Λίγες μέρες πριν από την ανακοίνωση του Κυριάκου Μητσοτάκη για την έναρξη της προεκλογικής εκστρατείας, τα δεδομένα στο πολιτικό σκηνικό είναι συγκεκριμένα: η Νέα Δημοκρατία προηγείται σταθερά σε όλες μετρήσεις, έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων και υπό προϋποθέσεις μπορεί να πετύχει το στόχο της, δηλαδή μια δεύτερη αυτοδύναμη τετραετία.

Στην αντίπερα όχθη, ο Σύριζα τα παίζει όλα για όλα και κινείται πλέον σε μια πολιτική κατεύθυνση με δύο βασικά χαρακτηριστικά: τον έντονο καταγγελτικό λόγο εναντίον της Κυβέρνησης Μητσοτάκη με αιχμή του δόρατος την υπόθεση των υποκλοπών και την αξιοποίηση κάθε ευκαιρίας για να πολώσει το κλίμα και να φέρει την πολιτική αντιπαράθεση στα άκρα.

Βέβαια, αυτή τη στάση την αποδίδουν πολιτικοί αναλυτές όχι στην κεντρική γραμμή της Κουμουνδούρου, αλλά σε θύλακες εντός του κόμματος που τροφοδοτούν διαρκώς τις ακρότητες. Η πρόσφατη ανάρτηση του κ. Πολάκη επελέγη προφανώς για να προκαλέσει και για να στείλει και ένα μήνυμα στο σκληρό ακροατήριο του Σύριζα, αλλά και στην κοινή γνώμη για το πως θα είναι η δεύτερη φορά Αριστερά.

Κάποιοι στο κυβερνών κόμμα έσπευσαν δικαίως να απαντήσουν. Αλλά το πράγμα μιλάει από μόνο και δεν χρειάζονται οι σκεπτόμενοι και μετριοπαθείς ψηφοφόροι να καταβάλουν μεγάλη προσπάθεια για να αντιληφθούν το σκεπτικό που ακολουθεί ένα κομμάτι των στελεχών της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.

Ο Σύριζα ή κάποιοι εντός της Κουμουνδούρου στήνουν «παγίδες» πόλωσης για να συντηρήσουν ένα τοξικό κλίμα, μήπως και συσπειρώσουν το κομματικό ακροατήριο. Τους σκληρούς ούτως ή άλλως θα τους συσπειρώσουν, αλλά πέρα από κάθε αμφιβολία οι πρακτικές αυτές δεν προσφέρονται για να αλιεύσουν από τη δεξαμενή των αναποφάσιστων ή από το χώρο του κέντρου. Το αντίθετο μάλιστα.

Παρά τα λάθη και τις παραλείψεις, η Κυβέρνηση κατάφερε να αφήσει από το 2019 έως σήμερα ένα θετικό στίγμα στην εφαρμοσμένη πολιτική. Σ΄αυτό λοιπόν πρέπει να επενδύσει και ας αφήσει τις "μαγκιές" των Συριζαίων.

Εξάλλου, η πλειοψηφία των πολιτών απεχθάνεται τις κοκορομαχίες. Θέλει λύσεις στα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζει και προοπτική για ένα καλύτερο μέλλον ή για «ακόμα καλύτερες μέρες».