Τέλος, ανοιχτό παραμένει το ενδεχόμενο συμμαχίας μεταξύ των Unidos Podemos και των Σοσιαλιστών σε μία προσπάθεια σχηματισμού κυβέρνησης της αριστεράς, αν και οι δύο δυνάμεις θα χρειαστούν τη στήριξη τοπικών κομμάτων της περιφέρειας, καθώς μεταξύ τους μετά βίας δεν φτάνουν καν τις 160 έδρες.
Παρά ταύτα, δεν είναι γνωστό το κατά πόσον το Σοσιαλιστικό Κόμμα, με ιστορία άνω των 130 ετών, θα δεχτεί να γίνει εταίρος ενός ριζοσπαστικού κόμματος που έχει συρρικνώσει τον χώρο του κέντρου, όπου έχει κινηθεί η ισπανική πολιτική μετά το τέλος της δικτατορίας του Φράνκο.
Όλα τα εν λόγω σενάρια περιπλέκονται από το ισπανικό Σύνταγμα, το οποίο προβλέπει ότι κυβέρνηση μπορεί να σχηματιστεί αφού λάβει τουλάχιστον 176 ψήφους στην πρώτη ψηφοφορία εμπιστοσύνης, όμως μόνο αν λάβει πλειοψηφία επί των ψηφισάντων σε δεύτερη ψηφοφορία.
Συνεπώς, αν οιοδήποτε κόμμα είναι διατεθειμένο να δώσει ψήφο ανοχής σε μειοψηφική κυβέρνηση που προκύπτει από οποιοδήποτε σενάριο, θα έχει την ευκαιρία να το κάνει.
Με δεδομένο ότι, όπως και στις εκλογές του Δεκεμβρίου, κανένα κόμμα δεν μπορεί να συγκεντρώσει μόνο του τουλάχιστον 176 έδρες που απαιτεί η αυτοδυναμία, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα ακολουθήσουν δύσκολες και μακρές διαπραγματεύσεις.
Αν και υπήρχαν φόβοι για απάθεια των ψηφοφόρων λόγω των επαναληπτικών εκλογών, η συμμετοχή αγγίζει το 70%.
Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
