Στα μάτια σου βυθίζομαι,

σαν κύμα που σπάει σε βράχο,

δίχως φόβο, δίχως σκέψη,

μόνο με το βάρος της στιγμής.

Τα χέρια σου αγγίζουν τον αέρα,

κι όμως νιώθω τη ζεστασιά τους,

σαν φλόγα που σιγοκαίει

σε νύχτα δίχως τέλος.

Δεν υπάρχουν λέξεις αρκετές

να περιγράψουν το απλό,

εκείνο το βλέμμα, την ανάσα,

την αλήθεια που δεν ζητάει εξηγήσεις

@ Γιάννης Παρασκευόπουλος