Ορόσημο για την ολοκλήρωση της 2ης αξιολόγησης θεωρούν στο Μέγαρο Μαξίμου το της Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου. Με την επιστροφή του οικονομικού επιτελείου στην Αθήνα και αφού προηγουμένως έχει βρεθεί η χρυσή τομή τόσο μεταξύ Ε.Ε. και ΔΝΤ όσο και Αθήνας και ΔΝΤ θα ψηφιστεί όπως όλα δείχνουν το πρώτο πακέτο μέτρων για να καλυφθεί το δημοσιονομικό κενό του 2018.
Φυσικά, το ποσό των 700 εκατ. ευρώ που υπολόγιζαν οι ευρωπαίοι εταίροι ότι θα χρειασθεί για την κάλυψη του κενού αποτελεί παρελθόν και πλέον κυβέρνηση και θεσμοί ξεκινούν το παζάρι των μέτρων από τα 4,5 δισ. ευρώ. Το ποσό αυτό θέτει ως βάση το Ταμείο προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ. Μάλιστα, το ΔΝΤ έχει ζητήσει να μειωθούν οι ήδη καταβαλλόμενες συντάξεις, αφετέρου να μειωθεί το αφορολόγητο όριο.
Σύμφωνα με πληροφορίες στις προθέσεις της κυβέρνησης είναι να κλείσει η διαπραγμάτευση με τη θεσμοθέτηση νέων μέτρων ύψους 2,5 δισ. ευρώ τα οποία θα εφαρμοσθούν από το 2018. Μάλιστα, η κυβέρνηση θα επιχειρήσει το σύνολο των μέτρων να προέλθει από τη μείωση του αφορολόγητου ορίου και όχι από την περικοπή των συντάξεων ή την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς. Μία τέτοια κίνηση όμως θα οδηγήσει στη σημαντική συρρίκνωση της έκπτωσης φόρου στα επίπεδα των 1300 ευρώ (έμμεσο αφορολόγητο 6.000 ευρώ).
Ωστόσο, οι θεσμοί φαίνεται να σκληραίνουν τη στάση τους και να ζητούν ακόμα μεγαλύτερη μείωση της έκπτωσης φόρου. Οι συζητήσεις σύμφωνα με πληροφορίες έχουν ξεκινήσει από τη διαμόρφωση της έκπτωσης στα 800 ευρώ (έμμεσο αφορολόγητο όριο 3.500 ευρώ) και αλλαγή των φορολογικών κλιμακίων και των συντελεστών.
Όπως προαναφέρθηκε η κυβέρνηση εστιάζει στο να μειωθεί στα επίπεδα των 6.000 ευρώ το αφορολόγητο χωρίς καμία άλλη αλλαγή στη φορολογική κλίμακα και να ολοκληρωθεί με αυτόν τον τρόπο η δεύτερη αξιολόγηση. Η μείωση του αφορολόγητου ορίου στα ανωτέρω επίπεδα μπορεί να αποφέρει επιπλέον έσοδα άνω των 2,6 δισ. ευρώ, ποσό το οποίο θα λείψει από την αγορά.
Πάντως το Ταμείο συνεχίζει να υποστηρίζει και να επιμένει ότι ο εξορθολογισμός πρέπει να επιτευχθεί τόσο μέσω της μείωσης του αφορολόγητου όσο και από τον περιορισμό-κατάργηση της προσωπικής διαφοράς. Μάλιστα εκτιμούν ότι η πλήρης κατάργηση της προσωπικής διαφοράς θα οδηγήσει σε πρόσθετη εξοικονόμηση ύψους 4 έως 5,5 δισ. ευρώ.
Δηλαδή, σχεδόν το 1/5 της συνταξιοδοτικής δαπάνης. Στο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούν να αποφύγουν σαν τον διάολο το λιβάνι μία τέτοια εξέλιξη καθώς θεωρούν ότι δεν πρόκειται να «περάσουν» από τη Βουλή διατάξεις που θα οδηγούν στην περαιτέρω μείωση των συντάξεων. Το εμπόδιο αυτό μπορεί να ξεπεράσει η κυβέρνηση βάζοντας στον «κόφτη» για το 2019 οποιαδήποτε απόκλιση παρουσιασθεί στον προϋπολογισμό. Εν ολίγοις μείωση αφορολόγητου το 2018 και συντάξεις στον «κόφτη» το 2019.
Το περίεργο πάντως είναι ότι στην ίδια ακριβώς θέση που βρίσκεται σήμερα η κυβέρνηση βρισκόταν και τον περασμένο Νοέμβριο. Δεν έχει αλλάξει κάτι εκτός από την επιδείνωση του οικονομικού κλίματος και των σχέσεων της κυβέρνησης με τους θεσμούς. Ακόμα και η καλή πορεία του προϋπολογισμού του 2016 (με το πρωτογενές πλεόνασμα των 4,4 δισ. ευρώ) τινάχτηκε στον αέρα από το πακέτο Τσίπρα.