«Τα είχε χύμα, του ήρθαν και τσουβαλάτα» του κ. Τσίπρα, με αποτέλεσμα (λογικό) από εκεί που προσδοκούσε βάσιμα να πάρει πάνω του το πολιτικό και επικοινωνιακό παιχνίδι μέχρι τις Eκλογές, να αλλάξει την ατζέντα και να θέτει αυτός τα ζητήματα, να βρίσκεται, πλέον, σε μια φάση μαζικής άμυνας απέναντι σε εξελίξεις που τον ξεπερνούν (αυτό δεν είναι και ιδιαίτερα δύσκολο), αδυνατεί να τις διαχειριστεί και, σύμφωνα με τη λαϊκή ρήση, «να μην ξέρει τι του ξημερώνει».
Η κορυφαία πολιτική του επένδυση σε αυτή την γραφική ιστορία, που ξεκίνησε από μια καθόλα νόμιμη επισύνδεση στο κινητό τηλέφωνο του κ. Ανδρουλάκη (με έξι εσωτερικές υπογραφές από την ΕΥΠ και την απαιτούμενη εισαγγελική επιβεβαίωση) και κατέληξε σε μια μονοθεματική αντιπολίτευση «εν ου παικτοίς», απέδειξε την απόλυτη γύμνια του χώρου της μείζονος αριστερής αντιπολίτευσης να αρθρώσει έστω μια λέξη για τα μεγάλα, τα καίρια προβλήματα της εποχής, η υπόθεση των «υποκλοπών» βόλεψε πολύ κόσμο να πιστέψει πως μπορεί να βγει από ένα πολιτικό αδιέξοδο, αλλά φευ! «άλλα τα μάτια του λαγού κι άλλα της κουκουβάγιας».
Ο κ. Τσίπρας βρέθηκε ξαφνικά(;) να αμύνεται σκληρά έξω από την μεγάλη περιοχή του και να προσπαθεί με τροχιοδεικτικά να απαντήσει στις πυροβολικές επιθέσεις Πιτσιόρλα για θέματα «παρακολουθήσεις κινητών κ.λ.π.» που ο ίδιος θεωρούσε προνομιακά, με αποτέλεσμα το βασικό του αφήγημα να καταστραφεί εν τη γεννέσει του και πλέον να προκύπτουν σοβαρότατα ζητήματα διαχείρισης του δημοσίου συμφέροντος από τον ημιμαθή χοντρομπούλη και την παρέα του σε υποθέσεις αγοραπωλησιών δημόσιας γης εξαιτίας μερικών «περίεργων» αποφάσεων του, αλλά και της άμεσης γνώσης του, καθώς ήταν πάντα ενήμερος για τις παρακολουθήσεις και τα αποτελέσματα τους.
Είναι περίεργο, αλλά όλος ο συριζαίϊκος πολιτικός χώρος εμφανίζεται να αντιμετωπίζει ζητήματα δημοκρατίας ή λειτουργίας των θεσμών «σε κενό αέρος», ως εάν οι ίδιοι να μην υπήρξαν ποτέ κυβέρνηση, ως εάν να μην διαχειρίστηκαν μεγάλα και σημαντικά ζητήματα, ως εάν να μην έχουν εγγράψει χιλιόμετρα στο κυβερνητικό κοντρόλ, η δημόσια εικόνα τους είναι μια καθημερινή παλαβομάρα λες και απευθύνονται σε λοβοτομημένους πολίτες, λες και δεν υπάρχουν αρχεία, έγραφα κ.λ.π. μιας θητείας τεσσάρων και πλέον ετών στη διάθεση του καθενός θέλει να τα ψάξει.
Ο Στέργιος Πιτσιόρλας για να υπερασπιστεί, όπως έχει δικαίωμα, τον εαυτό του ανέδειξε σημαντικότατα ζητήματα, είναι ξεκάθαρο ότι η κυβέρνηση θα τα πάρει και θα τα πάει ένα βήμα παρακάτω ( δηλαδή στον εισαγγελέα), οι εξελίξεις έχουν ξεφύγει πλέον από το πεδίο δραστηριότητας των χαβαλέδων ημιπιτσιρικάδων της Κουμουνδούρου και οι καταθέσεις των πρώην επικεφαλής της ΕΥΠ αποδεικνύονται εξαιρετικά «δυσκοίλιες» για το αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ περί «χούντας-Κούλη», που δήθεν απειλεί τι ατομικές ελευθερίες.
Η τραγική εικόνα της μείζονος αντιπολίτευσης (η ελάσσον είναι έτσι ή αλλιώς σε άλλο πλανήτη) συμπληρώνεται από τι αποκαλύψεις των Αμερικανών για την συστηματική και ευρύτατη προσπάθεια του Πούτιν να διεισδύσει από το 2104 και μετά σε πολλές δυτικές χώρες χρηματοδοτώντας εκδοτικές απόπειρες, πρόσωπα, θεσμούς, κόμματα, διαμορφωτές κοινής γνώμης, παππάδες κι επισκόπους, ευαισθητούληδες και ΜΚΟδες, επαγγελματίες ανθρωπιστές και διασώστες, γενικά χώρους και πρόσωπα χρήσιμα για να στηρίξουν την εικόνα του «μεγάλου ηγέτη».
Στην πλατεία Κουμουνδούρου έχει ανέβει σημαντικά η υγρασία από την ώρα που αποκαλύφθηκε αυτή η έκθεση.
Για την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ οι πιθανότητες να εμφανιστεί είτε η ίδια, είτε χώροι και πρόσωπα φίλα προσκείμενα να μετέχουν σε λίστες «εραστών της ηγετικής δυναμικής του Βλαδίμηρου» είναι ελάχιστα λιγότερες από ότι ο ήλιος βγαίνει από την ανατολή, στη χορεία όσων είναι «με το άνθρωπο» αναμένονται σεισμικές αναταράξεις, όλοι οι ευαίσθητοι και οι συνεργαζόμενες ΜΚΟ έχουν χάσει τον ύπνο τους, η υπόθεση είναι πολύ σημαντική για να καλυφθεί κι οι Αμερικάνοι δεν την δημοσιοποίησαν χωρίς στοιχεία, γνωστά αυτά.
Ήδη εξελίσσονται απόπειρες «να μάθουμε τι στο καλό συμβαίνει», ξεσκονίζονται παλιοί τηλεφωνικοί αριθμοί, αναζητούνται (αλλά δεν απαντούν) παλιές φιλίες, η αγωνία έχει φτάσει στο κατακόρυφο.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ το μέγα θέμα που προκύπτει είναι να διατηρηθεί εκτός κάδρου ο Αλέξης Τσίπρας και μερικοί από την ηγετική ομάδα από τις αποκαλύψεις των επόμενων μηνών κι ας χαθούν κάποιοι περιφερειακοί, ειδικά της συνομοταξίας των ευαίσθητων και των προσφυγοπατέρων, έτσι κι αλλιώς μετά την τελευταία υπόθεση με την φαντασιακή νεκρή «Μαρία» στη νησίδα στον Έβρο, φύρα είναι όλοι που είχαν εμπλοκή, η άτιμη η πραγματικότητα τους ξεφτίλισε και προξένησε τεράστια ζημιά στον Τσίπρα που υιοθέτησε τις παλαβομάρες τους.
Λογικά και οι δύο υποθέσεις (παρακολουθήσεις και «εκδόσεις Πούτιν») θα εξελιχθούν παράλληλα στο χρόνο και θα είναι από εκείνες που θα μετέχουν στην διαμόρφωση του πλαισίου των εκλογών, η κυβέρνηση παρακολουθεί και συγκεντρώνει στοιχεία, η τελική εικόνα απέχει ακόμη πολύ από το να εμφανιστεί.
Προς το παρόν και με τις προβλέψεις να είναι όλες εναντίον του ο κ. Τσίπρας τόχει ρίξει στο τσάμικο, αντιπολιτεύεται τον Κυριάκο Μητσοτάκη σε ένα δικό του φαντασιακό πεδίο, που μόνο αυτός βλέπει και καταλαβαίνει, κάτι «σαν άλλο πλανήτη», επεξεργάζεται συνθήματα των γηπέδων «για να τρομάξει την αστική τάξη» (τ΄ακούει ο Μαρξ και φέρνει βόλτες στον τάφο του) και διακινεί προς χρήση την εικόνα ενός ανερμάτιστου νεογέροντα που υποφέρει από μια τρομακτική έλλειψη επαφής με την πραγματικότητα και δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί τι συμβαίνει γύρω του.
Βούτυρο στο ψωμί του Κυριάκου Μητσοτάκη και της παρέας του…