"Ήταν αυτό ένα δημόσιο χαστούκι για τον ψεύτη υπουργό του;" διερωτάται η Bild σε δημοσίευμα της με αφορμή τη διαρροή από ισραηλινές πηγές, σύμφωνα με τις οποίες Βλαντιμίρ Πούτιν ζήτησε συγγνώμη από τον πρωθυπουργό Ναφτάλι Μπένετ για τις δηλώσεις του ψεύτη υπουργού Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ.
Ο τελευταίος είχε υποστηρίξει την περασμένη Κυριακή στο ιταλικό κανάλι Rete 4 (που ανήκει στη Mediaset): "Μπορεί να κάνω λάθος, αλλά ο Χίτλερ είχε επίσης εβραϊκό αίμα". Επιπλέον, σύμφωνα με τον ίδιο, οι Εβραίοι ήταν "οι μεγαλύτεροι αντισημίτες".
Την Τρίτη, το υπουργείο Εξωτερικών του προχώρησε ακόμη περισσότερο, κατηγορώντας το Ισραήλ ότι υποστηρίζει "το νεοναζιστικό καθεστώς στο Κίεβο". Ο εκπρόσωπός του ισχυρίστηκε ότι "ισραηλινοί μισθοφόροι" πολεμούσαν στο πλευρό του συντάγματος Azov.
Ένα νέο προπαγανδιστικό χτύπημα από τη Μόσχα, λοιπόν, το οποίο όμως ο ηγέτης του Κρεμλίνου Πούτιν πήρε προσωπικά πίσω, αν πιστέψει κανείς τις ισραηλινές δηλώσεις. Η Μόσχα δεν επιβεβαίωσε τη συγγνώμη, σημειώνει η Bild.
Τόσο ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Naftali Bennett όσο και ο υπουργός Εξωτερικών Jair Lapid διαμαρτυρήθηκαν έντονα, ο τελευταίος μάλιστα μίλησε για "μια γραμμή που έχει ξεπεραστεί". Ο Ρώσος πρέσβης κλήθηκε για μια "διευκρινιστική συζήτηση".
Eπίσης η ισραηλινή κυβέρνηση εξετάζει τώρα το ενδεχόμενο να στείλει όπλα στην Ουκρανία.
Αυτό θα αποτελούσε σημείο καμπής στην πολιτική της για την Ουκρανία: Αν και ο ισραηλινός πληθυσμός είναι αλληλέγγυος με την Ουκρανία, η κυβέρνηση ακολουθεί μια προσεκτική πολιτική που θέτει σε προτεραιότητα τα δικά της συμφέροντα ασφαλείας και δεν θέλει να εξοργίσει τη Ρωσία.
Υπενθυμίζεται πως τα στρατεύματα του Πούτιν βρίσκονται στη γειτονική Συρία και μέχρι στιγμής κάνουν τα στραβά μάτια όταν το Ισραήλ αμύνεται κατά των επιθέσεων της τρομοκρατικής πολιτοφυλακής Χεζμπολάχ από τη Συρία και τον Λίβανο.
Οι σχέσεις μεταξύ του Ισραήλ και της Ρωσίας θεωρούνται καλές. Η ειδικός σε θέματα Ρωσίας Dr. Margarete Klein δήλωσε στη Βild πως "υπό τον Πούτιν, η προσέγγιση της Ρωσίας με το Ισραήλ, βασισμένη στον πραγματισμό, μπορούσε να παρατηρηθεί από νωρίς. Πίσω από αυτό κρύβονται κοινωνικοί λόγοι, όπως το μεγάλο ρωσικό και ρωσόφωνο μερίδιο του πληθυσμού λόγω της εβραϊκής μετανάστευσης στο Ισραήλ, οικονομικά συμφέροντα, αλλά κυρίως η ανάγκη δημιουργίας αξιόπιστων διαύλων επικοινωνίας και αποσυμφόρησης στον τομέα της πολιτικής ασφαλείας με το Ισραήλ ενόψει της ρωσικής στρατιωτικής επέμβασης στη Συρία από το 2015".
Μια συγγνώμη από τον Πούτιν και ένα πισώπλατο χτύπημα στον υπουργό Εξωτερικών του θα ήταν πολύ ασυνήθιστη. Θα μπορούσε η έντονη αντίδραση του Ισραήλ να το εξασφαλίσει αυτό;
Ο εμπειρογνώμονας της Ρωσίας Sergei Sumlenny πιστεύει πως αυτό μπορεί να συμωεί. "Ο Πούτιν δεν πίστευε ότι θα ερχόταν μια τέτοια αντίδραση", λέει στη Bild.
Ο Πούτιν υπερεκτίμησε τη θέση του και θεώρησε ότι είχε τους Ισραηλινούς "στο τσεπάκι" του μέσω των προσωπικών του σχέσεων και ορισμένων κοινών σημείων, έτσι ώστε να μην υπάρχει πολύς αντίθετος άνεμος απέναντι στην αηδιαστική προπαγάνδα του Λαβρόφ.
O Sumlenny αποκλείει εικασίες, σύμφωνα με τις οποίες ολιγάρχες και πλούσιοι Ρώσοι με διπλή υπηκοότητα (ρωσική και ισραηλινή) είχαν επιρροή στον Πούτιν. "Ο Πούτιν δεν τους βλέπει ως φίλους, τους βλέπει ως υπηκόους. Και ο ηγεμόνας επιτρέπεται να κάνει τα πάντα με τους υπηκόους του".
Ο Sumlenny υποψιάζεται πως η προπαγάνδα του Λαβρόφ δεν κατευθυνόταν προς τα μέσα, αλλά προς τα έξω, δηλαδή όχι στη χώρα του. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο έδωσε τη συνέντευξη μόνο σε έναν μικρότερο ιταλικό τηλεοπτικό σταθμό.
Πιθανός στόχος της επίθεσης Λαβρόφ είναι η κινητοποίηση αντισημιτικών δυνάμεων στη Μέση Ανατολή. Γιατί και εκεί καμία χώρα, εκτός από τη Συρία, δεν έχει υποστηρίξει μέχρι στιγμής τη Ρωσία, για παράδειγμα σε ψηφοφορίες του ΟΗΕ.
Για τον Sumlenny, ωστόσο, είναι σαφές ότι ο αντισημιτισμός αποτελεί μέρος των πολιτικών πεποιθήσεων τόσο του Λαβρόφ όσο και του Πούτιν. Εν τω μεταξύ, οι αντισημιτικές θεωρίες συνωμοσίας μεταδίδονται χωρίς σχόλια στην prime-time ρωσική κρατική τηλεόραση. Είναι πολύ δημοφιλείς στη ρωσική κοινωνία.
Αλλά το γεγονός ότι ο Λαβρόφ φτάνει στο σημείο να κατηγορεί τους Εβραίους και τους Ισραηλινούς ότι συμπαθούν τους Ναζί θα μπορούσε να οφείλεται στο γεγονός ότι έχει πέσει θύμα της ίδιας του της προπαγάνδας.
Η ρωσική "αυτογνωσία", σχεδόν η καθοριστική ταυτότητα, παίζει σημαντικό ρόλο σε αυτό. Λέει: "Είμαστε αυτοί που νικήσαμε μόνοι μας τους Ναζί". Και από αυτό προκύπτει: "Μόνο ένας Ναζί μπορεί να επικρίνει μια τόσο ένδοξη χώρα".
Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
